Ανάλυση: Δημοκρατικό έλλειμμα στην υπογραφή Ελλάδας-Σκοπίων

Δημοκρατικό έλλειμμα χαρακτηρίζει την υπογραφή της συμφωνίας ανάμεσα στην Ελλάδα και τα Σκόπια για το ζήτημα της ονομασίας, σύμφωνα με τον πολιτικό αναλυτή Γιάννο Χαραλαμπίδη.

Μιλώντας στις «Τομές στα γεγονότα» ο κος Χαραλαμπίδης ανέφερε ότι στα 25 χρόνια που μεσολάβησαν από τη δημιουργία του προβλήματος, υπήρξαν στρατηγικά ελλείμματα, όπως ακροβατισμοί από τις ελληνικές κυβερνήσεις, σημειώνοντας

παράλληλα ότι δικαίως ο πρωθυπουργός κατηγορεί την αντιπολίτευση πως κατά καιρούς είχε αποδεχτεί σύνθετη ονομασία.

Ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν μπορεί να δώσει τη νομιμοποίηση τον Έλληνα πρωθυπουργό ώστε να συνεχίσει την πορεία της χώρας πάνω στα λάθη που έκαναν οι προηγούμενοι κυβερνώντες, εκτός κι αν ο ίδιος το πιστεύει.

«Φαίνεται ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός πιστεύει στη σύνθετη ονομασία», πρόσθεσε.

Από την άλλη, με την υπογραφή που μπήκε το κράτος της Ελλάδας δεσμεύεται σε μια ενδιάμεση συμφωνία χωρίς αυτή να έχει περάσει από το Υπουργικό Συμβούλιο, χωρίς να γίνει εκ των προτέρων ενημέρωση στους πολιτικούς αρχηγούς, χωρίς να γίνει συζήτηση ενώπιον της Βουλής και χωρίς να τεθεί σε δημοψήφισμα, όπως θα γίνει στα Σκόπια.

Όσον αφορά στον ισχυρισμό του πρωθυπουργού που θέλει την Ελλάδα να μην μπορεί να καθορίσει την ονομασία μιας άλλης χώρας, ο κος Χαραλαμίδης σημείωσε ότι ο ΟΗΕ έδωσε δικαίωμα στην Ελλάδα για το θέμα της ονομασίας, με τα Σκόπια να εντάσσονται στον οργανισμό ως «πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας», υπό την προϋπόθεση ότι το πρόβλημα της ονομασίας, στο οποίο είχε λόγο η Ελλάδα, θα λυνόταν.

Σημείωσε δε ότι όταν η συμφωνία έρθει στην ελληνική Βουλή, ακόμα και η Νέα Δημοκρατία που ασκεί έντονη κριτική δύσκολα θα πει «όχι», δεδομένου ότι όλος ο πλανήτης, από την Ευρωπαϊκή Ένωση μέχρι το ΝΑΤΟ, θα έχουν δεχτεί τις μεταρρυθμίσεις που έχουν γίνει.

Σε σχέση με το επιχείρημα που ακούστηκε σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα είχε δεχτεί το 1977, στο πλαίσιο συνόδου του ΟΗΕ στην Αθήνα, την «σλαβομακεδονική γλώσσα», σύμφωνα με τον κο Χαραλαμπίδη αυτό δεν ευσταθεί, καθώς επρόκειτο απλώς για ένα τεχνικό ζήτημα καταγραφής γλωσσών ανά περιοχές.

«Είπαν ότι σε μια περιοχή της Μακεδονίας ομιλείται μια σλαβική γλώσσα, ένα βουλγαροσλαβικό ιδίωμα, αυτό που σήμερα -κακώς κατά την άποψή μου- η ελληνική κυβέρνηση έχει αναγνωρίσει ως “σύγχρονη μακεδονική γλώσσα”. Εδώ, ένας γεωγραφικός προσδιορισμός, η Μακεδονία, μετατρέπεται σε μια εθνότητα, διότι αναγνωρίζεται έστω η ιθαγένεια σε έναν χώρο, ταυτοχρόνως και η γλώσσα».

Στην ερώτηση αν η εν λόγω συμφωνία αποτελεί «οιωνό» για το Κυπριακό, δεδομένων των πολλών αναφορών που έγιναν στο ελληνικό κοινοβούλιο για το εθνικό πρόβλημα, ο κος Χαραλαμπίδης απάντησε ότι αν «με τα αδύναμα και υπό διάλυση Σκόπια έχουμε δημιουργήσει με τις υπογραφές μας μια μακεδονική εθνότητα χωρίς να υπήρχε λόγος, πόσο μάλλον με μια πανίσχυρη Τουρκία».