Δημοσιεύματα αμερικανικού Τύπου για τη συμφωνία στην Ευρωζώνη

Οι επιπτώσεις της προχθεσινής συμφωνίας του Eurogroup για τη διάσωση της Κύπρου στις σχέσεις μεταξύ των μελών του κι η έλλειψη εμπιστοσύνης από μέρους και των Ελληνοκυπρίων και αλλά και πολλών Ευρωπαίων στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, προβάλλονται σε εκτενή δημοσιεύματα του σημερινού αμερικανικού Τύπου.

«Η διάσωση προκαλεί όξυνση στους ευρωπαϊκούς δεσμούς», αναφέρει το πρώτο θέμα της σημερινής Wall Street Journal («Bailout Strains European Ties»). Με ανταποκρίσεις τους από το Βερολίνο, τις Βρυξέλλες και τη Λευκωσία, οι Gabriele Steinhauser, Marcus Walker και Matina Stevis αναφέρουν ότι κορυφαίοι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι κατέληξαν νωρίς χθες το πρωί σε μια συμφωνία που πιθανότατα έσωσε την Κύπρο από την έξοδό της από το ευρώ, ωστόσο με κόστος την «αυξανόμενη πολιτική δυσπιστία μεταξύ των ισχυρών οικονομιών του ευρωπαϊκού βορρά και τους αδύναμους του ευρωπαϊκού νότου».

Όπως αναφέρεται, «η χθεσινή συμφωνία ακολούθησε ένα 10-ημερο ψυχολογικό δράμα και οι συχνά χαοτικές διαπραγματεύσεις θρυμμάτισαν την ηρεμία εντός ευρωζώνης». Παράλληλα, τονίζεται, η πικρία αναφορικά με την κακή κατάσταση της Κύπρου – σοβαρότερη συγκριτικά με την παρατεταμένη οικονομική αναταραχή στην Ελλάδα- θα μπορούσε να προκαλέσει μεγάλη ζημιά και να παρεμποδίσει τις μελλοντικές προσπάθειες για αποκατάσταση των προβλημάτων εντός ευρωζώνης. Επίσης, τονίζεται, «η Γερμανία, η μεγαλύτερη οικονομία εντός ευρωζώνης, επικράτησε στις συνομιλίες, αυξάνοντας την πεποίθηση ορισμένων Ευρωπαίων για γερμανικό εκφοβισμό έναντι ενός μικροσκοπικού έθνους».

Η ανταπόκριση προσφέρει και κάποιο παρασκήνιο και των διαπραγματεύσεων στη Λευκωσία, αλλά και του Eurogroup.

Σύμφωνα με αξιωματούχο της ευρωζώνης, τα μέλη της αντιπροσωπείας της τρόικας ανέμεναν κλεισμένα επί 16 ώρες την ημέρα στο κτήριο της Κεντρικής Τράπεζας με τους Κύπριους να εμφανίζονται σπάνια. Αντίθετα Κύπριος επίσημος υποστήριξε πως η Λευκωσία υπέβαλε πολλές προτάσεις για περιορισμό της κατάρρευσης της οικονομίας και της κοινωνίας, όμως «τα μέλη της τρόικας ήταν αυτά που ερχόντουσαν κάθε φορά με νέες απαιτήσεις».
Υποστηρίζει επίσης πως «η μάχη γύρω από το μέλλον της Τράπεζας Κύπρου άναψε την Πέμπτη. Επίσημοι στις Βρυξέλλες και την Κύπρο σημείωσαν ότι πολλά μέλη της Βουλής διατηρήσουν εκεί τις καταθέσεις τους».

Αναφορικά με το τι προηγήθηκε του Eurogroup, για το γεύμα του Προέδρου της Δημοκρατίας με τον Ρομπάι, τη Λαγκάρντ, τον Ντράγκι κ.α. λέγει ότι ο κ. Αναστασιάδης παραπονέθηκε πως η Κύπρος τυγχάνει σκληρότερης μεταχείρισης από άλλα «θύματα διασώσεων» της Ευρωζώνης. Σύμφωνα με Κύπριο επίσημο ο Πρόεδρος Αναστασιάδης στη διάρκεια του γεύματος απείλησε με παραίτηση, ενώ ο πρόεδρος του Eurogroup του είπε πως «δεν τον ενδιαφέρει το πολιτικό μέλλον του Προέδρου, αλλά μόνο το μέλλον του ευρώ».

Η εφημερίδα δίνει επίσης λεπτομέρειες για τις συνομιλίες των Σόιμπλε και Μοσκοβισί με τους αρχηγούς τους, μετά από τις οποίες το Γαλλογερμανικό μήνυμα που εστάλη προς τον Πρόεδρο Αναστασιάδη ήταν «να παραιτηθεί της ελπίδας ότι ακόμη και μία σύνοδος κορυφής της Ευρωζώνης θα έδινε ευκολότερη συμφωνία».

Σύμφωνα με την ανταπόκριση της WSJ «λίγο πριν τα μεσάνυχτα, ο Κύπριος Πρόεδρος επέστρεψε με νέα πρόταση, η οποία έδειχνε πισωγύρισμα στο κλείσιμο της Λαϊκής. Στο σημείο αυτό οι Ευρωπαίοι ηγέτες ήρεμα είπαν στον Πρόεδρο Αναστασιάδη ‘να τα μαζεύει και να φύγει’ αν δεν ήταν έτοιμος να συνεργαστεί, σύμφωνα με επίσημο που ήταν παρών στη συνάντηση».

Σύμφωνα με ανώνυμο ανώτερο Κύπριο αξιωματούχο που επικαλείται η εφημερίδα, «δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η πρώτη συμφωνία ήταν καλύτερη. Μπλοφάραμε και χάσαμε. Η όλη υπόθεση ήταν φιάσκο».

Στην απώλεια της εμπιστοσύνης των Κυπρίων στις τράπεζες αναφέρεται ανταπόκριση από τη Λευκωσία των Joe Parkinson, Matina Stevis και Nektaria Stamouli στην ηλεκτρονική έκδοση της WSJ, με τίτλο «Οι Κύπριοι ανήσυχοι με τη συμφωνία διάσωσης» («Cypriots Are Wary of Deal on Bailout»), όπου τονίζεται μεταξύ άλλων η άποψη διεθνών οικονομολόγων για το ενδεχόμενο εισόδου της Κύπρου στην ίδια καθοδική πορεία που προκάλεσε τη συρρίκνωση της οικονομίας χωρών όπως της Ελλάδας και της Πορτογαλίας, που επίσης έλαβαν δάνειο.

ΝΥ ΤΑΙΜΣ

Το τελευταίο ευρωπαϊκό σχέδιο για την αποτροπή κατάρρευσης του τραπεζικού συστήματος στην Κύπρο συνιστά σημαντική βελτίωση σε σχέση με την πρώτη καταστροφική απόπειρα για την αντιμετώπιση της κρίσης, υποστηρίζει η σύνταξη της NEW YORK TIMES, σε κύριο άρθρο της με τίτλο (Για την Κύπρο μία καλύτερη κακή συμφωνία») «For Cyprus, a Better Bad Deal».

Ωστόσο, συνεχίζει, η επιτευχθείσα συμφωνία επιβάλλει και αυτή αυστηρή λιτότητα στο λαό της Κύπρου και ενδέχεται να εξασθενίσει περαιτέρω τη δημόσια εμπιστοσύνη έναντι των τραπεζών άλλων αποδυναμωμένων ευρωπαϊκών οικονομιών, όπως αυτών της Ισπανίας και της Ιταλίας.

Αν και βελτιωμένη σε σχέση με το αρχικό σχέδιο, η νέα δανειακή συμφωνία για την Κύπρο δεν εμπνέει μεγάλες ελπίδες, καθώς αντιπροσωπεύει την τελευταία απόπειρα σε μια σειρά κακοφτιαγμένων προσπαθειών της τελευταίας στιγμής από την ΕΕ για να αποτραπεί ο χρηματοπιστωτικός Αρμαγεδών σε διάφορες χώρες. Παράλληλα, τονίζεται, πολλοί αναλυτές επεσήμαναν ότι η εν λόγω συμφωνία αφήνει την κυπριακή κυβέρνηση με ένα εξαιρετικά υψηλό βάρος χρέους, αντίστοιχο περίπου με το 140% του ΑΕΠ της χώρας, το οποίο θα προκαλέσει πολύχρονα δεινά στο λαό και την οικονομία της Κύπρου. Ο τρόπος για να αποτραπούν οικονομικές καταστροφές, όπως αυτή που θα προέλθει από την απόσυρση καταθέσεων από χώρες όπως η Ισπανία και η Ιταλία, είναι να επιβληθούν ισχυροί συγκεντρωτικοί κανονισμοί σ’ όλες τις τράπεζες και να ανακεφαλαιοποιηθούν ή να αναδιαρθρωθούν αποδυναμωμένες τράπεζες. «Το πιο σημαντικό, ωστόσο είναι να εγκαταλειφθούν τα προγράμματα λιτότητας που καθιστούν σχεδόν ανέφικτη την ανάκαμψη της ευρωπαϊκής οικονομίας και του ευρωπαϊκού χρηματοπιστωτικού συστήματος», καταλήγει η σύνταξη της NY Times.

Τις ανάμεικτες αντιδράσεις από τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες για τη δανειακή συμφωνία για την Κύπρο, προβάλλει ανταπόκριση από το Παρίσι του David Jolly στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας NEW YORK TIMES, με τίτλο «Ανάμικτη η επίσημη αντίδραση της Ευρώπης στην κυπριακή συμφωνία» («Official Europe’s Reaction to Cyprus Deal Is Mixed»).

Στο δημοσίευμα επισημαίνεται μεταξύ άλλων ότι οι Γερμανοί αξιωματούχοι χαιρέτισαν με ανακούφιση τη συγκεκριμένη συμφωνία, επιδιώκοντας να καθησυχάσουν τους Κυπρίους, ωστόσο ο Ρώσος πρωθυπουργός Dmitri A. Medvedev τη χαρακτήρισε ως «κλοπή», αναφερόμενος στους όρους επιβολής τραπεζικού φόρου που θα επιβαρύνει σε μεγάλο βαθμό τους Ρώσους καταθέτες.

Παράλληλα, τονίζεται, ανάμεικτες ήταν οι αντιδράσεις στην Ελλάδα, όπου η ‘εύθραυστη’ κυβέρνηση συνασπισμού εξέδωσε επιφυλακτικά μηνύματα αλληλεγγύης προς την κυπριακή κυβέρνηση και τον Πρόεδρο της Κύπρου, επικρίνοντας παράλληλα την ΕΕ για τη σκληρή της στάση έναντι της Λευκωσίας.

«Η ΕΕ δεν πρέπει να επιλέγει τα θύματά της», τόνισε, «διότι καταστρέφει τα όνειρα του ευρωπαϊκού λαού ότι μπορεί να παράσχει καταφύγιο για τους αδύναμους». Ο ΠτΔ πρόσθεσε επίσης ότι ευελπιστεί πως το μήνυμα αυτό θα γίνει αντιληπτό σε όλες τις μεγάλες πρωτεύουσες και κυρίως στο Βερολίνο.

Στο κρίσιμο ζήτημα της απώλειας της εμπιστοσύνης των Κύπριων καταθετών προς τις τράπεζές τους, αναφέρεται ανταπόκριση από τη Λευκωσία των Liz Alderman και Landon Thomas Jr., στην ηλεκτρονική έκδοση της ε/φ NEW YORK TIMES, με τίτλο «Με ή χωρίς διάσωση οι Κύπριοι χάνουν την εμπιστοσύνη στις τράπεζες» («With or Without Bailout, Cypriots Lose Trust in Banks»).

Μεταξύ άλλων προβάλλεται η άποψη του Nicolas Veron, συνεργάτη της ερευνητικής ομάδας Bruegel στις Βρυξέλλες, ότι «για πρώτη φορά έχουμε έλεγχο κεφαλαίων στην ευρωζώνη. Την επόμενη φορά που θα ξεσπάσει κρίση κάπου αλλού στον κόσμο, οι πολίτες θα σκεφτούν το τι συνέβη στην Κύπρο κι θα επιχειρήσουν να αποσύρουν τα χρήματά τους όσο το δυνατόν συντομότερα. Νέοι κανόνες παιχνιδιού υφίστανται πλέον» .

Τις απαισιόδοξες προβλέψεις αρκετών εμπειρογνωμόνων για τις επιπτώσεις της πρόσφατης δανειακής συμφωνίας για την Κύπρο, προβάλλει ανταπόκριση από το Παρίσι των Steven Erlanger και James Kanter στην ηλεκτρονική έκδοση της NEW YORK TIMES, με τίτλο «Stricter Rules but Signs of Disarray in Cyprus Deal».

«Η κρίση στην Κύπρο υπονοεί μια ισχυρή και ασυμβίβαστη απάντηση εν μέρει εξαιτίας γεωστρατηγικών λόγων, κυρίως του ρόλου του ρωσικού χρήματος», γράφει. Αξιωματούχοι της ΕΕ μιλούν κατ’ ιδίαν για τις βαθιές υποψίες τους ότι έγγραφα με τις θέσεις της ΕΕ για τις διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία διοχετεύονταν σε τακτική βάση από την Κύπρο στη Μόσχα, ενώ ευρωπαϊκά κράτη μέλη του ΝΑΤΟ είναι δυσαρεστημένα για την ελαστικότητα που επιδεικνύει η Κύπρος στο ζήτημα της ρωσικής κατασκοπείας, αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο καθυστερεί την ευρωπαϊκή συνεργασία με το ΝΑΤΟ για το ζήτημα της Τουρκίας.

Και ενώ ορισμένοι αισιόδοξοι αναλυτές χαιρετίζουν το νέο μοντέλο δανεισμού, άλλοι αναλυτές είναι επιφυλακτικοί. Η Κύπρος είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα ακολουθήσει την Ελλάδα σε βαθιά ύφεση, με αυξανόμενη ανεργία που θα χρειαστεί τουλάχιστον μια γενιά για να αντιμετωπιστεί. Και η πιθανότητα εξάπλωσης της χρηματοπιστωτικής ανησυχίας και της αβεβαιότητας για καταθέσεις σε προβληματικές τράπεζες μπορεί να έχουν σοβαρές επιπτώσεις στη σταθερότητα της περιοχής κατά τους επόμενους μήνες ή και χρόνια, προσθέτουν οι ανταποκριτές.

Η κυπριακή οικονομία θα υποφέρει τρομερά τα επόμενα χρόνια και ορισμένα από τα δεινά αυτά είναι αναπόφευκτα, λόγω της τεράστιας διόγκωσης του τραπεζικού της συστήματος, ωστόσο ο καταστρεπτικός χειρισμός της κρίσης, κυρίως την τελευταία εβδομάδα, θα επιδεινώσει κατά πολύ τις εξελίξεις, υποστηρίζει ο Hugo Dixon, στο ιστολόγιο της ε/φ NEW YORK TIMES, με τίτλο «Cyprus Rescue Deal Addresses Important Principles».

Ωστόσο, συνεχίζει ο αρθρογράφος, η επιτευχθείσα συμφωνία για την Κύπρο προσδιορίζει τρεις σημαντικές αρχές τόσο για το μικροσκοπικό νησί της Μεσογείου, όσο και για τους διεθνείς σωτήρες του. Καταρχήν, σημειώνει ο Dixon, οι ασφαλισμένες καταθέσεις δεν θα υποστούν απώλειες, δεύτερον, το συνολικό κόστος για τα δάνεια προς τις δυο προβληματικές κυπριακές τράπεζες θα το επωμιστούν οι ανασφάλιστοι πιστωτές και τρίτον, ο υπερμεγέθης τραπεζικός τομέας της Κύπρου, ο οποίος εξαρτιόταν σε μεγάλο βαθμό από αμφιβόλου προελεύσεως ρωσικό χρήμα, θα συρρικνωθεί σημαντικά. Ο Dixon επαναλαμβάνει ότι η συμφωνία θα είναι εξαιρετικά οδυνηρή για τους ανασφάλιστους καταθέτες της Λαϊκής Τράπεζας και της Τράπεζας Κύπρου, ωστόσο αυτοί είναι που πρέπει να αναλάβουν το μεγαλύτερο μέρος της ευθύνης. Η απόφαση για τον αποκλεισμό των ασφαλισμένων καταθετών από την επιβολή φόρου σταμάτησε το ένα κανάλι πιθανής μετάδοσης του προβλήματος σε άλλες χώρες εκτός Κύπρου, όμως η ευρωζώνη πρέπει πλέον να απομακρύνει και έναν ακόμη κίνδυνο πιθανής μετάδοσης: αυτόν που αφορά στον έλεγχο κεφαλαίων από την Λευκωσία, όταν οι δύο τράπεζες επαναλειτουργήσουν, τονίζεται.

BLOOMBERG

Το BLOOMBERG σε κύριο άρθρο του με τίτλο «Γιατί η Κύπρος είναι ειδική περίπτωση» («Why Cyprus Is a Special Case») αξιολογεί θετικά την χθεσινή απόφαση για το κυπριακό σχέδιο διάσωσης, επισημαίνοντας παράλληλα ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο οφείλουν να εξηγήσουν σαφώς για ποιο λόγο αποτελεί εξαίρεση η κυπριακή περίπτωση, ενώ θα πρέπει να προχωρήσουν άμεσα στην ουσιαστική ολοκλήρωση της Ευρωζώνης, που θα περιλαμβάνει την κάποιας μορφής αναδιανομή πόρων.

Το τελικό σχέδιο διάσωσης για την Κύπρο αποτελεί σαφή βελτίωση σε σχέση με το προηγούμενο καθώς δεν περιλαμβάνει κούρεμα στις καταθέσεις έως των 100.000 ευρώ, ενώ αντίθετα αναδιαρθρώνει τις δύο μεγαλύτερες τράπεζες, επιβάλλοντας υψηλές απώλειες στους πιστωτές τους, μεταξύ των οποίων, και στους μεγαλοκαταθέτες.

Οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα πρέπει ωστόσο να πείσουν τους πολίτες και τις αγορές ότι έχουν εξάγει τα σωστά συμπεράσματα από την κρίση. Θα πρέπει δηλαδή να πουν σαφώς για ποιο λόγο αποτελεί η Κύπρος μοναδική περίπτωση, ενώ οφείλουν να προωθήσουν την ολοκλήρωση της Ευρωζώνης ώστε να αποφευχθούν παρόμοιες κρίσεις. Προς το παρόν έχουν αποτύχει και στα δύο σημεία.

Ο επικεφαλής του Eurogroup, Jeroen Dijsselbloem, σε χθεσινή συνέντευξή του, φάνηκε να εξάγει λανθασμένα συμπεράσματα, καθώς δήλωσε ότι η Κύπρος προσφέρει ένα νέο πλαίσιο για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους. Σύμφωνα με το νέο μοντέλο το βάρος της στήριξης των τραπεζών θα μεταφερθεί από τους φορολογούμενους στους ιδιώτες πιστωτές. Ειδικότερα ο Jeroen Dijsselbloem ανέφερε ότι ο νέος Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας θα μπορούσε να μην χρησιμοποιηθεί ποτέ για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Οι ηγέτες των βόρειων, πλούσιων χωρών, όπως της Γερμανίας, της Φινλανδίας και της Ολλανδίας τάσσονται υπέρ μιας τέτοιας προσέγγισης καθώς αποφεύγεται η μεταφορά κεφαλαίων από τον βορρά προς το νότο. Αυτό όμως δεν είναι δυνατό εάν στόχος παραμένει η διατήρηση της Ευρωζώνης.

Οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα πρέπει να δώσουν σαφείς απαντήσεις σε σειρά ερωτημάτων, όπως εάν είναι ή όχι διασφαλισμένες οι καταθέσεις κάτω των 100.000 ευρώ, καθώς μόλις πριν από μία εβδομάδα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η ΕΚΤ και το ΔΝΤ δήλωναν ότι δεν ήταν.

Οι Ευρωπαίοι ηγέτες και το ΔΝΤ θα πρέπει επίσης να εξηγήσουν με σαφήνεια για ποιο λόγο η Κύπρος αποτελεί μοναδική περίπτωση. Οι κυπριακές τράπεζες, αντίθετα από την Ισπανία, την Πορτογαλία και την Ιρλανδία, αντιμετωπίζουν προβλήματα λόγω της εισροής χρημάτων από το εξωτερικό, κυρίως από τη Ρωσία, ενώ τα περιουσιακά στοιχεία των κυπριακών τραπεζών είναι οκτώ φορές υψηλότερα από το ΑΕΠ της χώρας. Θα ήταν λοιπόν λάθος να εγγυηθούν οι φορολογούμενοι της Κύπρου ή της Γερμανίας τέτοιου είδους επενδύσεις. Οι μέτοχοι των τραπεζών θα πρέπει να υποστούν απώλειες, ενώ οι τράπεζες θα πρέπει να περιορισθούν σε ένα πιο βιώσιμο μέγεθος. Το Λουξεμβούργο, που διαθέτει ακόμη υψηλότερο ποσοστό καταθέσεων σε σχέση με το ΑΕΠ της χώρας, θα πρέπει να υποστεί ανάλογη μεταχείριση εάν βρεθεί σε δύσκολη θέση, αλλά όχι η Ισπανία ή η Ιταλία.

Παράλληλα θα πρέπει να εφαρμοσθεί μια κοινή πολιτική διασφάλισης των καταθέσεων ως μέρος της εκκολαπτόμενης τραπεζικής ένωσης. Το δίδαγμα από την κρίση είναι ότι η Κύπρος αποτελεί μια ξεχωριστή περίπτωση και ότι απαιτείται η δημιουργία νέων θεσμών για την ομαλή λειτουργία του κοινού νομίσματος, όπου θα περιλαμβάνεται και κάποιας μορφής μεταφορά πόρων.
Μολονότι δεν αναμένεται η ανάληψη δράσης πριν από τις γερμανικές εκλογές, στο μεσοδιάστημα η ΕΕ θα πρέπει να αποφεύγει την δημιουργία σύγχυσης ή ενεργειών που πλήττουν το ευρώ.

Το κυπριακό σχέδιο διάσωσης αλλάζει τα δεδομένα στην Ευρωζώνη καταρρίπτοντας ένα ακόμη ταμπού, όπως το κούρεμα των τραπεζικών καταθέσεων επισημαίνει ο Simon Kennedy σε ανταπόκρισή του από το Λονδίνο στο BLOOMBERG («Saving Cyprus Means Nobody Safe as Europe Breaks More Taboos») παραθέτοντας απόψεις οικονομολόγων και αναλυτών.

Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες του κυπριακού σχεδίου διάσωσης, το οποίο δημιουργεί νέα δεδομένα για τους καταθέτες και ομολογιούχους, τη στιγμή που οι επενδυτές προσπαθούν να διαγνώσουν πιο θα είναι το επόμενο θύμα της κρίσης χρέους.

Το μήνυμα που εστάλη με το κούρεμα δημιουργεί ανησυχία στους επενδυτές για ενδεχόμενη επανάληψή του στην περίπτωση που κάποια άλλη χώρα, όπως η Σλοβενία, η Ιταλία, η Ισπανία ή, εκ νέου, η Ελλάδα, αντιμετωπίσει πρόβλημα ρευστότητας. Οικονομολόγοι και πανεπιστημιακοί, από την Λευκωσία έως τη Νέα Υόρκη, επισημαίνουν τον κίνδυνο κατάρρευσης τραπεζών και εκποιήσεων στην αγορά ομολόγων, στην περίπτωση που κάποια χώρα ζητήσει βοήθεια.

Όπως επεσήμανε στην τηλεόραση του Bloomberg ο οικονομολόγος Χριστόφορος Πισσαρίδης «τίθεται τώρα ένας νέος κανόνας, το οποίο καλούνται όλοι στην Ευρωζώνη να λάβουν υπόψη τους και να ερευνήσουν τις συνέπειες για την οικονομία τους».

Η Κύπρος δημιουργεί νέο προηγούμενο καθώς στα προηγούμενα σχέδια διάσωσης της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Ισπανίας δεν είχαν επιβληθεί απώλειες στους καταθέτες και στους ομολογιούχους υψηλής διαβάθμισης.

Σύμφωνα με τον Steven Englander, στελέχους της Citigroup, «η κυπριακή κρίση δημιούργησε προηγούμενα τα οποία θα καταστίσουν τους επενδυτές περισσότερο ανήσυχους σχετικά με την διαχείριση μελλοντικών κρίσεων από την Ευρωζώνη. (Οι Ευρωπαίοι) θα επιμείνουν ότι η Κύπρος αποτελεί μοναδική περίπτωση, αλλά το ίδιο μοναδική ήταν και η περίπτωση της Ελλάδας. Μπορεί να μιλάμε για το απαραβίαστο των διασφαλισμένων καταθέσεων αλλά πόσο πιστευτό μπορεί να είναι αυτό σήμερα».

Σε εσωτερικό σημείωμα προς τους πελάτες τους οι οικονομολόγοι της Nomura, Jacques Cailloux και Dimitris Drakopoulos, αναφέρουν ότι ο έλεγχος στην ροή των κεφαλαίων που ασκήθηκε για πρώτη φορά από κράτος-μέλος της Ευρωζώνης θα μπορούσε να θέσει προβλήματα σε χώρες όπως την Μάλτα, το Λουξεμβούργο και την Εσθονία των οποίων το τραπεζικό σύστημα βασίζεται σε ξένες καταθέσεις. Όπως επισημαίνεται «ο φόβος μιας μοίρας παρόμοιας με των κυπριακών καταθέσεων θέτει σοβαρό κίνδυνο μείωσης της έκθεσης των καταθετών, δημιουργώντας προβλήματα και σε άλλες χώρες».

LOS ANGELES TIMES
Στο ίδιο θέμα αναφέρεται ανταπόκριση από την Αθήνα της Ανθής Καρασσάβα στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας LOS ANGELES TIMES, με τίτλο «Η Κύπρος ξυπνά με πονοκέφαλο-διάσωσης» («Cyprus wakes to bailout hangover»), όπου επισημαίνεται μεταξύ άλλων η ανησυχία των Κυπρίων για το εάν η κατάσταση που αντιμετωπίζουν αυτήν την εβδομάδα είναι πιο προβληματική από αυτήν που αντιμετώπισαν την περασμένη εβδομάδα. Προβάλλεται επίσης η επιφυλακτικότητα Κυπρίων ηγετών, όπως του Λευτέρη Χριστοφόρου, βουλευτή του κυβερνώντος Δημοκρατικού Κόμματος, ο οποίος δήλωσε ότι «πρόκειται για μια κακή συμφωνία, αλλά το ακραίο σενάριο το οποίο έπρεπε να αντιμετωπίσουμε, αυτό μιας άτακτης χρεοκοπίας- ήταν χειρότερο».