Συμφώνησαν Χάρης – Hμικρατικοί για τους μισθούς

Μισθολογικές αυξήσεις 3% διεκδικούν οι συντεχνίες του ημικρατικού τομέα. Οι μισθοί, ωστόσο, θα αλλάζουν πλέον με βάση την οικονομική μεγέθυνση. Σήμερα υπογράφεται συμφωνία - πλαίσιο ανάμεσα σε κυβέρνηση και συνδικαλιστές. Κλειστές θα μείνουν, όμως, επ' αόριστον οι πόρτες του Δημοσίου σε νέες προσλήψεις.

Έπεσαν οι υπογραφές για τη συμφωνία πλαίσιο, με βάση την οποία θα καθορίζονται οι αυξήσεις στους μισθούς των ημικρατικών υπαλλήλων.

Η συμφωνία, υπογράφηκε μεταξύ συντεχνιών των ημικρατικών και υπουργού Οικονομικών και έρχεται να διορθώσει τη στρέβλωση των μισθολογικών αυξήσεων κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, ακόμα και σε περιόδους κρίσης.

Η αύξηση του μισθολογίου θα αντιπροσωπεύει από τούδε και στο εξής την αύξηση του ονομαστικού ΑΕΠ. Τι σημαίνει αυτό. Αυτό σημαίνει ότι το μισθολόγιο -προσέξετε στο σύνολο του και όχι οι μισθοί ξεχωριστά- θα αυξάνεται τόσο όσο θα μεγαλώνει η παραγωγή της οικονομίας σε τρέχουσες τιμές.

Ταμείο Πρόνοιας για υπαλλήλους που προσλήφθηκαν το 2011

Η συμφωνία που συνομολογήθηκε αποτελεί πλαίσιο των συλλογικών συμβάσεων για την περίοδο 2015 - 18 στο πλαίσιο του Κώδικα Βιομηχανικών Σχέσεων.

Βάσει της συμφωνίας, οι γενικές αυξήσεις στους μισθούς των υπαλλήλων και στις συντάξεις των συνταξιούχων για τα έτη 2017 και 2018 οι δυο πλευρές συμφώνησαν στην εισαγωγή μηχανισμού με την συμμετοχή των συμβαλλόμενων συνδικαλιστικών οργανώσεων μέσα από το οποίο η ποσοστιαία αύξηση στο μισθολογικό κόστος δεν θα ξεπερνά το ποσοστό αύξησης του ονομαστικού ΑΕΠ.

Αιτήματα για παραχώρηση των αυξήσεων θα συζητούνται στο πλαίσιο του θεσμοθετημένου διαλόγου και εφόσον το ποσοστό αύξησης του ονομαστικού ΑΕΠ υπερκαλύπτει την παραχώρησητιμαριθμικής αύξησης και προσαυξήσεων.

Οι δυο πλευρές τέλος συμφώνησαν ότι μέχρι το τέλος του Μάη του 2017 στο πλαίσιο της ευρύτερης μεταρρύθμισης του τομέα των Ταμείων Προνοίας συζητηθεί και συμφωνηθεί η εισαγωγή Ταμείου Προνοίας για υπαλλήλους που προσλήφθηκαν μετά τον Οκτώβρη του 2011 ρύθμιση η οποία θα αφορά κι άλλους εργαζόμενους όπως οι αορίστου χρόνου.

Η εν λόγω συμφωνία καλύπτει και τους υπάλληλους στους Δήμους, αλλά και τους ωρομίσθιους κυβερνητικούς. Συνολικά 19,000 εργαζόμενους, 11,000 από τον ευρύτερο τομέα και 8,000 ωρoμίσθιους.

H ρύθμιση δεν αφορά και τους δημόσιους υπαλλήλους διότι η Βουλή απέρριψε το μεταρρυθμιστικό πακέτο της Δημόσιας Υπηρεσίας. Και τα εργασιακά των δημοσίων υπαλλήλων είναι διά νόμου και όχι συμβάσεων που κλειδώνουν. Αυτή η συμφωνία είναι πλαίσιο και στην ουσία ανοίγει και τον δρόμο για την ανανέωση των συλλογικών συμβάσεων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.

Συνεπώς ανοίγει ο δρόμος των μισθολογικών αναβαθμίσεων, καθώς το μισθολόγιο των ημικρατικών δεν μπορεί να αυξηθεί πέραν του 3%, όπου υπολογίζεται η αύξηση του ονομαστικού ΑΕΠ, ο ρυθμός ανάπτυξης δηλαδή.

Από το τέλος Ιανουαρίου, όμως, θα αρχίσουν να καταβάλλονται προσαυξήσεις, οι οποίες στον μεν ευρύτερο δημόσιο τομέα δεν θα υπερβαίνουν το 1% του συνόλου του μισθολογίου. Με δεδομένο αυτό και εφόσον ΑΤΑ δεν θα καταβληθεί, λόγω αποπληθωρισμού, οι συντεχνίες θα θέσουν αίτημα και για γενικές αυξήσεις στους μισθούς 2%, άρα σύνολο 3%.

Οι δημόσιοι υπάλληλοι θα πάρουν προσαυξήσεις αναλόγως της κλίμακας και της ημερομηνίας πρόσληψης τους. Δηλαδή δεν σημαίνει ότι όλοι θα πάρουν προσαύξηση από τέλος Ιανουαρίου, αλλά ανάλογα με ημερομηνία πρόσληψης ή ημερομηνίας προαγωγής.

Πάντως, κλειστές θα παραμείνουν οι πόρτες του Δημοσίου για νέες προσλήψεις. Να υπομνήσουμε ότι το πάγωμα των προσλήψεων ίσχυε έως το 2017 και γι' αυτό η κυβέρνηση καταθέτει λίαν συντόμως νομοσχέδιο για επ αόριστον πάγωμα. Ο σκοπός είναι προφανής. Να μην διογκωθεί ακόμη περισσότρο η κρατική μηχανή και κατ' επέκταση οι δαπάνες της. Βεβαίως, εάν υπάρχει μεγάλη ανάγκη για προσλήψεις ειδικά σε νευραλγικούς τομείς, υπάρχει δυνατότητα να γίνονται, αλλά θα εγκρίνονται από τη Βουλή.

Να σημειωθεί ότι τα τελευταία 5 χρόνια ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων μειώθηκε κατά 4,200 και επιτεύχθηκε μ' αυτό και ο όρος που μας είχε θέσει η Τρόικα. Επίσης, είναι σημαντικό να πούμε ότι τον καιρό των παχέων αγελάδων κάθε χρόνο η κρατική μηχανή αυξανόταν μέχρι και 2,000 άτομα, χώρια οι αναπληρώσεις θέσεων που γίνονταν ανεξαρτήτως αναγκών. Είναι γεγονός ότι ο Χάρης πέτυχε ένα μικρό θαύμα. Διότι οι προσλήψεις ήταν η νούμερο ένα αιτία αύξησης του μισθολογίου. Με τις αποκοπές στους μισθούς από 3,8% - 17,5%, το πάγωμα των προσλήψεων και βεβαίως τη μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων, οι λειτουργικές δαπάνες της κρατικής μηχανής μειώθηκαν κατά 21,5%, κατά 1/5 δηλαδή.