Στοιχεία ιδεολογίας του Φασισμού

Γράφει ο Γιώργος Εχέδωρος

Ακούμε πολλές φορές από τα μέσα ενημέρωσης, ή διαβάζουμε σε πικετοφορίες, αντιδράσεις μιας ομάδας ανθρώπων, σε αποφάσεις ή ενέργειες, που έγιναν σε βάρος τους από μια κοινωνική, πολιτική, ή εργασιακή εξουσία, ως αποτέλεσμα: ‘φασιστικής νοοτροπίας’, ‘φασιστικής κοινωνίας’, ‘φασιστικής συμπεριφοράς’, κλπ.
Τονίζεται σε αυτές ως επιθετικός προσδιορισμός η λέξη ‘φασιστική’, δηλώνοντας, τη δυσαρέσκεια, την.....
αντίθεσή τους, για κάτι που δεν διέπεται από τα γνωστά στοιχεία μιας δημοκρατικής πολιτείας.
Με το παρόν κείμενο μας δίνεται η δυνατότητα, να δούμε από κοντά μερικά στοιχεία της έννοιας του φασισμού, ο οποίος ταλάνισε, δραματικά, την ανθρωπότητα τον περασμένο αιώνα.

«Η υπεροχή του κράτους στα άτομα και ομάδες»

Η πρώτη θεμελιώδης αρχή του φασισμού, σαφώς αντιδημοκρατική και αντιφιλελεύθερη, είναι η υπεροχή του κράτους έναντι του ατόμου και των κοινωνικών ομάδων. Τα πρωτεία ανήκουν στο κράτος και όχι στο λαό.
Το κράτος δεν τίθεται ως όργανο στην υπηρεσία του ατόμου. Στο φασιστικό κράτος το άτομο δεν αποτελεί σκοπό, αλλά είναι στοιχείο δια μέσου του οποίου θα πραγματοποιήσει τους σκοπούς του.
Το ίδιο το κράτος αντιπροσωπεύει τη διακεκριμένη προσωπικότητα που την προσδίδουν τα άτομα που το αποτελούν και έχει πολύ διαφορετικούς στόχους από τους προσωπικούς σκοπούς των ατόμων.

«Δεν αναγνωρίζεται το Κοινοβούλιο»

Ο φασισμός αντιτίθεται στη δημοκρατική θεωρία της εθνικής ή λαϊκής κυριαρχίας, αφού το έθνος ή ο λαός στην ανοργάνωτη ενότητά του στερείται νομικής έννοιας και αποκαθιστά την κυριαρχία του κράτους.
Επιπρόσθετα δεν αναγνωρίζει ο φασισμός κυριαρχία στο Κοινοβούλιο, που εκλέγεται από το λαό, το οποίο δεν το θεωρεί ως εκπρόσωπο του λαού, αλλά συμφερόντων, τη δε εκλογική διαδικασία ως πολιτικό τέχνασμα που ενδιαφέρει όχι το σύνολο της κοινωνίας αλλά ένα κόμμα ή μιαν τάξη.

«Ιθύνουσα Φασιστική Τάξη: Η εκλεκτή Μειοψηφία»

Αντιτίθεται ακόμη ο φασισμός στον καθορισμό της γενικής θελήσης από την πλειοψηφία του εκλογικού σώματος, η οποία πλειοψηφία είναι ασταθής και μεταβαλλόμενη ανάλογα με τις μεταστροφές της κοινής γνώμης.
«Αφού το έθνος δεν είναι άθροισμα ατόμων, αλλά απέραντος αλυσίδα γενεών και το σύνολον όλων των πνευματικών και σωματικών δυνά­μεων του λαού, ό σχηματισμός της γενικής θελήσεως δια της πλειο­ψηφίας μιας εφήμερου γενεάς κρίνεται απαράδεκτος και ή εκλογική διαδικασία τεχνητή και καθαρώς συμβατική. Μόνον μία εκλεκτή μειο­ψηφία αποτελούσα την ίθύνουσαν τάξιν (ελίτ) δύναται να έκφραση την γενικήν θέλησιν του έθνους, μόνον οί ολίγοι οί εκ φύσεως αρχη­γοί δύνανται ν' αποτελέσουν την συνισταμένην του γενικού καλού.»

«Ολοκληρωτικό Κράτος»

Η φασιστική ιδεολογία τίθεται κατά της φιλελεύθερης δημοκρατίας και κατά της ελευθερίας του ατόμου.
Έτσι:
« Αντί του αχρωμάτιστου ουδέτερου κράτους της φιλελεύθερης δημοκρατίας, αφού δεν έχει τη δυνατότητα να επιβάλ