Γιατί φόρεσαν χειροπέδες στον Στρος Καν

Όταν εμφανίστηκαν οι πρώτες φωτογραφίες του πρώην επικεφαλής του ΔΝΤ, Ντομινίκ Στρος-Καν, ιδρωμένου και με εμφανή τα σημάδια της κακουχίας στο πρόσωπό του, το βράδυ της Κυριακής, έξω από την Μονάδα Ειδικών Θυμάτων του αστυνομικού τμήματος της Νέας Υόρκης, κάποιοι το χαρακτήρισαν απολύτως αντιδημοκρατικό, σχολιάζει το Ρόιτερς.

Η πρώην υπουργός Δικαιοσύνης της Γαλλίας, Ελιζαμπέτ Γκιγκού, χαρακτήρισε "απολύτως αηδιαστική" τη δημοσιότητα που πήρε η υπόθεση πριν ακόμη από τη δίκη του Στρος-Καν. Και ένας άλλος γάλλος πρώην υπουργός Δικαιοσύνης, ο Ρομπέρ Μπαντιντέρ, σχολίασε ότι ο πρώην επικεφαλής του ΔΝΤ "θανατώθηκε από τα μήντια."

Σε σύγκριση με τις ευρωπαϊκές χώρες, η πολιτική της μεταφοράς με χειροπέδες ενός υπόπτου σε δημόσιο χώρο είναι σκληρή, λέει η Λόρι Λίβενσον, καθηγήτρια Ποινικού Δικαίου στη Νομική Σχολή Loyola στο Λος Άντζελες.

"Υπάρχουν όρια σε άλλες χώρες," προσθέτει η ίδια.

Στη Βρετανία και τη Γαλλία, οι ύποπτοι συχνά μεταφέρονται στο δικαστήριο με οχήματα με σκούρα τζάμια, ώστε να είναι αδύνατο για τους δημοσιογράφους που περιμένουν να διακρίνουν ποιός βρίσκεται μέσα στο αυτοκίνητο.

Ωστόσο, η μεταφορά υπόπτων ενώπιον των εκπροσώπων του Τύπου είναι στις ΗΠΑ μία συνήθης διαδικασία εδώ και χρόνια.

Κυβερνητικοί αξιωματούχοι από την εποχή ακόμα που επικεφαλής του FBI ήταν ο Έντγκαρ Χούβερ, τη δεκαετία του ΄20, χρησιμοποιούν αυτή την τακτική για να ενισχύσουν τη λαϊκή στήριξη προς τους εισαγγελείς. Ο Χούβερ, μάλιστα, είχε φροντίσει ώστε οι δημοσιογράφοι να είναι παρόντες τη στιγμή της σύλληψης των μαφιόζων Άλβιν Κάρπις και Χάρι Κάμπελ και να τους φωτογραφήσουν.

Στο πιο πρόσφατο παρελθόν, ο αμερικανός πρώην υφυυπουργός Δικαιοσύνης, Ρούντολφ Τζουλιάνι, και πρώην δήμαρχος της Νέας Υόρκης, εξέλιξε αυτή την τακτική. Ο Τζουλιάνι γνώριζε την αξία που έχει για τις δημόσιες σχέσεις, τουλάχιστον για τους εισαγγελείς, η εμφάνιση των κατηγορούμενων με χειροπέδες ενώπιον των δημοσιογράφων κατά τη μεταφορά τους.

Διεφθαρμένοι τραπεζίτες, έμποροι ναρκωτικών και μαφιόζοι, είχαν αυτή τη μεταχείριση στη διάρκεια της θητείας του Τζουλιάνι. Όλοι θυμούνται ότι ο Τζουλιάνι είχε κατευθύνει τους αστυνομικούς το 1987 να εισβάλουν στο χώρο συναλλαγών της εταιρίας Kidder, Peabody & Co. και να περάσουν χειροπέδες στον χρηματιστή Ρίτσαρντ Ουϊνγκτον οδηγώντας τον εκτός κτιρίου περνώντας μπροστά από τους υπόλοιπους υπαλλήλους. Μάλιστα, οι φωτογράφοι που βρίσκονταν εκεί απαθανάτισαν τον Ουϊνγκτον να κλαίει κατά τη μεταφορά του.



ΥΠΟΝΟΜΕΥΕΤΑΙ ΤΟ ΤΕΚΜΗΡΙΟ ΤΗΣ ΑΘΩΟΤΗΤΑΣ



Το πρόβλημα με τέτοιου είδους σενάρια είναι ότι ενδεχομένως να υπονομεύουν το τεκμήριο της αθωότητας του υπόπτου. To Aμερικανικό Εφετείο έκρινε το 2000 τη συνταγματικότητα της υπόθεσης. Στην υπόθεση Λάουρο εναντίον Τσαρλς, το εφετείο έκρινε ότι η δημόσια μεταφορά με χειροπέδες του υπόπτου είναι νόμιμη.

"Είναι σαν να στέλνεις κάποιον στη