Η ιστορία ενός αυτοκινήτου: #15. Ferrari 250 Berlinetta

Από το 1955 ως το 1962 η Ferrari κατασκεύαζε ένα αγωνιστικό μεν αυτοκίνητο, που έμοιζε όμως περισσότερο με πόλης. Λατρεύθηκε όσο λίγα… Ολόκληρη η σειρά 250 της Ferrari που ξεκίνησε το 1953 και σταμάτησε να παράγεται το 1964 χαρακτηριζόταν κυρίως από μία λέξη: ποικιλλία. Πολλές φορές ήταν δύσκολο να δεις δύο αυτοκίνητα της ίδιας σειράς και να μαντέψεις με την πρώτη ότι και τα δύο ήταν 250. Ειδικά προς το τέλος τους, στις αρχές, δηλαδή, των ’60s τα 250 έμοιαζαν με πολυτελή αυτοκίνητα δρόμου, πολύ περισσότερο απ’ ότι με αγωνιστικά. Αλλά και στην αρχή, στα μέσα των ’50s, τα πιο «γκαζιάρικα» GTO ήταν πολύ πιο άγρια στην όψη από τα κουπέ και τα berlinetta. Η έννοια berlinetta στην αυτοκινητοβιομηχανία συνήθως αναφέρεται σ’ ένα σπορ διθέσιο ή τετραθέσιο κουπέ. Στην κυριολεξία σημαίνει «μικρό σαλόνι» και αυτό ακριβώς ήθελε να πετύχει η Ferrari με τις 250 Berlinettas της. Ήταν σπορ μεν, τόσο σπορ που σε πολλές περιπτώσεις κατέβαιναν και σε αγώνες αντοχής όπως οι 24 Ώρες του Λε Μαν, αλλά ταυτόχρονα πολυτελή, με υπέροχα δέρματα, πανέμορφα ταμπλώ και όλες τις ανέσεις που θα ήθελαν οι πλούσιοι ιδιοκτήτες τους.