Κυβέρνηση που… τρέχει και δεν φτάνει

Ένα φαινόμενο που – είναι κανόνας της πολιτικής – συμβαίνει σε όλες τις κυβερνήσεις του κόσμου, έχει αρχίσει να προκαλεί πολύ σοβαρό προβληματισμό στην Αθήνα, καθώς τείνει να γίνει πολύ πιο συχνό απ’ όσο επιτρέπεται ώστε να μην γίνει ανησυχητικό.

Ο λόγος για την εικόνα αιφνιδιασμού που το τελευταίο διάστημα εμφανίζει η κυβέρνηση: καταστάσεις που θεωρητικά τουλάχιστον παρακολουθεί εκ του σύνεγγυς ξαφνικά μοιάζουν να γίνονται ανεξέλεγκτες και η ίδια υποχρεώνεται να τρέχει πίσω από τις εξελίξεις, συχνά μάλιστα δείχνοντας απολύτως αιφνιδιασμένη από αυτές.

Η υπόθεση της Ιεράς Μονής της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά της Αιγύπτου είναι ένα πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού του φαινομένου, ωστόσο, δυστυχώς για την κυβέρνηση, δεν είναι το μόνο. Αντιθέτως το τελευταίο διάστημα τέτοια περιστατικά μοιάζουν να γίνονται όλο και πιο συχνά και η κυβέρνηση εμφανίζεται να…τα μαθαίνει τελευταία.

Το πιο ανησυχητικό, ωστόσο, είναι το γεγονός ότι, αφού το πράγμα «στραβώσει» (για να χρησιμοποιήσουμε μια πιο λαϊκή έκφραση), η κυβέρνηση δυσκολεύεται να το αντιμετωπίσει συντεταγμένα, οργανωμένα και αποτελεσματικά, δίνοντας περισσότερο βάρος στην επικοινωνιακή διαχείριση παρά στην κρίση αυτή καθαυτή.

Ωστόσο, και εδώ είναι το ανησυχητικό του πράγματος, τις περισσότερες φορές η κρίση «σκάει» σε τομέα με τον οποίο η κυβέρνηση και ενίοτε και προσωπικά ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έχουν ασχοληθεί, έχουν καταναλώσει χρόνο και κόπο και – σε θεωρητικό επίπεδο – έχουν βάλει τα πράγματα σε μια σειρά.

Το παράδειγμα της Μονής Σινά είναι απολύτως ενδεικτικό: ο Μητσοτάκης πριν από μερικές εβδομάδες,στο πλαίσιο του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας – Αιγύπτου, είχε ευχαριστήσει προσωπικά τον Αιγύπτιο ΠρόεδροΑμπντέλΦατάχΑλ Σίσι «για το προσωπικό σας ενδιαφέρον – το τονίζω, το προσωπικό σας ενδιαφέρον –, το οποίο έχετε επιδείξει για την προστασία της Μονής και του ελληνορθόδοξου χαρακτήρα της».

Από την πλευρά του ο Σίσι είχε δηλώσει δημοσίως ότι «είχε θυμώσει πολύ» για τις φήμες ότι το αιγυπτιακό κράτος θα λάβει αρνητικά μέτρα έναντι της Μονής λέγοντας ότι «κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να γίνει και εγώ προσωπικά σας το επιβεβαιώνω και σας παρακαλώ να μην πιστεύετε τέτοιες κακόβουλες φήμες. Το αιγυπτιακό κράτος και εγώ προσωπικά δεσμευόμαστε ότι τη μέχρι σήμερα σχέση του αιγυπτιακού κράτους με τη Μονή Σινά δεν μπορεί ούτε πρόκειται να την πειράξει κανείς».

Πριν αλέκτορα φωνήσαι, το Εφετείο της Ισμαηλίας εξέδιδε απόφαση που ουσιαστικά αναιρούσε το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Μονής, περνούσε μεγάλο μέρος της περιουσίας της στο αιγυπτιακό Δημόσιο και, μέσα από μια «δημιουργική ασάφεια» άφηνε ανοιχτό ακόμα και το μέλλον της λειτουργίας της ως τόπου λατρείας, έστω κι αν το αιγυπτιακό ΥΠΕΞ και η Προεδρία της χώρας διαβεβαίωναν με νυχτερινές ανακοινώσεις περί του αντιθέτου.

Μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις και με κάποιες πληροφορίες να αναφέρουν πως ο Σίσι είχε πει, όσο βρισκόταν στην Αθήνα, ότι δεν μπορεί να παρέμβει στη Δικαιοσύνη της χώρας του, οι αρχικές αντιδράσεις της κυβέρνησης έμοιαζαν επιεικώς αμήχανες και εμφανώς υπό το κράτος του αιφνιδιασμού, ιδίως μπροστά στη θύελλα των διαμαρτυριών για τις εξελίξεις από την αντιπολίτευση μέχρι τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο και τον ΟικουμενικόΠατριάρχη Βαρθολομαίο.

Τελικά, και αφού πέρασαν δύο μέρες έντονων διαβουλεύσεων, η κυβέρνηση αποφάσισε να προχωρήσει σε συζητήσεις υψηλού επιπέδου με το Κάιρο και, έτσι, συνοδευόμενος από αντιπροσωπεία των υπουργείων Εξωτερικών, Παιδείας και Πολιτισμού, ο ΥΠΕΞ Γιώργος Γεραπετρίτης μετέβη στην Αίγυπτο, προκειμένου να συζητήσει το ζήτημα με τον ομόλογό του ΜπαντρΑμπντελατί, σε μια προσπάθεια να λυθεί το ζήτημα ή εν πάση περιπτώσει να πιεστεί το Κάιρο να τηρήσει τις δεσμεύσεις του.

Ωστόσο αυτή δεν είναι η μοναδική κρίση που έρχεται απ’ έξω και πιάνει την κυβέρνηση «στον ύπνο», αντιθέτως, για να παραφράσουμε μια ιστορική ρήση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, «έξω δεν πάμε καλά».

Τα νέα από τη Λιβύη, μάλιστα, μόνο ως ιδιαίτερα ανησυχητικά μπορούν να θεωρηθούν, όσον αφορά στο ζήτημα του τουρκολιβυκού συμφώνου για τον καθορισμό των θαλάσσιων ζωνών μεταξύ των δύο χωρών, το οποίο είχε υπογραφεί από την αναγνωρισμένη κυβέρνηση της Τρίπολης.

Σύμφωνα, λοιπόν, με πληροφορίες από λιβυκά ΜΜΕ, ο ηγέτης τής, ας πούμε, αντιπολίτευσης της χώρας, στρατηγός Χαλίφα Χαφτάρ, αλλά και το Κοινοβούλιο της Λιβύης, με έδρα το Τομπρούκ, ανακοίνωσαν ότι συστάθηκε επιτροπή για την έγκριση της «Συμφωνίας Θαλάσσιας Δικαιοδοσίας» (του διαβόητουτουρκολιβυκούσυμφώνου), η οποία οριοθετούσε ΑΟΖ μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης, χωρίς να λαμβάνει υπόψη τα ελληνικά νησιά, μεταξύ των οποίων και την Κρήτη και την οποία μέχρι σήμερα η πλευρά Χαφτάρ απέρριπτε ως μη νόμιμη.

Υπενθυμίζεται ότι ο Χαφτάρ είχε έλθει στην Αθήνα ως επίσημος προσκεκλημένος της ελληνικής κυβέρνησης και φαινόταν να συμμερίζεται τους προβληματισμούς της Ελλάδας για το συγκεκριμένο σύμφωνο. Ωστόσο, το τελευταίο διάστημα η Άγκυρα είχε αναπτύξει έντονο φλερτ με τη διοίκηση της ανατολικής Λιβύης και μάλιστα ο Τούρκος υπουργός Άμυνας ΓιασάρΓκιουλέρ είχε υποδεχθεί τον Χαφτάρ για συνομιλίες εφ’ όλης της ύλης – από την επίλυση της πολιτικής κρίσης στη χώρα μέχρι, προφανώς, και το επίμαχο σύμφωνο.

Η κριτική που ασκείται στην κυβέρνηση είναι ότι, ενώ έβλεπε τα «ανοίγματα» της Τουρκίας στον Χαφτάρ, δεν ενεργοποίησε τους διαύλους επικοινωνίας μαζί του προκειμένου να προλάβει πιθανές αρνητικές εξελίξεις – με την προσωρινή κυβέρνηση εθνικής ενότητας της Τρίπολης, υπό τον πρωθυπουργό Αμπντούλ Χαμίντ Ντμπεϊμπά, ούτως ή άλλως οι σχέσεις της Αθήνας είναι από τυπικές ως… παγωμένες.

Άλλη μια πτυχή των προβληματικών αντιδράσεων της κυβέρνησης μπροστά σε όχι και πολύ θετικές για τη χώρα εξελίξεις εντοπίζεται και στο περίφημο εργαλείο SAFE της Ε.Ε., το οποίο έχει διασφαλίσει 150 δισ. ευρώ σε χαμηλότοκα δάνεια για τον επανεξοπλισμό των χωρών-μελών της Ένωσης.

Η Αθήνα εξαρχής είχε εκφράσει αντιρρήσεις για τη δυνατότητα της Τουρκίας να συμμετέχει σε προγράμματα χρηματοδοτούμενα από το SAFE, ωστόσο, το τελικό κείμενο της συμφωνίας ήταν αρκετά… νερόβραστο, σε σχέση με τις επιθυμίες της Ελλάδας.

Μπροστά σε κλιμακούμενη κριτική από την αντιπολίτευση, πηγές του ΥΠΕΞ είχαν επιχειρήσει να παρουσιάσουν μια πιο θετική εικόνα για τα συμφωνηθέντα, ωστόσο, το όλο αφήγημα υπέστη σοβαρό πλήγμα εκ των έσω: ο υπουργός ΆμυναςΝίκος Δένδιας δήλωσε ότι «για να υπάρξει η ευρωπαϊκή άμυνα οφείλει να εδράζεται σε κοινές αρχές και κοινή αντίληψη κινδύνου για το ευρωπαϊκό πρότυπο. Θα πρότεινα να ονομασθεί Κανονισμός της Κερκόπορταςο Κανονισμός SAFE».

Και ο υπουργός Άμυνας δεν έμεινε εκεί: αντιθέτως, μιλώντας στην Επιτροπή Εξοπλιστικών Προγραμμάτων της Βουλής, σύμφωνα με πληροφορίες, είπε ότι η Ελλάδα προσανατολίζεται να αξιοποιήσει το πρόγραμμα ReArm Europe, που αφορά επιχορηγήσεις και δημιουργεί δημοσιονομικό χώρο μέσω της περίφημης ρήτρας διαφυγής και όχι το εργαλείο SAFE που απαιτεί δημοσιονομικό χώρο (σ.σ.: καθώς αφορά δάνεια) και έχει συγκεκριμένη διάρκεια.

Τελευταίο κρούσμα αιφνιδιασμού της κυβέρνησης αποτελεί και ο χειρισμός της πριν και μετά τα γεγονότα της περασμένης Κυριακής στο ΣΕΦ κατά τη διάρκεια του δεύτερου τελικού της Basket League, μεταξύ των ΚΑΕ Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός, όταν υπήρξαν αντεγκλήσεις και μηνύσεις μεταξύ των ιδιοκτητών των δύο ομάδων, σε έναν αγώνα που «μύριζε μπαρούτι» μέρες πριν από τη διεξαγωγή του.

Η κυβέρνηση επέτρεψε την (προαναγγελθείσα) παρουσία του ιδιοκτήτη του Παναθηναϊκού σε ένα περιβάλλον απολύτως εχθρικό απέναντί του, παρότι σε τέτοια ματς οι αρχές οφείλουν να λαμβάνουν όλα τα μέτρα που μπορούν να λειτουργήσουν προληπτικά ως προς τη δημιουργία εντάσεων. Για ποιον άλλον λόγο άλλωστε απαγορεύεται η μετακίνηση και παρουσία οπαδών των φιλοξενούμενων ομάδων στις έδρες των αντιπάλων τους εδώ και τόσα χρόνια;

Μετά τον επεισοδιακό αγώνα, η κυβέρνηση αντιδρώντας σχεδόν…παβλοφικά, ανέβαλε τον τρίτο αγώνα και έστειλε τελεσίγραφο στους προέδρους των ομάδων, ότι αν δεν συναντηθούν από κοινού με τον αρμόδιο αναπληρωτή υπουργό ΑθλητισμούΓιάννη Βρούτση, δεν στείλουν μήνυμα καταλαγής και δεν δεσμευτούν για την ομαλή λήξη της σειράς των αγώνων, το πρωτάθλημα δεν θα τελειώσει.

Σχεδόν την ίδια στιγμή που έκανε αυτές τις ανακοινώσεις ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης, οι δύο αντίπαλες πλευρές κλιμάκωναν τις επιθέσεις η μία σε βάρος της άλλης και δήλωναν ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση να βρεθούν σε συνάντηση, ουσιαστικά ζητώντας κατά μόνας επαφές με τον αναπληρωτή υπουργό Αθλητισμού, ενώ η κυβέρνηση επέμενε στη συνάντηση όλων των πλευρών μαζί.

Τελικά, σύμφωνα με πληροφορίες, προκειμένου να αποτραπεί η διακοπή του πρωταθλήματος που θα έβαζε το ελληνικό μπάσκετ σε… terra incognita, με απρόβλεπτες συνέπειες για το άθλημα, και ύστερα από συνεννόηση με το Μαξίμου, το πρωί της Τετάρτης Βρούτσης και Μαρινάκης ήραν το προαπαιτούμενο της από κοινού συνάντησης και δέχθηκαν να γίνουν χωριστές επαφές με τους ιδιοκτήτες των δύο ΚΑΕ, με στόχο να συνομολογήσουν ένα κοινό κείμενο που θα καλύπτει τις προϋποθέσεις που θέτει η κυβέρνηση.

Και μπορεί η κρίση αυτή να βαίνει προς εκτόνωση, ωστόσο μέχρι το βράδυ της Τρίτης τα πάντα βρίσκονταν στον αέρα, με ευθύνη και της κυβέρνησης, η οποία τελικά υποχρεώθηκε να υποχωρήσει σε κομμάτι των απαιτήσεών της προκειμένου να αποκλιμακωθεί η ένταση και να βρεθεί λύση, ενώ οι πληροφορίες αναφέρουν πως υπήρξε και η ανησυχία ότι, σε περίπτωση «ναυαγίου» η κυβέρνηση θα χρεωνόταν μεγάλο μέρος της αποτυχίας, αλλά και των συνεπειών των αποφάσεών της.

Εν κατακλείδι, αυτό που επισημαίνεται είναι ότι όσο πιο συχνές είναι τέτοιου είδους κρίσεις – εντός ή εκτός εισαγωγικών – τόσο πιο αιφνιδιασμένη εμφανίζεται η κυβέρνηση, έστω κι αν στο τέλος καταφέρνει να αποσοβεί τα χειρότερα. Η ανησυχία δε εντοπίζεται στο τι θα γίνει αν κάποια στιγμή δεν καταφέρει να… μπαλώσει την τρύπα.

Διαβάστε επίσης

Μπάσκετ: Λύση μετά από κυβερνητικές κυβιστήσεις – Τι συμφωνήθηκε με Αγγελόπουλους και Γιαννακόπουλο

Τέσσερα αγκάθια για τη Ν.Δ. – Πού στρέφει την προσοχή η κυβέρνηση για να αποφύγει νέο γύρο φθοράς

Μονή Σινά: Προβληματισμός για την τελική έκβαση της κρίσης, θα συνεχιστούν οι επαφές Γεραπετρίτη με τους Αιγύπτιους