Ο ρόλος των Καφενείων στις Δημοτικές Εκλογές των Ελλήνων

Πώς γίνονταν οι προεκλογικές συγκεντρώσεις των υπ. Δημάρχων κατά το 1934

του Δημήτρη Λαμπίκη

Κατά φυσικήν προτίμησιν προεκλογικά σαλόνια εις τους νέους Δήμους ήσαν τα καφενεία. Και το κάθε καφενείο δια 3,4, ή και περισσότερους υποψηφίους. Αγκαζάρετο για μια-δυο ώρες για.....
τον καθένα. Νε ειπούμε 8 με 10 ο Α΄ υποψήφιος. Το καφενείο εστολίζετο με εικόνας του και τα προγράμματα του. Η πλατεία διέκοπτε το τάβλι, ο φαντές έμενε αδρανής επί του μαρμάρου του τραπεζιού, ενώ ο υποψήφιος δήμαρχος ανεβασμένος εις πρόχειρον πάλκο απήγγελλε τους προεκλογικούς χρισμούς. Μετά το πέρας του λόγου και την αποχώρησιν του υποψηφίου τα γκαρσόνια και οι τοιχοκολληταί επεδίδοντο πυρετωδώς εις την προετοιμασίαν του σαλονιού-καφενείου δια την νέαν συγκέντρωσιν. Αι εικόνες του Α καθηρούντο αμέσως. Τα προγράμματα εσχίζοντο και αντ΄ αυτών ανηρτώντο οι εικόνες του υποψηφίου Β…

Κατά περίεργον σύμπτωσιν τέσσαρες από τους υποψηφίους άρχοντας των νέων Δήμων ήσαν ποτοποιο