Το ουζάκι θα το πιούμε σκέτο ή με χταποδάκι;

Ένα το χελιδόνι
Κι η Άνοιξη ακριβή,
Για να γυρίσει ο ήλιος
Θέλει δουλειά πολλή.
(Ο. Ελύτης. Άξιον Εστί.)
Αλήθεια, ακόμη τούτη την Άνοιξη, τούτο το Καλοκαίρι, θα παραμείνουμε ραγιάδες, ραγιάδες, ή……
Θέλει όμως δουλειά πολλή, μας λέει ο ποιητής, για να αλλάξει η κατάσταση. Θα τα καταφέρουμε, θα μπορέσουμε, ή πάλι θα συμβιβαστούμε και θα υποκύψουμε στη μοίρα μας;
Νομίζω ότι αυτό λέγεται ‘’σύνδρομο της Στοκχόλμης’’. Όταν δηλαδή ο όμηρος υποκύπτει και φτάνει στο σημείο ν΄αγαπήσει τον απαγωγέα του, τον βιαστή και βασανιστή του, συνηθίζοντας την σκλαβιά του, μη αντιστεκόμενος στις ορέξεις του δυνάστη του.
Το καθεστώς μοιάζει σαν ένα τεράστιο, γιγαντιαίο χταπόδι, που έχει πιάσει στα πλοκάμια
του την Ελλάδα μας. Με τις βεντούζες του, απομυζά όλη την ικμάδα της πατρίδος μας, παραλύοντας και νεκρώνοντας τα πάντα.
Ξέρουμε όλοι, ότι το χταπόδι έχει υψηλό δείκτη νοημοσύνης, δύσκολα μπορεί κανείς να το βγάλει από το θαλάμι του. ( βλέπε έδρανα, θώκο ). Όταν καταλάβει κίνδυνο –βλέπε ανατροπή διά της ψήφου-, εξαπολύει το μελάνι του – βλέπε φιλικό του Τύπο, Μ.Μ.Ε- και θολώνει τις καταστάσεις. Τελευταία , μάθαμε ότι έχει και μαντικές ικανότητες, όπως ο γνωστός μας Πωλ, όπου μπορούσε να προβλέψει τις νίκες στις ποδοσφαιρικές συναντήσεις. (νίκη Ισπανίας επί της Ολλανδίας). Αυτή η ικανότητα, της πρόβλεψης, βοηθάει το χταπόδι να σχεδιάζει, ανάλογα που στρέφεται το ρεύμα, -βλέπε γκάλοπ περί πρόθεσης ψήφου- τις δικές του κινήσεις, σπέρνοντας αμφιβολίες και σύγχυση στους αντιπάλους του.
Ο Όμηρος, στην Ιλιάδα, μας λέει ότι οι Τρώες για να μάθουν τις κινήσεις των Αχαιών, και να τους αποπροσανατολίσουν, έστειλαν στο στρατόπεδό τους, τον κατάσκοπο Δόλωνα, μεταμφιεσμένο σε λύκο, έρποντας δολίως μέσα στο σκοτάδι. Ο Όμηρος δεν διευκρινίζει, αν ο Τρώας Δόλων, καταγόταν από τα Δολιανά, πάντως το όνομά του παραπέμπει ξεκάθαρα στον δόλο. Οι Αρκάδες είχαν από παλιά μια έφεση προς τους λύκους και τις μεταμφιέσεις. ( Βλέπε Λυκάονα, όπου έχοντας τελέσει μια αποτρόπαια πράξη, είχε εξαφανιστεί, όμως εμφανίστηκε μετά 9 χρόνια, πλήρως εξαγνισμένος).
Όταν το χταπόδι καταλάβει ότι κινδυνεύει με σύλληψη, χωρίς να διστάσει θυσιάζει ένα πλοκάμι του, ρίχνοντάς το βορά στους διώχτες του. (Βλέπε Άκη). Έτσι , έστω και με ένα πλοκάμι λιγότερο, το υπόλοιπο σώμα, συνεχίζει απτόητο την δουλειά του.
Εξάλλου το χταπόδι, όσα πλοκάμια και αν χάσει, έχει την ικανότητα από την φύση του, να τα αναπληρώσει. (Βλέπε δημιουργία κομματιδίων μειλίχιων σουπιών, ή συμπράξεις με κοκωβιούς, καλαμάρια και άλλα μαλάκια του βυθού).
Όσοι κατάφεραν να εκδράμουν στην ύπαιθρο χώρα, για τις γιορτές του Πάσχα, θα διαπίστωσαν ότι οι κάτοικοι της επαρχίας, δεν έχουν ή δεν θέλουν να έχουν γνώση της πραγματικής κατάστασης. Οι περισσότεροι, βολεμένοι στην Νιρβάνα της αγροτικής ζωής, μοιάζουν να έχουν πάθει το σύνδρομο της Στοκχόλμης, που ανέφερα στην αρχή, μη έχοντας την διάθεση και την πρόθεση ν΄αλλάξουν τις παλαιοκομματικές τους αντιλήψεις.
Σε ολόκληρη την χώρα, έχει