Υποβρύχιες μίζες μέχρι τις πηγές του Αμαζονίου!

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΤΣΑΚΙΡΗ


Η επιτομή της διαπλοκής και της κοροϊδίας αποκαλύπτεται από το πόρισμα του ΣΔΟΕ για τις δύο κύριες συμβάσεις και τις δεκάδες τροποποιήσεις που ακολούθησαν για την προμήθεια των τεσσάρων νέων υποβρυχίων και τον εκσυγχρονισμό τριών παλαιοτέρων που....
διαθέτει το Πολεμικό Ναυτικό.

Στα ποτάμια της Βολιβίας θα έπαιρναν δουλειές τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά
Το θέμα μπορεί να βρίσκεται σήμερα στην προκαταρκτική επιτροπή της Βουλής και στη διαρκή Επιτροπή Εξοπλισμών της Βουλής, που ανέλαβε χρέη εξεταστικής, αλλά την πλήρη εικόνα της κατάστασης που επικρατούσε την αποδίδει πλήρως ο πρώτος έλεγχος που έκανε το ΣΔΟΕ.

Η πρώτη παράγραφος της σελίδας 78 είναι χαρακτηριστική των πρακτικών που ακολουθήθηκαν τόσο από τους τεχνοκράτες Γερμανούς όσο και από κάποιες ελληνικές υπηρεσίες, καθώς και το υπουργείο Εθνικής Αμυνας. Οπως αναγράφεται από τα μέλη της επιχειρησιακής διεύθυνσης ειδικών υποθέσεων Αθηνών του ΣΔΟΕ:

«Διαπιστώθηκαν: έκδοση τιμολογίων από ινδική επιχείρηση και από επιχειρήσεις που εδρεύουν στα νησιά Caracao και Ολλανδικές Αντίλες, σε Λιβερία και Κύπρο προς τα ελληνικά ναυπηγεία, ύψους περίπου 5.500.000 ευρώ για την παροχή υπηρεσιών. Δεδομένου ότι οι προσφερόμενες υπηρεσίες δημιουργούν βάσιμες υποψίες ότι δεν παρασχέθηκαν ποτέ, είναι διερευνητέα η εικονικότητα των ανωτέρω φορολογικών στοιχείων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το γεγονός ότι μεταξύ των προσφερομένων υπηρεσιών είναι η προώθηση των εταιρικών συμφερόντων των Ελληνικών Ναυπηγείων στη Βολιβία, χώρα που δεν διαθέτει ως γνωστόν θάλασσα, ενώ ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στο γεγονός ότι τα Ελληνικά Ναυπηγεία αμφισβητούν συγκεκριμένες συναλλαγές με τις ανωτέρω αλλοδαπές επιχειρήσεις και τα χρήματα των τιμολογίων αποστέλλονταν σε τραπεζικό λογαριασμό στην Αυστρία».

Το τραγικότερο όλων είναι ότι η παραπάνω αποκάλυψη του ΣΔΟΕ ωχριά μπροστά στα όσα περιγράφονται πριν και μετά τη συγκεκριμένη σελίδα.

Στην πορισματική αναφορά αναγράφεται ότι στην κύρια σύμβαση της αναβάθμισης των παλαιών υποβρυχίων του Πολεμικού Ναυτικού προκύπτουν μεταξύ άλλων: χειρόγραφα με συμπληρωμένες τιμές σε επίσημο έγγραφο σύμβασης, ελλείψεις δικαιολογητικών για αυξομειώσεις τιμών έπειτα από τροποποιήσεις που έγιναν στις 31-12-2003, τελευταία ημέρα του χρόνου, καθώς και στις 12-12-2005.

Εκεί που κυριολεκτικά «χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα», είναι στις συμβάσεις αντισταθμιστικών οφελών. Τις αρχικές είχαν υπογράψει, στις 14 Φεβρουαρίου του 2000, από την πλευρά των γερμανικών κατασκευαστριών εταιρειών, HDW και Ferrostaal, οι Hans Dieter Muhlenbeck, Dr. Stephan Gehlhoff, Mr. Walter Freidag και Knut Von Detten και από την πλευρά του υπουργείου Εθνικής Αμυνας ο γενικός διευθυντής Εξοπλισμών Γιάννης Σμπώκος. Προβλεπόταν να επενδυθούν ή να ανατεθεί έργο σε ελληνικές βιομηχανίες, αξίας περίπου 282 εκατομμυρίων ευρώ. Τα χρήματα αυτά, φυσικά, δεν θα έβγαιναν από τα κέρδη των κατασκευαστριών ετα