Ο Γκαντάφι, ανεξάρτητα και χωρίς λογοκρισία

Εξαιρετικά ενδιαφέρον το θέμα που φέρνει στην δημοσιότητα το πολύ καλό Berlin – Athen.Ο Μουαμάρ Γκαντάφι ήταν ένας μεγάλος ηγέτης, το έργο του οποίου, λόγω παραπληροφόρησης, λίγοι μόνο γνωρίζουν. Το κείμενο που θα διαβάσετε είναι ένα είδος διαθήκης που αφήνει σε όλους μαςΑναμνήσεις απο τη ζωή μου – Μουαμάρ Γκαντάφι, ο ηγέτης της επανάστασηςΠρωτότυπο: Recollections of My Life: Col. Mu’ammar Qadaffi, The Leader of the Revolution Ανγγλική μετάφραση: Prof. Sam Hamod, Ph.D.Γερμανική Μετάφραση: Katharina Huber CuénodΕλληνική Μετάφραση: Δρ. Εμμανουήλ ΣαρίδηςΠηγη: InformationclearingshouseΣτο όνομα του Αλλάχ, του Φιλανθρώπου και ΕλεήμονοςΓια 40, ίσως και περισσότερα χρόνια, δεν μπορώ να θυμηθώ, έκανα ότι μπορούσα για να δώσω στους ανθρώπους σπίτια, νοσοκομεία, και όταν πεινούσαν, τους έδωσα να φάνε. Μετέτρεψα μάλιστα την έρημο στη Βεγγάζη σε καλλιεργήσιμή γή. Αντιστάθηκα ενάντια στις επιθέσεις εκείνου του Cowboy, του Reagan. Όταν σκότωσε την υιοθετημένη κόρη μου, που ήταν ένα ορφανό παιδί, είχε προσπαθήσει να σκοτώσει εμένα, αντί για μένα σκότωσε εκείνο το φτωχό και αθώο παιδί. Μετα βοήθησα τους αδελφούς και τις αδελφές μου στην Αφρική με χρήματα για την Αφρικανική Ένωση.Έκανα ότι μπορούσα για να βοηθήσω τους ανθρώπους να καταλάβουν την πραγματική δημοκρατία, όπου επιτροπές των κατοίκων κυβερνούν τη χώρα μας. Αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό, όπως μου είπαν κάποιοι, και μάλιστα αυτοί που είχαν σπίτια με δέκα δωμάτια, καινούργια κοστούμια και έπιπλα στα σπίτια τους, αυτοί δεν ήταν ποτέ ικανοποιημένοι. Επειδή ήταν εγωιστές, ήθελαν όλο και περισσότερα και έλεγαν στους Αμερικανούς και άλλους επισκέπτες της Λιβύης, ότι χρειάζονται “δημοκρατία” και “ελευθερία”, και δεν συνειδητοποίησαν ποτέ, ότι αυτό ήταν ένα καταστροφικό σύστημα, όπου ο μεγαλύτερος σκύλος τρώει όλα τα υπόλοιπα. Αυτοί είχαν μαγευτεί από τέτοιες λέξεις και δεν έβλεπαν, ότι στην Αμερική δεν παρέχεται δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, δωρεάν νοσοκομεία, δωρεάν στέγαση, δεν παρέχεται δωρεάν σχολείο και δωρεάν φαγητό, εκτός εάν οι άνθρωποι πάνε να το ζητιανέψουν ή στέκονται σε μεγάλες ουρές για μια σούπα.Όχι, ότι έκανα εγώ, για μερικούς δεν ήταν ποτέ αρκετό. Υπήρχαν όμως και οι άλλοι, που ήξεραν πως εγώ ήμουν ο γιος του Γκαμάλ Αμπντέλ Νάσερ, του μόνου αληθινού ηγέτη των Αράβων και των Μουσουλμάνων που είχαμε απο την εποχή του Σαλαντίν, όταν αυτός ζήτησε την Διώρυγα του Σουέζ για το λαό του, όπως και εγω ζήτησα τη Λιβύη για το λαό μου. Ήταν τα βήματα του που ακολούθησα, για να απαλλάξω τον λαό μου από τον αποικιακό ζυγό – απαλλαγμένο από κλέφτες που θα μας έκλεβαν.Τώρα βρίσκομαι υπο την επίθεση της μεγαλύτερης δύναμης της στρατιωτικής ιστορίας. Ο μικρός αφρικανός γιος μου, ο Ομπάμα, θέλει να με σκοτώσει, θέλει να αφαιρέσει απο την χώρα μας την ελευθερία, να μας πάρει τα δωρεάν σπίτια μας, την δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη μας, τα δωρεάν σχολεία μας, το δωρεάν φαγητό μας και να τα αντικαταστήσει με κλοπή αμερικανικού στυλ, αυτό που ονομάζεται “καπιταλισμός” – αλλά εμείς στον τρίτο κόσμο γνωρίζουμε τι