Όσοι το 2009 πήγαν στην παραλία τώρα πρέπει να πάνε στις κάλπες!

Οι εκλογές αυτές θα κριθούν από την αξιοπιστία...
Την αξιοπιστία των πολιτικών, των προγραμμάτων τους, των ανθρώπων που στελεχώνουν τα ψηφοδέλτια και τις ηγετικές ομάδες που θα κυβερνήσουν αύριο.
Τι εννοούμε αξιοπιστία; Εννοούμε την δυνατότητα των αρχηγών να πείσουν το εκλογικό σώμα ότι έχουν σχέδιο και...
όραμα για έξοδο από την κρίση.

Στο ΠΑΣΟΚ αυτή η λέξη δεν υπάρχει –όχι ότι υπήρξε ποτέ- και το πρόσφατο παρελθόν καταδεικνύει ότι απλά μας δουλεύουν διαχρονικά. Τα μικρότερα κόμματα, ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΛΑΟΣ, κλπ. κλπ. απλά δεν θα κληθούν ποτέ να διαχειριστούν εξουσία και άρα εκ του ασφαλούς μπορούν να βγάζουν όποια κορώνα θέλουν. Όλοι αυτοί όμως, για το μόνο που νοιάζονται ο καθένας για δικούς του λόγους είναι να μην είναι αυτοδύναμος ο Σαμαράς. Να υπάρξει χάος, βλέποντας μέσα απ αυτό πιθανό ρόλο για τους ίδιους και το σύστημα που τους υποστηρίζει στην κατεύθυνση αυτή.

Και ο κλήρος φτάνει στον Αντώνη Σαμαρά και τη Νέα Δημοκρατία. Ο Πρόεδρος της ΝΔ φαντάζει αυτή την ώρα και είναι κατά την άποψη μας, η μοναδική λύση, στα δεινά των Ελλήνων. Θα κριθεί όμως το αποτέλεσμα των εκλογών από συγκεκριμένους παράγοντες και στρατηγικές. Και εξηγούμαι:

Η ΝΔ πρώτα και πάνω απ όλα πρέπει να μαζέψει το σπίτι της. Στρατηγικά ο Σαμαράς και οι συνεργάτες του, θα πρέπει να έχει στο νου τους αυτές τις ημέρες, να πείσουν τους δικούς τους ανθρώπους, να πάνε στις 6 Μαΐου στις κάλπες και να τον ψηφίσουν. Πάση θυσία πρέπει οι 900.000 χιλιάδες νεοδημοκράτες, που το 2009 επέλεξαν -για να τιμωρήσουν το κόμμα τους- να πάνε στην παραλία, να βρεθούν πάλι στο πλάι της παράταξης και να την στηρίξουν. Αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχει οργή και θυμός σωρευμένα σε όλους μας. Και το εννοώ, σε όλους μας. Γιατί όλοι μας βιώνουμε την καταστροφική πολιτική του ΠΑΣΟΚ, Παπανδρέου, Βενιζέλου και των εξαπτέρυγών τους, στο πετσί μας καθημερινά. Η οργή αυτή όμως πρέπει να μετουσιωθεί σε δημιουργική δύναμη. Οι παλιότεροι έλεγαν: όταν σου φταίει ο παπάς δεν καίς την εκκλησία! Ας μεταφέρουμε το θυμό μας λοιπόν, στα πρόσωπα που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο έβαλαν το δικό τους λιθαράκι στην κατάντια του τόπου και όχι στο κόμμα και τον Πρόεδρο του, που ούτως ή άλλως δεν φέρουν ευθύνη. Ας επιλέξουμε εκείνους, που έχουν αποδείξει στον στίβο της ζωής την αξία τους. Υπάρχουν τέτοιες παρουσίες –ειδικά νέες- στα ψηφοδέλτια της Νέας Δημοκρατίας, σ όλη την επικράτεια και μάλιστα πολύ καλές.

Ένα άλλο που θα κρίνει το αποτέλεσμα είναι να πείσει το εκλογικό σώμα ο Πρόεδρος για τα τρία πρώτα πράγματα που λέει ότι θα κάνει. Να πείσει ότι μπορούν να γίνουν και να γίνουν την πρώτη ώρα της πρωθυπουργίας του. Αυτό όμως πρέπει να φτάσει και στον τελευταίο Έλληνα, στο τελευταίο χωριό. Άρα εκτός του Σαμαρά, κάποιοι πρέπει να το μεταλαμπαδεύσουν. Να το μάθουν οι Έλληνες. Και αυτοί που πρέπει να το κάνουν, είναι τα στελέχη και οι υποψήφιοι –που επίσης πρέπει να μάθουν να μιλάνε για τον Πρόεδρο, να μεταφέρουν το λόγο του-. Χωριό-χωριό, πόρτα-πόρτα, όπως και ο Πρόεδρος. Ο κ