περί Δημοκρατίας αρετές (η υπερηφάνεια του να είσαι Έλληνας)

Πριν μερικές ημέρες παρακολουθούσα μία ταινία που είχε η τηλεόραση. Ήταν ο κώδικας da vinci. Πιστεύω ότι οι περισσότεροι έχετε ακούσει για το εν λόγο βιβλίο ή την ταινία που βασίζεται σε αυτό.
Σε κάποιο σημείο της ταινίας μου ήρθε το πρώτο σοκ. Στην αρχή δεν μπορούσα να βάλω τις σκέψεις μου σε μία σειρά, όταν όμως έγινε αυτό τα πράγματα έγιναν πολύ ξεκάθαρα και για πρώτη φορά έπειτα από......
πάρα πολλά χρόνια αισθάνθηκα τρομερά υπερήφανος που είμαι Έλληνας.

Εύλογα θα αναρωτιέστε πως γίνετε αυτό. Κι όμως όταν στην ταινία αναφέρθηκε ότι οι χριστιανοί έχουν διαπράξει την μεγαλύτερη απάτη στην ιστορία του ανθρώπου, τότε μόνο συνειδητοποίησα ότι κάποιοι άλλοι έχουν διαπράξει μία μεγαλύτερη απάτη. Μία απάτη που έχει επηρεάσει πολύ περισσότερο κόσμο από ότι ο χριστιανισμός ή και οποιαδήποτε άλλη θρησκεία. Μία απάτη χάρη στην οποία το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας είναι διατεθειμένο να θυσιάσει την ζωή του (πολλές φορές το έχει κάνει). Μία απάτη με περισσότερους οπαδούς από οποιαδήποτε θρησκεία, κίνημα ή ιδεολογία.

Η ΑΠΑΤΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Ναι κυρίες και κύριοι είμαι υπερήφανος για το ότι έχουμε διαπράξει την μεγαλύτερη απάτη που έχει γίνει ποτέ. Έχουμε εξαπατήσει το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας, και έχουν σκοτωθεί πολύ περισσότεροι από οποιονδήποτε πόλεμο. Μπράβο μας.......

Για να γίνω πιο κατανοητός θα σας πω μία μικρή ιστορία.
Μία φορά κι έναν καιρό ήταν ένα χωριό. Εκεί ζούσαν πολύ χωρικοί και δούλευαν στα κτήματα κάποιων αρχόντων. Οι άρχοντες ασκούσαν την εξουσία και λάμβαναν τις αποφάσεις. Κάθε τρεις και λίγο οι κάτοικοι επαναστατούσαν και σκότωναν τον άρχοντα του χωριού γιατί δεν ήταν ικανοποιημένοι από τον τρόπο που ασκούσε την εξουσία. Δεν ικανοποιούσε τις περισσότερες ανάγκες τους για εκπαίδευση, υγεία, τροφή κ.τ.λ.. Την θέση του νεκρού την καταλάμβανε κάποιος άλλος άρχοντας, ο οποίος τους υποσχόταν ότι θα ικανοποιήσει τις επιθυμίες τους. Η αλήθεια όμως είναι ότι κανένας δεν ήθελε να δώσει στους χωρικούς αυτά που ζητούσαν γιατί θα στερούνταν ο ίδιος και οι υπόλοιποι άρχοντες του χωριού τις περιουσίες τους. Έπειτα από πολλές γενιές κάποιοι άρχοντες κατάλαβαν ότι η κατάσταση αυτή δεν μπορούσε να συνεχιστεί. Θα έπρεπε ή να δώσουν αυτά που ζητούσαν οι χωρικοί και ας έχαναν τις περιουσίες τους, ή θα ήταν καταδικασμένοι αυτοί ή τα παιδιά τους να νιώσουν την μανία των χωρικών.
Την δύσκολη εκείνη ώρα βρέθηκαν δύο χωρικοί ο Σόλων και ο Κλεισθένης οι οποίοι πρότειναν κάτι ριζοσπαστικό. Είπαν την λέξηΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ. Οι άρχοντες στην αρχή δεν κατάλαβαν πως γινόταν να είναι και οι χωρικοί ικανοποιημένοι και οι ίδιοι να μην έχαναν, αλλά οι δύο άντρες τους εξήγησαν ότι στην Δημοκρατία όλα είναι εφικτά και δεν υπάρχουν αδιέξοδα.
Το σχέδιο ήταν το εξής:
Θα ζητούσαν από το λαό να πάρει αυτός την εξουσία στα χέρια του και να διαλέξει ο ίδιος ποιους θέλει για να τον κυβερνήσει. Υποψηφιότητα είχε δικαίωμα να βάλει όποιος χωρικός ήθελε. Στην συνέχεια οι άρχοντες του χωριού θ