AIDS: Μέτρα προφύλαξης

Το σύνδρομο της επίκτητης ανοσοανεπάρκειας (AIDS), πρωτοεμφανίζεται το έτος 1981 στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, όπου μέχρι και τις ημέρες μας αποτελεί σημαντικό πρόβλημα Δημόσιας Υγείας σε παγκόσμιο επίπεδο.

Ο αιτιολογικός παράγοντας του συνδρόμου είναι ο ιός της ανοσοανεπάρκειας του ανθρώπου HIV, ο οποίος είναι RNA ρετροϊός. Χαρακτηριστικό γνώρισμα των ρετροϊών είναι η αναστροφή της γνωστής ροής της γενετικής πληροφορίας και η χρήση του ιικού RNA

για την παραγωγή DNA, το οποίο ενσωματώνεται στο γενετικό υλικό του κυττάρου-στόχου. Στην περίπτωση του HIV, στη διαδικασία αυτή συμμετέχει και το ένζυμο της ανάστροφης τρανσκριπτάσης (RT). Ο HIV προσβάλλει τα Τ4 (CD4) λεμφοκύτταρα, αποδιοργανώνοντας με αυτό τον τρόπο τον ανοσοποιητικό μηχανισμό.

Ο ιός μεταδίδεται αιματογενώς με ομάδες υψηλού κινδύνου τους πολυμεταγγιζόμενους, τους αιμορριφιλικούς και τους τοξικομανείς. Στις δύο πρώτες κατηγορίες ο κίνδυνος περιορίζεται σε μεγάλο βαθμό με τον ενδελεχή έλεγχο του αίματος και των παραγώγων του, ενώ στην τρίτη κατηγορία των τοξικομανών, το πρόβλημα υφίσταται και διογκώνεται από την κοινή χρήση συριγγών μεταξύ των χρηστών.

Ακόμα ο ιός μπορεί να μεταδοθεί από την προσβεβλημένη μητέρα στο κύημα, κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης, καθώς και κατά την ετεροφυλική ή ομοφυλοφιλική σεξουαλική επαφή. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δώσουμε στην αφανή μόλυνση, η οποία πραγματοποιείται από την επαφή αίματος προσβεβλημένου ατόμου, μέσω αμυχών με υγιή άτομα (κοινή χρήση ξυραφιών, ξυριστικών μηχανών, οδοντόβουρτσων).

Ο ιός δε μεταδίδεται με τις συνήθεις κοινωνικές επαφές, όπως το απλό φιλί, την χειραψία, τον αέρα, τα τρόφιμα, το νερό, τα πιάτα, τα ποτήρια, το κολύμπι στην πισίνα και τα νύγματα των εντόμων. Ο ιός είναι ευαίσθητος στο εξωτερικό περιβάλλον και καταστρέφεται εύκολα με χλώριο ή οινόπνευμα.
Οι ηλικίες, οι οποίες προσβάλλονται συχνότερα, είναι από 18 έως 40 ετών.

Το άτομο το οποίο εκτέθηκε στον κίνδυνο και, τελικά, προσβλήθηκε μετά από διάστημα μερικών εβδομάδων θα εμφανίσει στον ορό του αίματος αντισώματα έναντι του ιού. Η ορομετατροπή αυτή συνοδεύεται, συνήθως, με ένα σύνδρομο το οποίο μοιάζει με την Λοιμώδη Μονοπυρήνωση, δηλαδή χαρακτηρίζεται από συμπτώματα, όπως κακουχία, πυρετό, διάρροια, απώλεια βάρους, συμπτώματα τα οποία διαρκούν περίπου δέκα ημέρες. Στη συνέχεια, το άτομο αισθάνεται υγιές, ενώ, όσο μειώνεται ο αριθμός των Τ4 λεμφοκυττάρων, κάνουν την εμφάνισή τους συμπτώματα, όπως πυρετός, στοματικές μυκητιάσεις, έρπης, μέχρις ότου οδηγηθούμε στο πλήρες AIDS, όπου υπάρχει πλήρης καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος που οδηγεί και σε ευκαιριακές λοιμώξεις, αλλά και σε νεοπλασίες. Τελικά, επέρχεται ο θάνατος.

Μέτρα

Απαιτείται η επαγρύπνηση των υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας για την έγκυρη πληροφόρηση του πληθυσμού, αλλά και των κοινωνικών ομάδων που χαρακτηρίζονται ως ομάδες υψηλού κινδύνου, άμεσος εντοπισμός των οροθετικών για τη διακοπή της μετάδοσης.

Επιλογή μόνιμου ερωτικού συντρόφου και χρήση ελασ