Μπλεγμένη στον ιστό της καραντίνας η κυβέρνηση

Μπλεγμένη στο κουβάρι της άρσης των περιοριστικών μέτρων βρίσκεται η κυβέρνηση καθώς πίσω από κάθε απόφαση της υπάρχουν πολλά και δυσεπίλυτα προβλήματα και ένας λαός ο οποίος είναι πολύ μακριά από την ανοσία.

Ότι λοιπόν και να αποφασίσει  η κυβέρνηση για την άρση της καραντίνας το σίγουρο είναι ότι στην πορεία θα αναγκαστεί να το αναθεωρήσει και να το επαναπροσαρμόσει με βάση τα  υγειονομικά δεδομένα που θα έχουν προκύψει.

Η επόμενη Δευτέρα  είναι η ημέρα σταθμός που θα ξεκινήσουν σταδιακά να αίρονται τα μέτρα για τους πολίτες. Όμως η διαδικασία αυτή δεν είναι διόλου

Το πρώτο και σημαντικό πρόβλημα έχει να κάνει με την εξάπλωση της νόσου. Καθώς στην Ελλάδα δεν έχουν γίνει καθόλου μαζικά τεστ κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά τι ακριβώς θα συμβεί όταν οι πολίτες θα πάνε στις  δουλειές  τους. Σε τι ποσοστό θα φτάσει η εξάπλωση του ιού και πως θα αντιμετωπιστεί. Θα αναγκαστούμε να μείνουμε και πάλι μέσα στα σπίτια μας;

Η λειτουργία των σχολείων είναι ίσως ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα. Ακόμα και αν η κυβέρνηση ανακοινώσει το σταδιακό άνοιγμα – που αυτό θα κάνει –  ώστε τα δημοτικά να μείνουν ανοικτά μέχρι τις πρώτες μέρες του Ιουλίου  προκύπτουν μια σειρά από σοβαρά ζητήματα τα οποία μάλιστα απασχόλησαν το ιατρικό, επιστημονικό, οικονομικό και πολιτικό επιτελείο της χώρας.

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι μέχρι την τελευταία στιγμή στην κυβέρνηση υπήρχαν δυο απόψεις. Η μία που έλεγε ότι πρέπει να ανοίξουν τα σχολεία γιατί οι γονείς θα πρέπει να πάνε στις δουλειά τους  ώστε να αρχίσει να λειτουργεί ο παραγωγικός ιστός της χώρας και η  άλλη που  υποστήριζε ότι οι μικροί μαθητές  δεν θα  μπορούν να τηρήσουν τα προστατευτικά μετρά  και άρα ο κίνδυνος να βρεθούμε και πάλι σε μια έξαρση του ίου είναι μεγάλος.

Προκειμένου μάλιστα οι γονείς να καταφέρουν να πάνε στην εργασία τους αναμένεται να ανοίξουν και κάποιες κατασκηνώσεις καθώς ο ΣΕΒ επιμένει ότι το καλοκαίρι πρέπει όλο το σύστημα να φορτσάρει  προκειμένου να ανακτηθεί ο χαμένος χρόνος.

Οι πληροφορίες λένε μάλιστα  ότι επέμειναν στο να μην δοθούν οι καλοκαιρινές άδειες – καθώς η πλειοψηφία των εργαζομένων παρέμεινε όλο το διάστημα της καραντίνας  στο σπίτι .Με την άποψη αυτή διαφωνούν  φυσικά οι εκπρόσωποι του ξενοδοχειακού κλάδου οι οποίοι ελπίζουν να δουλέψουν με τον εσωτερικό τουρισμό.

Όμως και αν τελικά οι εργαζόμενοι πάρουν μία εβδομάδα άδεια με τι χρήματα θα πάνε διακοπές όταν οι περισσότεροι  θα έχουν 800 ευρώ για 45 μέρες ή όταν πληρώνονται εκ περιτροπής ή όταν   βρίσκονται εν δυνάμει  μέσα στο ποσοστό που θα αυξήσει την ανεργία.

Αν μάλιστα λάβει κανείς υπόψη του αυτά που μου έλεγε Διευθυντής μεγάλου ξενοδοχείου που βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας  το μέλλον είναι ιδιαίτερα δυσοίωνο. Για να ανοίξουν το ξενοδοχείο στις 15 Ιουνίου θα πρέπει να έχουν τουλάχιστον 30 κρατήσεις δωματίων –που δεν τις έχουν - ενώ το προσωπικό που απασχολούσαν πριν το lockdown ήταν αντίστοιχο για ένα χώρο φιλοξενίας τουριστών  500  δωματίων !!!

Όπως μου εξηγούσε μάλιστα  η λογική της εταιρείας είναι να προσπαθήσει να διασώσει όσους περισσότερους εργαζόμενους μπορεί   δίνοντας προτεραιότητα ωστόσο  στους εργαζόμενους που έχουν οικογένειες και παιδιά να μεγαλώσουν ενώ για τους νεώτερους θα υπάρξουν άλλες ρυθμίσεις λιγότερο βολικές.

Τελικά  και αυτή η κρίση θα χτυπήσει την  γενιά των νέων παιδιών που έζησαν  τα δύσκολα  χρόνια των μνημονίων. Αυτή θα πληρώσει και πάλι τις συνέπειες του  κορονοιου  … Και αυτή την φορά δεν έχει και που να πάει….