Ποιος φταίει; Η Τουρκία ή το πολιτικό κατεστημένο;

Είναι αλήθεια ότι πολλές φορές πέφτουμε στην παγίδα της τουρκικής προπαγάνδας υπεραναλύοντας τις δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων. Στην προκειμένη περίπτωση όμως, εκτιμάται ότι προκύπτουν χρήσιμα συμπεράσματα από την συνέντευξη τύπου που δόθηκε μετά την συνάντηση του Σλοβάκου ΥΠΕΞ με τον Μ. Τσαβούσογλου (7/2/2020), ο οποίος δήλωσε: «Η Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία δυστυχώς δεν είναι αντικειμενική και επειδή κινείται μόνο με την αντίληψη της αλληλεγγύης, διατηρώντας μια στάση μακριά από την πραγματικότητα, υπήρξαν κάποιες αρνητικές εξελίξεις μεταξύ μας. Αλλά εμείς σε όλα αυτά τα θέματα, ενώ υπερασπιζόμαστε

τα δικαιώματα της Τουρκίας και των Τ/κ, στο θέμα του ίσου διαμοιρασμού του πλούτου στην ανατολική Μεσόγειο είμαστε έτοιμοι να συνεργαστούμε με όλους συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, πλην του Ε/κ τομέα. Ενώ η Τουρκία έχει αυτή τη θετική προσέγγιση θέλουμε να τονίσουμε ότι είμαστε ενάντια στις προσεγγίσεις που αποκλείουν την Τουρκία».

Ενώ νωρίτερα, στις 5/2/2020, σχολιάζοντας τις κυρώσεις που επέβαλε η ΕΕ σε δύο Τούρκους, σχετικά με τις παράνομες ενέργειες στην κυπριακή ΑΟΖ, δήλωσε με το γνωστό πλέον εμπρηστικό του ύφος: «Εάν συνεχίσουν να αρνούνται την ύπαρξη των Τ/κ, για κάθε αρνητικό βήμα που θα κάνει η ΕΕ εναντίον μας θα κάνουμε και εμείς ένα βήμα εναντίον. Τότε τι θα γίνει, θα αυξηθεί η ένταση. Ωστόσο πρέπει να κάνουμε βήματα μαζί για την μείωση της έντασης».

Γίγαντας με πήλινα πόδια

Κατ' αρχάς είναι ξεκάθαρο ότι η Τουρκία έχει επιλέξει να αντιμετωπίζει την ΕΕ ως γίγαντα με πήλινα πόδια που ναι μεν έχει ισχυρά ερείσματα αλλά ταυτόχρονα δεν συνιστά υπολογίσιμο κίνδυνο έναντι των επιδιώξεών της. Την εμπαίζει ανοικτά αμφισβητώντας τις αποφάσεις της και την κατηγορεί ως παράλογη, υπονοώντας πιθανότατα ότι ξεπερνά τα όρια της νομιμότητας. Επομένως, είναι φρούδες οι ελπίδες όσων ακόμη ονειρεύονται ευρωπαϊκά αναχώματα έναντι του νεοθωμανικού επεκτατισμού, εφόσον αυτά εκ του αποτελέσματος, δεν αποτελούν αντικίνητρο, πολλώ δε μάλλον φόβητρο στην τουρκική προκλητικότητα.

Οι δηλώσεις αυτές επίσης ξεκαθαρίζουν ότι η Τουρκία αναγνωρίζει εν μέρει την δικαιοδοσία της ΕΕ στην Αν. Μεσόγειο, θέτοντας όμως και σε ευρωπαϊκό επίπεδο το θέμα της μοιρασιάς του πλούτου κατά την «γενναιόδωρη» ερντογάνια θεωρία kazan-kazan ως «ειδική προσφορά» αποκλειστικά και μόνο για την Ελλάδα. Η Τουρκία δεν χάνει ευκαιρία να μας υπενθυμίζει ότι δεν αποδέχεται την Κυπριακή Δημοκρατία ως ισότιμο μέλος της ΕΕ και ότι αγνοεί επιδεικτικά τα νόμιμα κυριαρχικά της δικαιώματα. Όπως πολύ σωστά άλλωστε επισημαίνει και η έγκριτη δημοσιογράφος Φανούλα Αργυρού,  η Τουρκία με έγγραφό της προς την ΕΕ θεωρεί την ΚΔ ως «defunct». Και εξ όσων γνωρίζουμε, δεν έχουμε ούτε καν μπει στον κόπο να απαιτήσουμε από τη ΕΕ για την απόσυρση του εν λόγω εγγράφου. Ο Τούρκος ΥΠΕΞ, πάει και ένα βήμα παρακάτω, ξεκαθαρίζοντας την απροθυμία της Τουρκίας για οιανδήποτε διμερή συμφωνία με την ΚΔ. Ο κύριος λόγος βέβαια για αυτήν την απαξίωση δεν είναι άλλος από την περιορισμένη αποτρεπτική ισχύ της ΚΔ, για την οποία φέρουν ευθύνη από κοινού όσοι κατέλυσαν το Δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου, αλλά και όσοι υπονόμευσαν διαχρονικά την αμυντική θωράκισή της. Εξίσου καταστρεπτικές όμως ήσαν και οι φοβικές πολιτικές ακραίας ενδοτικότητας που την κατέστησαν έρμαιο  του τουρκικού ηγεμονισμού.

Δεν θέλουν αυτόνομη και ισχυρή ΚΔ

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η σχεδόν ικετευτική και εθελόδουλη στάση παραγόντων της πολιτικής σκηνής της ΚΔ, οι οποίοι επιθυμούν την συνεκμετάλλευση των πόρων και παράλληλη κατασκευή αγωγού φυσικού αερίου που να διέρχεται από τα αιματοβαμμένα κατεχόμενα με κατεύθυνση προς την τουρκική ενδοχώρα. Φτάνουν μάλιστα στο σημείο να τον προκρίνουν ως λύση αντί του EastMed, ο οποίος παραγκωνίζει και απομονώνει γεωπολιτικά την Τουρκία από την Αν. Μεσόγειο. Επιζητούν πεισματικά… Τούρκο μπάρμπα στην Κορώνη, αντιμαχόμενοι την ιδέα μιας αυτόνομης και αυτεξούσιας, ισχυρής ΚΔ. 

Από την άλλη, πριν λίγους μήνες είδαμε και άλλες παραδοξότητες. Εν μέσω ενεργειακού Αττίλα στην κυπριακή ΑΟΖ, ο Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης να συντρώγει τον Ιούνιο 2019 με τον αχυράνθρωπο της Τουρκίας, τον παράνομο «ΥΠΕΞ» του ψευδοκράτους Κουντρετ Οζερσάι. Μάλιστα οι κακές γλώσσες μιλούσαν τότε για συμφωνία του ΠτΔ κάτω από το τραπέζι για το κυπριακό, με φόντο τα ενεργειακά, κάτι που διαψεύστηκε με μια διφορούμενη ανακοίνωση που δεν ξεκαθάριζε αν ο διάλογος Μ.Τσαβούσογλου-Ν.Αναστασιάδη έλαβε χώρα όπως ο Τούρκος ΥΠΕΞ ισχυρίστηκε και δημοσίευσε. «Ο ίδιος ο Ε/κ ηγέτης Νίκος Αναστασιάδης παραδέχτηκε ότι οι Τ/κ έχουν δικαιώματα εκεί. Έχουν δικαιώματα εκεί οι Τ/κ;, τον ρώτησα. Ναι έχουν, μου είπε. Τότε γιατί δεν τα θέτεις υπό εγγύηση; Τώρα δεν μπορώ, είπε. Τότε πότε; Όταν αρχίσει η πώληση, είπε. Νίκο του είπα, αν τώρα δεν μπορείς να το εγγυηθείς τότε ποια είναι η εγγύηση ότι θα τα εγγυηθείς όταν αρχίσεις να πουλάς; Δεν απαντά τίποτα», είπε ο Τούρκος ΥΠΕΞ.  

Όλως παραδόξως, την Πέμπτη 6/2/2020, σε διακαναλική τηλεμαχία μεταξύ του Πρόεδρου του ΔΗΣΥ, Αβέρωφ Νεοφύτου και του γ.γ. του ΑΚΕΛ, Άντρου Κυπριανού (αμφότεροι υπέρμαχοι του αγωγού φυσικού αερίου μέσω κατεχομένων), ο δημοσιογράφος Ανδρέας Κημήτρης, ρώτησε τον δεύτερο αν είχε υπόψη του πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες ο ΠτΔ Ν.Αναστασιάδης είχε αναθέσει τη διεξαγωγή μελέτης για τη διχοτόμηση της ΑΟΖ της ΚΔ με την Τουρκία, ενώ εκείνος το επιβεβαίωσε και μάλιστα διευκρίνισε ότι προέρχονταν από αξιόπιστες πηγές. Αρνήθηκε ωστόσο να δώσει περαιτέρω λεπτομέρειες δημόσια. Για άλλη μια φορά ακολούθησε η εμφατική διάψευση του ΠτΔ, αλλά μια του κλέφτη, δυο του κλέφτη, και η αξιοπιστία του -θέλοντας και μη-, τίθεται υπό έντονη αμφισβήτηση. Ειδικά αν ανατρέξει κανείς και σε παλαιότερες δηλώσεις που ο δημοσιογράφος Σάββας Ιακωβίδης μας υπενθύμισε: 

-Στις 2/1/2018, παραμονές των προεδρικών εκλογών ο Ν. Αναστασιάδης δήλωσε: «Οι όποιες απειλές της Τουρκίας δεν έχουν θέση και δεν είναι προς όφελος του συνόλου του κυπριακού λαού. Θέλω να ελπίζω ότι η Τουρκία θα κατανοήσει ότι οι ερευνητικές γεωτρήσεις που γίνονται αφορούν το μέλλον της Κύπρου, το μέλλον των κατοίκων, του συνόλου του κυπριακού λαού και συνεπώς δεν έχουν θέση οι αμφισβητήσεις γιατί να θεωρούν ανύπαρκτη την Κυπριακή Δημοκρατία ή υπαρκτή την τ/κ δημοκρατία». «Εάν επιλέγουν να προστατεύσουν τα δικαιώματα των Τ/κ σε μια ξεχωριστή, ανεξάρτητη οντότητα, τότε θα πρέπει να περιοριστούν εις όσα αναλογούν στην αποκλειστική οικονομική ζώνη της εν λόγω παρανόμου οντότητας. Και, συνεπώς, δεν έχουν λόγο να αμφισβητούν τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας». 

 

-Στις 8/9/2019 ο Μ.Τσαβούσογλου ισχυρίστηκε ξανά πως ο Ν. Αναστασιάδης δήλωσε ότι: «δεν μπορεί να προχωρήσει προς τη λύση. Πού το δήλωσε αυτό; Στο Κραν Μοντάνα. Και χρησιμοποίησε την έκφραση: ‘Ελάτε να πάμε στη λύση των δύο κρατών, αλλά να μην το ανακοινώσουμε αυτό μέχρι τις εκλογές’» (εννοούσε τις προεδρικές 2018).

Ποίος συντηρεί το κατεστημένο;

Εν κατακλείδι λοιπόν, και επανερχόμενοι στην αρχική δήλωση του Μ. Τσαβούσογλου, διερωτόμαστε: «Εάν εμείς ήμασταν στην θέση της Τουρκίας, άραγε θα επιδιώκαμε την συνεννόηση με το συγκεκριμένο πολιτικό κατεστημένο; Ειδικά αν αναλογιστούμε τους αμυντικούς περιορισμούς της ΚΔ, την Ελλάδα που ‘κείται μακράν’, την ευρωπαϊκή ημιαδιαφορία αλλά και μια αντιπολίτευση που ούτως ή άλλως προωθεί τα τουρκικά συμφέροντα..;»

Μη βιαστείτε να απαντήσετε, γιατί το ερώτημα που θα ακολουθήσει είναι: «Ποίος συντηρεί αυτό το κατεστημένο..;»
 

Ο Δρ. Αποστόλου-Κατσαρός Κωνσταντίνος, διετέλεσε λέκτορας και επιστημονικός συνεργάτης στο Πανεπιστήμιο του Brighton από το οποίο κατέχει μεταπτυχιακό και διδακτορικό τίτλο.