Πάει... το ανταγωνιστικό πρωτάθλημα

Στην εποχή του βιομηχανοποιημένου ποδοσφαίρου τα βασικά ζητούμενα για κάθε πρωτάθλημα (λίγκα) είναι δύο. Ανταγωνιστικότητα και ποιότητα, ο συνδυασμός των οποίων εκτοξεύει το ενδιαφέρον -άρα και την εμπορικότητα του προϊόντος.

Η ποιότητα είναι ζόρικη επιδίωξη. Η καλλιέργεια ή ο εντοπισμός και η αγορά της κοστίζουν πολύ -σε χρόνο και σε χρήμα. Η ανταγωνιστικότητα, στον αντίποδα, είναι πιο εφικτός στόχος. Αν οι διοργανωτές και οι συμμετέχοντες δημιουργήσουν το κατάλληλο πλαίσιο, επιτυγχάνεται με σχετική άνεση και δίχως ιδιαίτερο κόστος.

Η άρτι ολοκληρωθείσα σεζόν απέδειξε το τελευταίο σκέλος. Μολονότι ΚΟΠ και σύλλογοι ούτε το επεδίωξαν ούτε το μεθόδευσαν, ο συνδυασμός του πρωταθλήματος 12 ομάδων με τα πέντε ευρωπαϊκά εισιτήρια και τον υποβιβασμό δύο σωματείων εξάλειψε την απουσία κινήτρων από την κορυφή μέχρι τον πυθμένα.

Κατά κοινή (και κατ’ επανάληψη) δημόσια παραδοχή όλων των συμμετεχόντων βιώσαμε το πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα. Η οριστικοποίηση του υποβιβασμού της ΠΑΕΕΚ ήρθε «βαθιά» μέσα στη β’ φάση του πρωταθλήματος, όλα τα υπόλοιπα κρίθηκαν στις τελευταίες δύο αγωνιστικές, ενώ η βαθμολογικά αδιάφορη Πάφος καθόρισε την έκβαση της κούρσας για το δεύτερο «βαρύτερο» ευρωπαϊκό εισιτήριο.

Διαβάστε ΕΔΩ την συνέχεια 

Keywords