Προοδευτική πολιτική με γωνίες, στόχους και στίγμα – Η πρόταση του Χάρη Δούκα

Στην συνεδρίαση της διευρυμένης Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑ.ΣΟ.Κ προ ημερών είχαμε όλοι τη δυνατότητα να ακούσουμε τις προτάσεις των υποψήφιων προέδρων για το μέλλον του κόμματος αλλά και τις προτεραιότητες που ορίζει ο καθένας τους για το μέλλον της χώρας.

Δύο διακριτές υπο – θεματικές σε μία ενιαία ομιλία που όμως σχετίζονται ευθέως. Μια προσέγγιση που θα διαχώριζε την ατζέντα σε ένα εσωκομματικό πεδίο και δευτερευόντως στους στόχους μας για την Ελλάδα, θα ήταν μια άστοχη και αβαθής πολιτικά προσέγγιση.

Κατά κοινή ομολογία το επίπεδο των ομιλιών και συνολικά η διαδικασία ήταν υψηλού επιπέδου και αυτό μας δίνει στο ΠΑ.ΣΟ.Κ μια ανάσα αισιοδοξίας καθώς είναι γεγονός πως την τελευταία δεκαετία η κομματική λειτουργία όλων των κομμάτων ήταν από προβληματική έως χαμηλού επιπέδου.

Μέσα από τις ομιλίες των υποψήφιων προέδρων μπορούσε να διακρίνει κανείς αυτό που στην πολιτική είναι μείζονος σημασίας – την ιεράρχηση και τις πολιτικές προτεραιότητες του καθενός.

Οι διαφορές όπως είναι λογικό μπορεί να μην είναι τεράστιες – άλλωστε αναφερόμαστε σε μια εσωτερική διαδικασία ενός συγκροτημένου κόμματος με βαθύ ιστορικό και πολιτικό αποτύπωμα, που ανήκει σε μια μεγάλη πολιτική παράδοση και πολιτική οικογένεια, αυτή των σοσιαλιστών. Είναι όμως υπαρκτές και αξίζει να φωτιστούν καθώς σε λίγες ημέρες θα κληθούμε να επιλέξουμε τον καταλληλότερο.

Η πρόταση του Χάρη Δούκα στον πυρήνα της ορίζει την αντιμετώπιση των ανισοτήτων. Αυτό πρέπει να ειπωθεί ρητά και κατηγορηματικά.

Τις τελευταίες δεκαετίες παρατηρείται στη Δύση μια συγκέντρωση πλούτου και ισχύος σε λίγους.

Είναι τέτοιας έντασης το φαινόμενο που πολλοί βρίσκουν αναλογίες με παλαιότερες εποχές, σίγουρα πολύ πριν το New Deal και το μεταπολεμικό status quo του διευρυμένου κράτους πρόνοιας και της «Μεγάλης Κοινωνίας».

Για να αποκτήσουν λοιπόν ξανά οι πολιτικές μας στίγμα, για να αρχίσουν να γίνονται κατανοητές ως μια διαφορετική εναλλακτική θα πρέπει να πούμε ξανά τα πράγματα με το όνομά τους. Προοδευτικό είναι ό,τι μειώνει τις ανισότητες.

Από εκεί και πέρα, στην περίπτωση της Ελλάδας συντρέχουν ορισμένες ιδιαιτερότητες που επίσης πρέπει να κατονομαστούν ευθέως.

Αν δεν τολμάς να μιλήσεις για αυτές πώς περιμένεις να πείσεις το εκλογικό σώμα ότι έχεις τη βούληση και τις δυνάμεις να τις ανατρέψεις προς όφελός του;

Συγκεκριμένα πια, ο υποψήφιος πρόεδρος του ΠΑ.ΣΟ.Κ μίλησε για όλα εκείνα που πρέπει άμεσα να αλλάξουμε, χωρίς περιστροφές, χωρίς περιγραφικές γενικόλογες αναφορές.

Μίλησε για τα καρτέλ και τα ολιγοπώλια που κατατρώνε το διαθέσιμο εισόδημα του Έλληνα, μίλησε ξανά για μια ποιοτική δημόσια παιδεία που δεν εξαντλείται σε διαδραστικούς πίνακες και gadgetακια.

Και για να αναφέρουμε και μία ακόμη προγραμματικού τύπου δέσμευση – μίλησε για την ανάγκη δημοσίου πυλώνα στην ενέργεια που στόχο θα έχει αφενός την ενεργειακή ασφάλεια της χώρας αλλά ταυτόχρονα θα στηρίζει επιχειρήσεις και νοικοκυριά και όχι ολιγάρχες.

Και αν κάτι πρέπει να μας έχει διδάξει όλη αυτή η ενεργειακή περιπέτεια των τελευταίων ετών με την εκτίναξη του ενεργειακού κόστους που καταβαραθρώνει την παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας είναι πως απαιτούνται δομικές λύσεις επαναφοράς ενός επαρκούς ελέγχου και ρύθμισης αυτής της αγοράς σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Με δυο λόγια δηλαδή η ενέργεια και το νερό να αντιμετωπιστούν ως δημόσια αγαθά και όχι ως χρηματιστηριακά προϊόντα.

Θα μπορούσα να αναφερθώ και σε άλλα σημεία που έχουν αξία όπως στην ανάγκη ρύθμισης του τραπεζικού συστήματος, στην ανάγκη ενίσχυσης της πρωτογενούς παραγωγής κ.α όμως το μείζον είναι ένα.

Ο Χάρης Δούκας σε μία εσωκομματική διαδικασία συμπύκνωσε και δημόσια δεσμεύτηκε για μια σειρά πολιτικών που επί σειρά ετών συζητούμε – σε Ελλάδα και Ευρώπη – αλλά κανείς δεν τις φέρνει στο επίκεντρο του δημοσίου λόγου του. Και αυτή είναι μια τεράστια, συμβολική αλλά και ουσιαστική εξέλιξη.

Ένα κόμμα σοσιαλιστικό, πατριωτικό, αυθεντικά λαϊκό οφείλει στην ιστορία του αλλά και στις μελλοντικές γενιές να διατυπώνει με παρρησία τις θέσεις του – ακόμα και αν αυτές σπάνε μια άτυπη νεοφιλελεύθερη συναίνεση.

Οφείλει με τρόπο κατηγορηματικό να υποδεικνύει ποιών τα συμφέροντα πρωτίστως θα υπηρετήσει.

Όπου τα σοσιαλιστικά κόμματα το έκαναν, πέτυχαν νίκες, διαμόρφωσαν πλειοψηφίες και άλλαξαν τη ζωή των ανθρώπων.

Όχι μόνο σε περασμένες δεκαετίες αλλά και σήμερα.

*Ο Αντώνης Σαουλίδης είναι Μέλος Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ

Διαβάστε επίσης:

Νέος διαχειριστής στην κεντροαριστερή πολυκατοικία

Τρέχουμε με μεγάλες ταχύτητες…. στον πάτο της Ευρώπης

Διαχείριση υδάτινου δυναμικού και ενέργειας ΑΠΕ –  Ειδικά τέλη 3% παραγωγής ΑΠΕ