Οι πατρίκιοι και πληβείοι της εργατικής τάξης

Οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι ο περιούσιος λαός των εργαζομένων. Έχουν σταθερή και μόνιμη εργασία, σταθερό και σίγουρο μισθό, ελάχιστο ωράριο εργασίας, γενναιόδωρα επιδόματα, μεγάλα συνταξιοδοτικά και κοινωνικά ωφελήματα. Δεν έχουν να προβληματισθούν για το μέλλον τους, ούτε για το μέλλον των παιδιών τους. Έναντι των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, είναι οι πατρίκιοι της εργατικής τάξης. Ουδείς φθόνος. Αλλά τουλάχιστον, η ηγεσία τους οφείλει να συνειδητοποιεί την ευνοιοκρατική θέση, στην οποία ευρίσκονται και να

ανταποκρίνεται αναλόγως, και σε μεγαλύτερη ακόμη κλίμακα, σε προσπάθειες και μέτρα για την ανακούφιση της γενικότερης κοινωνίας.

Αντ' αυτού, απαιτεί συνήθως περισσότερα και επιχειρεί κατά τρόπο άδικο έως αδίστακτο, να μεγεθύνει το χάσμα μεταξύ των εργαζομένων και να φορτώσει στους ώμους των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα μεγαλύτερα βάρη, αρνούμενη να καταβάλει το δικό της μερίδιο. Ενδεικτική περίπτωση η απαίτηση της ηγεσίας της ΠΑΣΥΔΥ στο θέμα των εισφορών για την εφαρμογή του ΓεΣΥ. Ο Γ.Γ. της συντεχνίας Γλαύκος Χατζηπέτρου, αρνείται όπως οι δημόσιοι υπάλληλοι καταβάλουν το δικό τους μερίδιο στις εισφορές. Ζητεί όπως τις εισφορές των δημοσίων υπαλλήλων καταβάλει το κράτος! Δηλαδή οι φορολογούμενοι πολίτες, πλην των ιδίων. Πρόκληση, πραγματικά, για το υπόλοιπο μέρος του πληθυσμού, το οποίο είναι φορτωμένο και με τα μεγαλύτερα βάρη της οικονομικής κρίσης.

Το Γενικό Σχέδιο Υγείας αποτελεί μέγα κοινωνικό μέτρο, το οποίο, για να εφαρμοσθεί, απαιτεί καθολική συμμετοχή του λαού. Παρά ταύτα, η ΠΑΣΥΔΥ ζητεί να εξαιρεθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι. Στην πραγματικότητα ζητεί να ευεργετείται χωρίς να συνεισφέρει. Να λαμβάνει χωρίς να δίδει. Και γιατί υποβάλλει αυτά τα υπερφίαλα και προκλητικά αιτήματα; Επειδή γνωρίζει ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι υπήρξαν πάντοτε τα ευνοούμενα παιδιά των εκάστοτε Κυβερνήσεων. Ευεργετούντο και ευνοούντο, επειδή τα κόμματα και οι Κυβερνήσεις επένδυαν στη μεγάλη δεξαμενή ψήφων και η δημόσια υπηρεσία υπήρξε ο πιο ασφαλής χώρος, στον οποίο μπορούσαν να βολέψουν οι εκάστοτε κυβερνώντες τους ημετέρους. Εκμεταλλεύετο η ΠΑΣΥΔΥ την κομματοκρατία και την αξιοποιούσε εις βάρος της υπόλοιπης κοινωνίας.

Δεν ακούσαμε μέχρι στιγμής από την Κυβέρνηση, καμία αυστηρή δήλωση κατά της απαίτησης της ΠΑΣΥΔΥ. Δεν ακούσαμε ούτε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ούτε από τον Υπουργό Οικονομικών, οποιαδήποτε έντονη καταδίκη της προκλητικής απαίτησης και δεν αισθανθήκαμε καμία αποφασιστικότητα από πλευράς Κυβέρνησης να υποχρεώσει την ηγεσία της ΠΑΣΥΔΥ σε συμμόρφωση. Έκδηλη είναι η σιωπή της Κυβέρνησης. Οι προεκλογικές σκοπιμότητες και η εκδηλούμενη προσπάθεια του Προέδρου να επιδιώξει επανεκλογή, τον υποχρεώνουν σε σιωπή. Χρειάζεται τις ψήφους των δημοσίων υπαλλήλων και επενδύει σε αυτές. Δεν είναι φρόνιμο αυτήν τη στιγμή να συγκρουσθεί με τη μεγάλη δεξαμενή των ψηφοφόρων.

Έκδηλη είναι, όμως, και η σιωπή των κομμάτων και η προσπάθεια να ξεπεράσουν την πρόκληση Χατζηπέτρου. Επενδύουν και αυτά στις προσεχείς εκλογές.
Αλλά αφού οι προεκλογικές σκοπιμότητες της Κυβέρνησης και των κομμάτων, η σιωπηρή ανοχή από το υπόλοιπο συνδικαλιστικό κίνημα και η οκνηρή παθητικότητα της κοινωνίας ενεργούν ως εκούσιοι ή ακούσιοι συνεργοί της προκλητικής αξίωσης της ΠΑΣΥΔΥ, ο μοχλός πίεσης εξουδετερώνεται. Και τελικά, οι μεν δημόσιοι υπάλληλοι θα εξαιρεθούν της εισφοράς, οι δε υπόλοιποι πληβείοι θα φορτωθούν τα βάρη...