Βούτσης για απόφαση δικαστηρίου για Χρυσή Αυγή: Να μην αποτελέσει το 2020 χρονιά για ουσιαστικό πισωγύρισμα στην ελληνική κοινωνία

Πολιτική

 

Άρθρο στην εφημερίδα «Τα Νέα Σαββατοκύριακο» ενόψει της απόφασης του δικαστηρίου για τη Χρυσή Αυγή δημοσίευσε ο τέως Πρόεδρος της Βουλής και βουλευτής Α' Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Βούτσης

Ολόκληρο

το άρθρο:

Επιεικώς αρνητική έκπληξη και σοβαρά ερωτήματα στη δημοκρατική κοινή γνώμη της χώρας δημιούργησε τόσο η πρόταση όσο και ιδιαίτερα η αναλυτική επιχειρηματολογία της εισαγγελικής έδρας που επι της ουσίας ζητάει από το δικαστήριο την αθώωση της Χρυσής Αυγής. Πολλοί συμπολίτες μας που δε γνώριζαν το παραπεμπτικό και την ουσία αυτής της υπόθεσης, διαμαρτύρονταν εύλογα για την μεγάλη διάρκεια, 4,5 χρόνια, αυτής της δίκης. Είχαν δοθεί όμως, έγκαιρα και έγκυρα, από παράγοντες της δίκης, οι αναγκαίες εξηγήσεις που έπεισαν την κοινή γνώμη για το ότι, πέραν της καθυστέρησης που υπήρξε για διαδικαστικούς λόγους, ήταν η ίδια η ουσία της από κοινού εκδίκασης πολύ σοβαρών εγκληματικών ενεργειών στο πλαίσιο μιας συνολικής διαδικασίας που τεκμηριώνει και πιστοποιεί το βασικό κατηγορητήριο για τη λειτουργία της ηγεσίας της ως εγκληματικής οργάνωσης.

Στη διάρκεια των πολύωρων συνεδριάσεων για τις οποίες ελήφθη η μέριμνα από την έδρα να μη μπορεί να υπάρξει καμία διαδικαστική ένσταση, όταν ακόμα και συνεδριάσεις ολόκληρες εξαντλούντο στην ανάγνωση του συνόλου των αναφορών κοινοβουλευτικού ελέγχου που έκαστος των κατηγορουμένων βουλευτών είχε κάνει στη θητεία του, κατετέθησαν σωρεία εγγράφων και αποδεικτικών στοιχείων και υπήρξαν καταθέσεις επώνυμων και άλλων μαρτύρων που προσέδωσαν κύρος και επιχειρήματα στο βασικό κατηγορητήριο.

Η ανάγνωση και μόνο της αναλυτικής πρότασης της εισαγγελικής έδρας δημιουργεί την εντύπωση της πλήρους αγνόησης όλων των βασικών ενδείξεων και αποδείξεων που ισχυροποιούν το κατηγορητήριο, δημιουργεί ακόμα και την αίσθηση της αποδοχής του βασικού υπερασπιστικού, για την ηγεσία της Χρυσής Αυγής, αφηγήματος με βάση το οποίο η δολοφονία του Παύλου Φύσσα αποτέλεσε μια αποκομμένη, εγκληματική ενέργεια του δολοφόνου του από οποιαδήποτε ευρύτερη ευθύνη. Όπως επίσης και ότι όλες οι υπόλοιπες εγκληματικές επιθέσεις αποτελούσαν συμβάντα επίσης μεμονωμένα και χωρίς τη διάσταση της επικινδυνότητας για ανθρωποκτονία.

Ταυτόχρονα, όχι μόνο αγνοείται, αλλά αποδομείται κιόλας το χρονικό και η ουσία της λειτουργίας της οργάνωσης με την αυστηρή πειθάρχηση προς τον «αρχηγό», ενώ θεωρούνται αβάσιμες έως και αναξιόπιστες, όλες οι μαρτυρίες των προστατευμένων μαρτύρων που ήταν μέσα από τα ίδια τα σπλάχνα της οργάνωσης!

Βεβαίως, η απόφαση του δικαστηρίου θα ληφθεί μετά και τις αγορεύσεις των δικηγόρων στις αρχές του νέου έτους και η απόφαση αυτή μπορεί να κινηθεί προφανώς σε διαφορετική κατεύθυνση από την εισαγγελική πρόταση.

Η γνώμη μου είναι ότι δε μπορούμε να σιωπούμε, εν αναμονή και με τον δέοντα και επιβεβλημένο σεβασμό για τη δικαιοσύνη και την ανεξαρτησία των λειτουργών της. Γιατί είναι σαφές ότι η ίδια η εισαγγελική πρόταση, θεμελιώνει και ενδεχομένως θα οικοδομήσει μια νέα νομιμοποιητική βάση για την ίδια την υπόσταση, την ηγεσία και την πολιτική παρουσία της ΧΑ στο πολιτικό σύστημα και στη χώρα.

Μια τέτοια άκρως αρνητική εξέλιξη θα έχει βαρύνουσα σημασία και θα δώσει πολλά μηνύματα που βάσιμα μπορεί κάποιος να εκτιμήσει ότι θα εξικνούνται από τη νομιμοποίηση και άρα το πράσινο φως για την επανάληψη εγκληματικών ενεργειών από «τάγματα εφόδου» στους δρόμους μέχρι και τη υπονόμευση της διεθνούς θέσης της χώρας ως κράτους δικαίου.

Η Ευρώπη, ιδιαίτερα και χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις οποίες βλαστάνουν οι ρατσιστικές, ξενοφοβικές τάσεις και αναπτύσσονται αναθεωρητικές σχολές για την ίδια τη διαδρομή του αιματηρού 20ου αιώνα στο έδαφός της, θα μετρήσει νέες πληγές και αμφισβητήσεις στο κοινό σώμα των κοινωνιών μας που αγωνίζονται για την πρόοδο και την αποφυγή του φόβου, μέσα στο πλαίσιο των διαχρονικών αξιών του νομικού ευρωπαϊκού πολιτισμού.

Στη χώρα μας δε, με υπαρκτό και ιδιαίτερα σημαίνον το ζήτημα των προσφυγικών-μεταναστευτικών ροών και των ξενοφοβικών αντιδράσεων που αναπτύσσονται έτσι κι αλλιώς σε εθνικιστικούς κύκλους, είναι σαφές ότι μια ενδεχόμενη νέα νομιμοποίηση της οργανωμένης φασιστικής βίας θα αποτελέσει θρυαλλίδα για να πολλαπλασιαστούν οι εστίες και τα κρούσματα, που ήδη προ ετών είχαμε ζήσει και καταγράψει και τα οποία ποτίζαν φόβο και διχασμό στην κοινωνία μέχρι και το Σεπτέμβρη του ’13 που η δολοφονία ενός Έλληνα, του Παύλου Φύσσα, οδήγησε στην αναγνώριση αυτού καθαυτού του μείζονος προβλήματος, που πλέον είχε πάρει και τις πολιτικές διαστάσεις και την πολιτική διαμεσολάβηση και έκφρασή του με λαϊκή ψήφο, σε τέσσερις συνεχείς, έκτοτε, Περιόδους της Βουλής. Γι’ αυτό θεωρώ ότι η σιωπή προφανώς δεν είναι «χρυσός». Ευελπιστώ το 2020 να μην αποτελέσει τη χρονιά για ουσιαστικό πισωγύρισμα στην ελληνική κοινωνία και ενδεχομένως στην πολιτική ζωή του τόπου.

Η πολιτική απομάκρυνση, από τα έδρανα της βουλής, του κόμματος και της ηγεσίας της Χρυσής Αυγής, με το οριακό αποτέλεσμα των πρόσφατων εθνικών εκλογών, προφανώς δεν αρκεί για την ιστορική περιθωριοποίηση, την αποδόμηση και την ηθική απαξίωση της ναζιστικής ιδεολογίας και των βίαιων εγκληματικών πράξεων, που αυτή διαχρονικά τροφοδοτεί.

Ας μην αναρωτηθούν ξανά όσοι σιωπούν ή και φέρονται πολιτικάντικα μέσα στο ευρύ δημοκρατικό πολιτικό τόξο στο αμέσως προσεχές μέλλον για το «για ποιόν χτυπάει η καμπάνα».

Χρυσή ΑυγήΔικαστήριοαπόφασηΒούτσηςάρθροHas video: Exclude from popular: 0
Keywords
Τυχαία Θέματα