Ο Ανδρουλάκης, ο Γαβριήλ και τα «αθροίσματα»

Μέγας ντόρος ξεσηκώθηκε την περασμένη εβδομάδα για την απάντηση Ανδρουλάκη στην πρόταση Φάμελλου για «κοινό ψηφοδέλτιο».

Η ουδόλως πετυχημένη διατύπωσή του (αφού, όπως ειπώθηκε, έμοιαζε με άλμα λογικής) αξιοποιήθηκε από τον Νίκο Παππά, ο οποίος επιχείρησε να την αποδομήσει λέγοντας ότι επειδή μαθηματικά δεν βγάζει νόημα τα αθροίσματα να οδηγούν σε αφαιρέσεις, εδώ κάτι άλλο συμβαίνει, άρα κάποιος βάζει βέτο για τις συνεργασίες στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ.

Βέβαια, το μήνυμα του Ανδρουλάκη ήταν σαφές, παρότι στην Κουμουνδούρου κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν: η πολιτική δεν είναι άλγεβρα για να θεωρεί κανείς ότι το κοινωνικό ακροατήριο που διαθέτει και το πολιτικό και στελεχικό του δυναμικό είναι ένας ακέραιος αριθμός που παραμένει, με όποιες συνθήκες, ο ίδιος.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ουσιαστικά αμφισβήτησε το επιχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ ότι αν συνεργαστούν τα προοδευτικά κόμματα, μόνο προς τα πάνω μπορούν να πάνε και μάλιστα από την Κουμουνδούρου υπονοείται δυναμική, αν όχι και εκτίναξη, που με τα σημερινά δεδομένα δεν βγάζει νόημα.

Αντέτεινε λοιπόν (κάπως απόλυτα και αυτός, όπως απόλυτη είναι και η Κουμουνδούρου στο επιχείρημά της περί δυναμικής) ότι η συνεργασία οδηγεί σε διασπάσεις στα κόμματα και αποσυσπειρώσεις στη βάση και στο ευρύτερο ακροατήριο.

Κάτι κοντά σε αυτό πάντως – όχι το ίδιο – υποστήριξε και ο γραμματέας της Νέας Αριστεράς Γαβριήλ Σακελλαρίδης, ο οποίος συγκαταλέγεται σε εκείνα τα στελέχη του κόμματος που δεν είναι καθόλου «ζεστά» για τη συμπόρευση με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Στη συνέντευξή του στην «Εποχή» δεν είπε βέβαια ότι μπορεί να προκύψει αφαίρεση, αλλά αμφισβήτησε το αφήγημα της Κουμουνδούρου, ότι το «άθροισμα» συνεπάγεται αυτόματα και δυναμική (μπορεί να παραμείνει ένα ταπεινό άθροισμα, με βάση τα υπάρχοντα δημοσκοπικά δεδομένα).

«Θεωρώ», είπε, «ότι γίνονται κάποιες λάθος παραδοχές, όπως ότι μέσω της πολιτικής αριθμητικής μπορεί να προκύψει αυτομάτως μία ανταγωνιστική δύναμη στον Μητσοτάκη. Λείπουν», συνέχισε, «τρεις κρίσιμοι παράγοντες:

α) η προγραμματική συζήτηση,

β) ένας ουσιαστικός αναστοχασμός για το τι έχει οδηγήσει την Αριστερά σήμερα στην απαξίωση και τη συρρίκνωση, και

γ) η συγκρότηση μία νέας πολιτικής ταυτότητας που να υπερβαίνει την κρίση αξιοπιστίας και την ηθική απαξίωση των υφιστάμενων πολιτικών χώρων».

Και λίγο παρακάτω προσθέτει:

«Μία συμπόρευση με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι πολιτικά αδύνατο να παράγει αποτελέσματα και ηθικά είναι διάτρητη, πόσο δε μάλλον όταν ο ΣΥΡΙΖΑ βάζει κάτω από το χαλάκι τους λόγους που οδήγησαν στην απαξίωση της Αριστεράς. Από την άλλη, η ανάλυση του Αλ. Τσίπρα ως τέτοια παρουσιάζει ενδιαφέρον για την κατάσταση στην Ουκρανία, όμως βάζει κάτω από το χαλάκι ζητήματα όπως την παραχώρηση της βάσης της Αλεξανδρούπολης στις ΗΠΑ, που υποβοηθά στους σχεδιασμούς απέναντι στη Ρωσία και τις στρατηγικές συμφωνίες της Ελλάδας με τον Νετανιάχου».

Διαβάστε επίσης:

ΠΑΣΟΚ: Για… Μεγάλη Τρίτη οι αποφάσεις για Μπατζελή

Marc: «Συγκάλυψη» αλλά και «εργαλειοποίηση» βλέπουν 7 στους 10 για τα Τέμπη – Δεύτερο κόμμα και «πιο ουσιαστική αντιπολίτευση» η Πλεύση

Νίκος Δένδιας: Έρχεται νομικός σύμβουλος στη Διεύθυνση Εξοπλισμών και στρατιωτικός εισαγγελέας για την ενίσχυση της διαφάνειας