Μυθομανία: Όταν ο Πινόκιο μεγάλωσε

Ίσως και στο δικό σας κύκλο να υπάρχει αυτός που, μόλις ανοίξει το στόμα του, ξέρετε ότι θα πει ψέματα και ακόμα και όταν σας λέει «καλημέρα» κοιτάτε αν έχει βγει ο ήλιος.

Μπορεί τα μικρά ψέματα, π.χ. για την ηλικία μας ή για το πόσο πολύ πηγαίνει σε μια φίλη μας το καινούργιο της κούρεμα, να είναι μέρος της ζωής και σε ένα βαθμό αναμενόμενα, ωστόσο σε ορισμένες περιπτώσεις η κατάσταση ξεφεύγει από τον έλεγχο και αποκτά παθολογική διάσταση.

Γιατί λέμε ψέματα στην καθημερινότητά μας;

Το ψέμα και η υπερβολή είναι κομμάτι της καθημερινότητας. Όλοι κάποια στιγμή λέμε μικρά ή μεγάλα ψέματα, για να δικαιολογηθούμε, να προστατέψουμε εμάς και τους γύρω μας από μια αλήθεια που πληγώνει, να κερδίσουμε κάτι ή να πληγώσουμε κάποιον. Χρησιμοποιούμε το ψέμα από φόβο, ανασφάλεια, όταν θέλουμε να δείξουμε κάτι διαφορετικό από αυτό που είμαστε.

Πότε το ψέμα γίνεται παθολογικό;

Είναι σημαντικό να διαχωρίσουμε τον υπερβολικό και τον ψεύτη από το μυθομανή. Η βασική διαφορά ανάμεσα στους δύο είναι ότι ο δεύτερος συχνά χάνει την αίσθηση της πραγματικότητας και ενώ ξεκινά τη φανταστική του ιστόρηση έχοντας πλήρη συναίσθηση της πράξης του, αργότερα μπορεί και ο ίδιος να πιστέψει το μύθο που έπλασε. Το ψέμα τού έχει γίνει δευτέρη φύση, το χρησιμοποιεί συστηματικά, ακόμα και χωρίς εμφανές συμφέρον. Δεν λέει ψέματα μόνο για να κερδίσει κάτι, αλλά και για να αισθανθεί ότι ξεγελά. Η μυθομανία είναι μια διαταραχή της προσωπικότητας που χρειάζεται βοήθεια, αφού ο μυθομανής ζει μια ψεύτικη ζωή. Σπανίως, μπορεί να είναι και σύμπτωμα σοβαρότερης ψυχοπαθολογίας, όπως η μανία.

Το προφίλ του μυθομανούς

Βασικό χαρακτηριστικό του μυθομανούς είναι η έλλειψη αναστολών, η απουσία ισχυ-ρών ηθικών κωδικών και αξιών. Συνήθως πρόκειται για άτομα μοναχικά, που μέ-σα στον παραμυθένιο κόσμο τους αισθάνονται πιο άνετα. Ωστόσο, δεν αποκλείονται και περιπτώσεις πολύ κοινωνικών ατόμων, που χρησιμοποιούν το ψέμα για να αυξήσουν την προβολή τους.

Πού μπορεί να οφείλεται η μυθομανία;

Σημαντικό ρόλο παίζει η αντίδραση των άλλων στο πρώτο μας ψέμα. Αν γίνει πιστευτό και επιβραβευτούμε, είναι πιθανό να το επαναλάβουμε και να εντάξουμε αυτή την πρακτική στην καθημερινή μας ζωή. Φυσικά, ιδιαίτερα σημαντικά είναι και τα παιδικά μας χρόνια. Μπορεί, για παράδειγμα, όταν ήμασταν παιδιά, να λέγαμε ψέματα για να εντυπωσιάσουμε τους γονείς μας ή, αν αυτοί ήταν απόντες, να χρειαζόταν να τους πλάθουμε στη φαντασία μας και έτσι να συνηθίσαμε να ζούμε σε μια δική μας πραγματικότητα. Μπορεί, ακόμα, το περιβάλλον μας να ήταν πολύ απαιτητικό, γεγονός που μας οδήγησε στο να δείχνουμε με ψέματα αυτό που οι άλλοι περίμεναν από εμάς. Τα ψέματα, επομένως, μπορεί να αποτελούν την προσπάθεια να «κερδίσουμε» τους γύρω μας ή έναν τρόπο να τους εξουσιάσουμε. Στοχεύουν στο να μας κάνουν το επίκεντρο της προσοχής, είναι η προσπάθειά μας να μας αγαπήσουν.

Τι προβλήματα δημιουργεί;<