Κύριε Δρούτσα, δε μας τα λέτε καλά για την ΑΟΖ...

Ενδιαφέρουσα για την εξαγωγή συμπερασμάτων ήταν η πρωινή συνέντευξη που παραχώρησε ο υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Δρούτσας στον REAL FM και τον Νίκο Χατζηνικολάου...
Αυτό που είχε μεγαλύτερο ενδιαφέρον στη συνέντευξη του υπουργού, ήταν η προσπάθεια που κατέβαλε να εξηγήσει την θέση της κυβέρνησης στο πλαίσιο των διερευνητικών επαφών με την.....
Τουρκία, καθώς επίσης και για την κυβερνητική εμμονή να αποφεύγεται κάθε αναφορά στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) επιμένοντας στην ορθότητα της επικέντρωσης στο ζήτημα της οριοθέτησης της υφαλοκρηπίδας.

Το επιχείρημα του υπουργού, δηλαδή της κυβέρνησης, είναι ότι προσδοκούμε να βγει κάποιο θετικό αποτέλεσμα από τις διερευνητικές επαφές με την Τουρκία και εφόσον η ανακήρυξη ΑΟΖ δεν μας προσφέρει κάτι χειροπιαστό (θα εξηγήσουμε τι εννοεί παρακάτω), δεν έχει νόημα να «δηλητηριαστεί» το κλίμα εγείροντας ένα ακόμη θέμα.


Εν ολίγοις, η κυβέρνηση θεωρεί ότι η αποσπασματική προσέγγιση μπορεί να φέρει αποτελέσματα, δηλαδή να διευθετήσουμε πρώτα το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας, να κατοχυρώσουμε μια συμφωνία και στη συνέχεια, σε μεταγενέστερο χρόνο, να επιχειρήσουμε νέα διαπραγμάτευση με την Τουρκία με σκοπό να διευθετηθεί και το ζήτημα της ΑΟΖ.

Η προσέγγιση του υπουργού πραγματοποιεί μια σειρά από λογικά σφάλματα:

Πρώτον, όταν παίρνεις την απόφαση να εισέλθεις σε διαπραγμάτευση, τότε, όπως είναι γνωστό από τη θεωρία των διαπραγματεύσεων, οι πλευρές που συμμετέχουν υιοθετούν μαξιμαλιστικές θέσεις, ώστε να έχουν περιθώρια επίδειξης ευελιξίας στη συνέχεια. Σε μια διαπραγμάτευση δίνεις και παίρνεις. Και δεν θα πρέπει να ξεχνά ο κύριος Δρούτσας ότι επί της ουσίας διαπραγματευόμαστε ελληνικό κυριαρχικό δικαίωμα! Κάτι που είναι απολύτως κατοχυρωμένο από το διεθνές δίκαιο!

Διότι υπουργέ μου και μόνο το γεγονός ότι προσερχόμαστε σε διαπραγμάτευση για κάτι που θεωρούμε ως κατοχυρωμένο νόμιμο κυριαρχικό δικαίωμα, εμμέσως στέλνει το μήνυμα ότι αναγνωρίζουμε σε ένα βαθμό δίκιο και στον αντίπαλο! Να συμφωνήσουμε ότι υπάρχουν ορισμένα «σημεία» στον χάρτη του Αιγαίου όπου θα μπορούσαν οι Τούρκοι να εγείρουν ζητήματα. Από τη στιγμή όμως που η συναίνεση της ελληνικής πλευράς για παραπομπή θεμάτων στη Χάγη είναι δεδομένη (κακώς ενδεχομένως, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία...) τότε για ποιο λόγο δεν οδεύουν οι φίλοι μας οι Τούρκοι εκεί με την υπογραφή συνυποσχετικού; Άρα οι βλέψεις είναι πολύ ευρύτερες και κακώς, κάκιστα πράττετε που ενημερώνετε πλημμελώς τον ελληνικό λαό για τις σκέψεις και τις πρωτοβουλίες σας στην κυβέρνηση και το υπουργείο Εξωτερικών.

Ένα δεύτερο σημαντικό θέμα που εγείρεται από τη συνέντευξη του υπουργού, είναι το επιχείρημά του, ότι «στην παρούσα φάση η ΑΟΖ δεν δίνει τίποτα επιπλέον στην ελληνική πλευρά, οπότε κρίνεται σκόπιμο να μην εγερθεί το ζήτημα». Δύο είναι τα λάθη του υπουργού μας σε αυτή την προσέγγιση:

> Γνωρίζει πολύ καλά ο κύριος Δρούτσας ότι μπορεί τα άμεσα αξιοποιήσιμα και απολύτως γνωστά κ