Θα μας κάνουν Μπαγκλαντές!

Οι Έλληνες θα αναγκάζονται να φέρνουν κρυφά από το εξωτερικό φάρμακα, γιατί τα ράφια των φαρμακείων θα είναι άδεια.Σε λίγο καιρό, οι Έλληνες θα αναγκάζονται να βάζουν τους φίλους τους που θα έχουν ακόμη την πολυτέλεια να ταξιδεύουν, να τους φέρνουν κρυφά φάρμακα από το εξωτερικό. Γιατί -πολύ απλά- τα ράφια των φαρμακείων θα είναι είτε άδεια, είτε γεμάτα από επικίνδυνα σκευάσματα.
Ό,τι ακριβώς συνέβαινε τις...
δεκαετίες του ’40, του ’50 και του ’60, δηλαδή. Διότι, ο εφαρμοστικός νόμος του μνημονίου, που κατατέθηκε χθες τα μεσάνυχτα στη Βουλή μας γυρίζει 60 χρόνια πίσω. Τότε, που ο Έλληνας ασθενής έπρεπε να έχει «βύσμα»-εργαζόμενο στην Ολυμπιακή για να εξασφαλίσει (κρυφά) τα απαραίτητα για την Υγεία του φάρμακα!

Οπως έγινε απόλυτα ξεκάθαρο στη συνέντευξη Τύπου που διοργάνωσε -προ ολίγου- η Πανελλήνια Ένωση Φαρμακοβιομηχανίας (ΠΕΦ), η θεσμοθέτηση της συνταγογράφησης με βάση τη δραστική ουσία θα υποχρεώσει τους φαρμακοποιούς να «ταΐζουν» τον Έλληνα ασθενή το πλέον φθηνό φάρμακο της παγκόσμιας αγοράς, ασχέτως του τόπου παραγωγής του, της (αμφιβόλου ή μη) προέλευσής του, της (αμφιβόλου ή μη) ποιότητάς του.

Ουσιαστικά, με τον τρόπο αυτό, εμείς και τα παιδιά μας μένουμε απροστάτευτοι απέναντι σε λοιμούς, επιδημίες, μεταδοτικές και θανατηφόρες ασθένειες. Η μόνη μας επιλογή θα είναι πάμφθηνα φάρμακα, που θα παράγονται σε Ινδία, Μπαγκλαντές και Πακιστάν, τα οποία μάλιστα συχνά έχουν θεωρηθεί ύποπτα για σοβαρές παρενέργειες. Ουσιαστικά, με τον τρόπο αυτό, περίπου 20.000 οικογένειες μένουν στο δρόμο και δεκάδες ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες οδηγούνται σε κλείσιμο (όπως και οι ξένες που έχουν κάνει σοβαρές επενδύσεις στην Ελλάδα), αφού δε θα μπορούν να πουλήσουν τα υψηλής ποιότητας και τεχνολογίας σκευάσματά τους.

«Με τι φάρμακα θα μεγαλώσουν τα παιδιά μας;», ήταν η χαρακτηριστική κραυγή αγωνίας του κ. Θανάση Γιαννακόπουλου της Vianex, στη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου. «Η οικογένειά μου διαθέτει τέσσερα εργοστάσια και 1.200 εργαζόμενους. Δε ζητήσαμε ποτέ τίποτα. Μάλιστα, όλο τον τελευταίο χρόνο που οι πολυεθνικές απέλυαν, εμείς δε διώξαμε ούτε έναν άνθρωπο. Για αυτούς τους ανθρώπους μιλώ σήμερα, γιατί πλέον δεν ξέρω πόσοι θα μπορέσουν να παραμείνουν. Μιλώ, όμως, με το χέρι στην καρδιά -όχι για τα συμφέροντα τα δικά μου και της οικογένειάς μου- και για τον Ελληνα ασθενή ο οποίος θα ζήσει σε συνθήκες Μπαγκλαντές, χωρίς να έχει πρόσβαση στις νέες θεραπείες, σε αξιοπρεπή φάρμακα. Είναι μια συμπεριφορά ανέντιμη, ανήθικη, η οποία βάζει ταφόπλακα στην ελληνική φαρμακοβιομηχανία, σε έναν υγιή κλάδο της ελληνικής οικονομίας. Γιατί είναι ανήθικο και ανέντιμο να κρύβονται ορισμένοι πίσω από την τρόικα. Θα έπρεπε να είχαν παραιτηθεί».

Για υποκρισία με την οποία επιχειρείται τεράστιο πλήγμα στα ελληνικά επώνυμα γενόσημα, την ίδια ώρα που μένουν αλώβητα τα εισαγόμενα πρωτότυπα και ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για την αθρόα εισαγωγή γενόσημων από μεγαλοεισαγωγείς, οι οποίοι δεν έχουν επενδύσει ούτε ένα ευρώ στην Ελλάδα, μίλησ