Ο Νταβούτογλου, ο Νταλάρας η Ρεπούση ο Τατσόπουλος .

Κακή πρόθεση και κακοί άνθρωποι δεν είναι ούτε ο Νταλάρας ούτε η Ρεπούση ούτε ο Τατσόπουλος, είναι όμως και οι τρεις, άθελα τους,  αντιδημοκράτες και εκβιαστές γιατί επιμένουν και επιδιώκουν ένα συνοικέσιο μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, στο οποίο η Τουρκία ανοικτά έχει δηλώσει ότι δεν το θέλει. Δεν γνωρίζω αν και οι τρεις έχουν παντρευτεί με εκβιαστικό συνοικέσιο, όπως αυτά που γίνονται στα Τούρκικα σήριαλ που σωρηδόν μας προσφέρουν οι μόνιμοι συνδαιτυμόνες και υποστηρικτές της πνευματικής ελίτ της Ελλάδος, όμως αν αυτό έχει συμβεί σε αυτούς, δεν νομίζω ακόμη και αν είναι ευτυχισμένοι στον γάμο τους, ότι θα πρέπει να αποτελέσει και πρότυπο εξωτερικής πολιτικής. Φιλία με τους Τούρκους δεν στεριώνει, όπως δεν στεριώνει ούτε γάμος με το στανιό,  όταν δηλαδή αυτό δεν το θέλουν ειλικρινώς και οι δύο. Στην περίπτωση μας, η Τουρκία δεν επιδιώκει την ειλικρινή φιλία με κανέναν από τους γείτονες της, αντίθετα ανοικτά διακηρύσσει τα μόνιμα επεκτατικά της σχέδια. Λέει ο Νταβούτογλου στις  21 Ιανουαρίου 2012 απευθυνόμενος στην Νομαρχιακή Επιτροπή Καισάρειας του κόμματος του ΑΚΡ μεταξύ των άλλων: Ό,τι χάσαμε από το 1911 μέχρι το 1923, από όποια εδάφη υποχωρήσαμε, την περίοδο από το 2011 μέχρι το 1923 στα εδάφη αυτά θα ξαναβρεθούμε και πάλι με τους αδελφούς μας.Και εγώ τώρα θα ήθελα να ρωτήσω τον κύριο Νταλάρα που νομίζει ότι το αιγαίο ανήκει στα ψάρια του και όχι στους κατοίκους του Καστελόριζου και των υπολοίπων νησιωτών, ποιά είναι τα εδάφη που έχασαν οι Τούρκοι από το 1911 και μετά; Προσωπικά, είμαι σίγουρος  ότι αν συνεχίσουμε να μην μπορούμε να ξεχωρίσουνε την διαφορά που έχει η φράση στο βιβλίο της ιστορίας, οι Έλληνες κατέκτησαν την Μακεδονία από την φράση οι Έλληνες απελευθέρωσαν την Μακεδονία, ή αν εξακολουθήσουμε να βλέπομαι ως  συνωστισμό στην παραλιακή της Σμύρνης τον ξεριζωμό, τότε ας είμαστε και προετοιμασμένοι να δεχτούμε τους Τούρκους  στην Ελλάδα και ως απελευθερωτές , εντός των επομένων λίγων χρόνων , που θα φέρουν και την κατά Τατσόπουλο ανάπτυξη,  στα εδάφη που (έχασαν ) από το 1911 μέχρι το 1923. Ξαναλέω, δεν είναι κακών προθέσεων άνθρωποι, ούτε ο Νταλάρας ούτε η Ρεπούση, ούτε ο Τατσόπουλος, απλώς είναι φοβισμένοι  άνθρωποι, φοβούνται –τρέμουν την αναπόφευκτη  σύγκρουση με την Τουρκία και προετοιμάζουν από τώρα τους εαυτούς τους για παράδοση στον εχθρό, τον οποίον από τώρα καλοπιάνουν. Κράτη, παρίες και γλυψιματίες όπως η Ελλάδα που βαφτίζουν με το ζόρι τον δηλωμένο τους εχθρό φίλο, δεν έχουν λόγο ύπαρξης και πάντα πρώτα γράφονται στα αρχίδια του εχθρού και κατόπιν υπάρχουν μόνο στα βιβλία της ιστορίας, ως εξαφανισμένοι λαοί. Υπουργοί και πρωθυπουργοί που στηρίζουν την εξωτερική τους πολιτική στις κουμπαριές και στις ζεμπεκές,  ( Παπανδρέου – Καραμανλής) απλά τους ξερνά και τους εκδικείται η ίδια η ζωή, όχι ο λαός η ζωή, γιατί η ζωή γνωρίζει από την φύση της να παλεύει για την επιβίωση της, είναι αυτό που ξέχασαν οι Έλληνες διανοούμενοι και τραγουδιστές να διδάξουν τον λαό και τώρα χρεοκοπήσαμε σε όλα τα επίπεδα. Πιστεύω ότι είναι απόλυτη α