ΑΝΑΛΥΣΗ: Ο ρόλος της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ και η σημασία της Κύπρου

Στα ρίσκα από την κλιμάκωση της έντασης στην Ανατολική Μεσόγειο και τον ρόλο της Τουρκίας μέσα στην Βορειοατλαντική Συμμαχία σε σχέση με την στάση της απέναντι στην Κύπρο αναφέρεται μια περιεκτική ανάλυση των εκδοτών του NATO Association Canada.

Αρχικά, ο εκδότης Ryan Atkinson αναφέρει

πως ήδη στο Κογκρέσο εισήχθη νομοσχέδιο για την άρση του εμπάργκο κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους και παρά το γεγονός ότι δεν έχει ακόμη περάσει, αυτή η εξέλιξη είναι το αποτέλεσμα συνεχιζόμενων εντάσεων μεταξύ των ΗΠΑ και της Τουρκίας.

Όπως σημειώνεται, η Τουρκία αποτελεί σημαντικό μέλος της Συμμαχίας στην Ανατολική Μεσόγειο και αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της διατήρησης της περιφερειακής ασφάλειας, συμπεριλαμβανομένης της φιλοξενίας 3,5 εκατομμυρίων προσφύγων. «Ωστόσο, η Τουρκία δεν πρέπει να το χρησιμοποιήσει αυτό ως μοχλό για την περαιτέρω στρατικοποίηση της Κύπρου, οδηγώντας έτσι στην αύξηση της έντασης με την Ελλάδα. Προκειμένου να αποφευχθεί ένα τέτοιο σενάριο, το ΝΑΤΟ πρέπει να αμφισβητήσει περαιτέρω μονομερείς ενέργειες της Τουρκίας που απειλούν την βασισμένη σε κανόνες διεθνή τάξη που είναι κεντρική στην εντολή του, διατηρώντας παράλληλα στενές εταιρικές σχέσεις με την Τουρκία», σημειώνεται.

Από την πλευρά του η Αναλύτρια Marian Corera σημειώνει πως η Τουρκία, ως υποψήφια χώρα για ένταξη στην ΕΕ και σύμμαχος του ΝΑΤΟ, έχει καθοριστικό ρόλο στην διατήρηση της ειρήνης στην περιοχή και στην ειρηνική επίλυση του Κυπριακού. Ενώ ο άμεσος πόλεμος είναι απίθανος, ωστόσο η παρεμπόδιση των ερευνητικών προσπαθειών σε εταιρείες γεωτρήσεων συμβάλλει στην αύξηση των εντάσεων στην περιοχή», εκτιμά.

Ο Justin Dell επεσήμανε πως η θέση της Τουρκίας στη συμμαχία του ΝΑΤΟ πρέπει να αποσαφηνιστεί πριν οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής στις χώρες του ΝΑΤΟ μπορούν να συνεργαστούν για την διαμόρφωση στρατηγικών σχεδίων για την Ανατολική Μεσόγειο. «Η αβεβαιότητα για το τι είδους πολιτική οντότητα θα είναι η Τουρκία - το εξέχον κράτος του ΝΑΤΟ στην περιοχή - σε δέκα ή είκοσι χρόνια, θέτει υπό αμφισβήτηση τις όποιες μακροπρόθεσμες στρατηγικές θα μπορούσε να εκπονήσει η Συμμαχία», τονίζει.

Η Τουρκία, όπως σημειώνεται, ήταν ανθεκτική στον πλουραλισμό εδώ και χρόνια και τώρα κινείται επικίνδυνα κοντά στη δικτατορία. «Αρνείται εξωφρενικά την Αρμενική Γενοκτονία και αυτό το ονομάζουν θέμα κρατικής πολιτικής, κάτι που ποτέ δεν θα ανεχόταν ένα ευρωπαϊκό κράτος. Πού είναι η συνέπεια;», διερωτάται.

Προφανώς, συνεχίζει, η απροθυμία της Δύσης να αντιμετωπίσει την Τουρκία σχετικά με την συμπεριφορά της πηγάζει από την συνειδητοποίηση ότι είναι ένα προπύργιο ενάντια σε ένα αναβαθμισμένο ρόλο της Ρωσία και έναν κρίσιμο χώρο για τις συνεχιζόμενες επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ στη Μέση Ανατολή. «Αλλά η ασφάλεια των Δαρδανελίων παραμορφώνεται σε σύγκριση με την διατήρηση της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Αν η Τουρκία δεν επιδιώκει τους ίδιους στόχους στην περιοχή που εργάζεται το υπόλοιπο ΝΑΤΟ, πώς μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά μια συμμαχία που βασίζεται στη συναίνεση μεταξύ ομοϊδεατών;»

Εάν η Τουρκία βρίσκεται στο επίκεντρο με αυτό που αντιπροσωπεύει η συμμαχία, πρέπει να δρά όπως αυτή. Μόνο τότε θα υπάρχει η απαιτούμενη προβλεψιμότητα για τη διαμόρφωση μιας μακροπρόθεσμης στρατηγικής για την Ανατολική Μεσόγειο. Οι Συμμαχίες έχουν σημασία μόνο αν τα συστατικά μέλη τους αναγνωρίζουν τον σκοπό τον οποίο υπηρετούν..»., καταλήγει μεταξύ άλλων.