Στην Ισλανδία βίωσαν την … χρεοκοπία που φοβόμαστε

Το παρακάτω αποτελεί αναδημοσίευση από email αναγνώστη του blog μας. Το δημοσιεύουμε αυτούσιο. Τα συμπεράσματα δικά σας.
Στην Ελλάδα σήμερα όλη μέρα ΜΜΕ και πολιτικοί παρουσιάζουν εικόνες από εμπάργκο τροφίμων φαρμάκων και καυσίμων και το αποκαλούν χρεοκοπία. Τερατολογούν για να στηρίξουν Σαμαρά ΓΑΠ και τραπεζίτες.
Ας δούμε τι συνέβη σε μια πραγματική πολύ πρόσφατη χρεοκοπία σε ευρωπαϊκό έδαφος.
Ας το διαβάσουμε το παρακάτω άρθρο σαν βιβλίο οδηγιών manual χρεοκοπίας....
Η ιστορία ή οποία αποκαλύφθηκε από ένα ιταλικό ραδιοφωνικό σταθμό για την συνεχιζόμενη επανάσταση στην Ισλανδία είναι ένα χαρακτηριστικότατο παράδειγμα για το πόσο λίγο τα δικά μας Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης μας ενημερώνουν πραγματικά ή όχι για τα γεγονότα στον κόσμο.
Το 2008, κατά την έναρξη της «κρίσης», η Ισλανδία κυριολεκτικά πτώχευσε. Από τότε αυτό το ελάχιστα γνωστό μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης «έχει χαθεί από τα ραντάρ της ενημέρωσης».
Κατά την διάρκεια που οι ευρωπαϊκές χώρες, η μια μετά την άλλη, απειλούνται από την πτώχευση, η οποία (η πτώχευση) απειλεί την ύπαρξη του Ευρώ, το πέσιμο της οποίας θα έχει ανεξέλεγκτες συνέπειες για όλο τον κόσμο, το τελευταίο πράγμα που θα ήθελαν οι Μερκελοσαρκοζύ και τα τσιράκια τους ανά τον κόσμο είναι να γίνει η Ισλανδία παράδειγμα για άλλες χώρες.
Ας δούμε γιατί.
Η Ισλανδία (πληθυσμός 320 χιλιάδες) ήταν μια από της πλουσιότερες χώρες του κόσμου. Το 2003 με την τελική επικράτηση του νεοφιλελεύθερου καθεστώτος όλες οι τράπεζες ιδιωτικοποιήθηκαν και, με στόχο την προσέλκυση ξένων επενδύσεων, οι τράπεζες αυτές προσέφεραν το ονλαϊν-μπάνκινκ και με την συνδρομή του χαμηλότερου δυνατού κόστους οι τράπεζες αυτές έδειχναν μεγάλα ποσοστά κερδών.
Οι λογαριασμοί, οι οποίοι ονομάστηκαν IceSave, προσέλκυσαν πολλούς μικρούς Βρετανούς και Ολλανδούς επενδυτές. Αλλά παράλληλα με την αύξηση των επενδύσεων αυξανόταν και το εξωτερικό χρέος των τραπεζών.
Το 2003 το χρέος της Ισλανδίας ήταν ίσο με το 200% του ΑΕΠ, ενώ το 2007 είχε φτάσει στο 900%. Στην Ελλάδα σήμερα είναι στο 160% Η παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008 έκανε το τελικό χτύπημα. Οι τρεις βασικές τράπεζες της Ισλανδίας ( Landbanki, Kapthing και η Glitnir) πτώχευσαν. Η κρόνα έχασε 85% της αξίας της έναντι του Ευρώ.
Στο τέλος του χρόνου η Ισλανδία κήρυξε πτώχευση.
Η κρίση οδήγησε την Ισλανδία, με την διαδικασία της άμεσης δημοκρατίας, στην αποκατάσταση των κυριαρχικών δικαιωμάτων των Ισλανδών μέσον του νέου συντάγματος. Αλλά αυτό επιτεύχθηκε με μεγάλο πόνο.
Να πως έγινε αυτό.
Ο πρωθυπουργός της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης συνασπισμού Γκέιρ Χόρντε βρισκόταν σε διαπραγματεύσεις για την παροχή δανείου ύψους 2.1 δισεκατομμυρίων δολαρίων, στο οποίο (στο δάνειο) η Βρετανία και η Ολλανδία πρόσθεσαν ακόμα 2.5 δισεκατομμύρια.
Η διεθνής οικονομικοί κύκλοι πίεζαν την Ισλανδία για δραστικά μέτρα. Το ΔΝΤ και η ΕΕ ήθελαν να πάρουν το πιο πάνω χρέος «πάνω τους» με επιχείρημα ότι αυτός ο τρόπος είναι ο μόνος για να μπορέσει η Ισλανδία να ξεπληρώσει την