Η Αριστερά και το Ενωτικό Δημοψήφισμα του 1950

Το ΑΚΕΛ και οι οργανώσεις του (νεολαίας, αγροτών, εργατών) κινητοποιήθηκαν έντονα στα τέλη του 1949, μετά την υποβολή υπομνήματος στον ΟΗΕ για ανακίνηση του κυπριακού ζητήματος. Εξαγγέλθηκαν παλλαϊκές συγκεντρώσεις και υπογραφή υποστηρικτικού εγγράφου προς το υποβληθέν υπόμνημα, ώστε να καταστεί φανερό στη διεθνή κοινότητα ότι το εθνικό αίτημα ήταν ζήτημα που απασχολούσε το σύνολο του λαού. Η δραστηριοποίηση αυτή της Αριστεράς προκάλεσε την αντίδραση της Εθναρχίας, που εξήγγειλε τη διενέργεια του ενωτικού δημοψηφίσματος, τη 15η-22α Ιανουαρίου 1950

Η συλλογή υπογραφών από την Αριστερά και η εξαγγελία του ενωτικού δημοψηφίσματος της Εθναρχίας

Λίγες ημέρες μετά την αποστολή του υπομνήματος έγινε κάλεσμα για συμμετοχή των Κυπρίων σε παλλαϊκές συγκεντρώσεις της 4ης Δεκεμβρίου. Οι συγκεντρώσεις, όπως ενημέρωνε ο «Νέος Δημοκράτης» (27 Νοεμβρίου 1949), θα γίνονταν προς ενίσχυση του υπομνήματος που είχε σταλεί στον ΟΗΕ, παρουσιάζοντας το εθνικό αίτημα ως αποτέλεσμα της συλλογικής βούλησης των Κυπρίων. Στο ίδιο πλαίσιο θα συγκεντρώνονταν υπογραφές προς υποστήριξη του υπομνήματος. Η Ένωσις Αγροτών Κύπρου [ΕΑΚ], που επρόσκειτο στην Αριστερά, διατράνωνε: «Κι ο τελευταίος Έλληνας της Κύπρου καλείται να βάλει περήφανα την υπογραφή του κάτω από το ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ. […] Δεν υπάρχει Έλληνας Κύπριος που να μη θέλει την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Κι αν υπάρχει δε θα ‘ναι Έλληνας, αλλά γνωστός ως “Χριστιανός Ορθόδοξος”. Όλοι, λοιπόν, αριστεροί και δεξιοί, άντρες και γυναίκες, νέοι και γέροι να υπογράψουμε το ενωτικό μας υπόμνημα». 

Διαβάστε περισσότερα στη «Σημερινή». 

➡️ Ο Εζεκίας Παπαϊωάννου του @AKEL1926 για το υπόμνημα του ΕΑΣ

Keywords