ΚΡΙΝΑΤΕ ΙΝΑ ΜΗ ΠΑΓΙΔΕΥΤΕΙΤΕ! ΑΛΛΑΓΗ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΧΩΡΙΣ ΑΛΛΑΓΗ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΥΣΙΑ!!!

«Την Τρίτη 12 Απρίλη στην Αίθουσα Τελετών του Πανεπιστημίου Αθηνών, το Πανεπιστήμιο Αθηνών, το Κέντρο Δικανικών Μελετών και το Ίδρυμα Διεθνών Νομικών Μελετών, διοργάνωσαν Επιστημονική Ημερίδα, με τίτλο «Η Ελληνική κρίση. Για μια νέα θεσμική Μεταπολίτευση» γνωστοί πανεπιστημιακοί δάσκαλοι της Νομικής Σχολής αμφισβήτησαν ευθέως τη νομιμότητα του.....
Μνημονίου.» Βλέπετε το πλήρες κείμενο στο επισυναπτόμενο άρθρο. Με μια απλή ανάγνωση προκύπτουν ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ τις οποίες εκθέτουμε με το παρόν άρθρο. Ταυτοχρόνως παρατίθενται και κάποιες ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ επί των οποίων κάθε καλοπροαίρετη κρίση, παρατήρηση, διόρθωση, εμπλουτισμός είναι πράγματα αναγκαία και επιθυμητά.

Θα επικεντρωθούμε σε βασικά σημεία του άρθρου και στα συμπεράσματα, τα οποία επισημαίνονται με κόκκινο χρώμα.

«Ο κόσμος είναι αγανακτισμένος, ο κόσμος ξέρει τι θέλει και θέλει εδώ και τώρα αλλαγή του Συντάγματος.» Εδώ συμπυκνώνεται η ουσία της όλης υποθέσεως. Η πρόταση αυτή, φαίνεται λογική και δυναμική (περιλαμβάνει το εκτονωτικό και επανορθωτικό στοιχείο), αλλά εάν δεν αναλυθεί, παραμένει αμφίβολη ως προς την αποτελεσματικότητα της εφαρμογής της. Ας την αναλύσουμε λοιπόν.

1. «Ο κόσμος είναι αγανακτισμένος». Δεκτόν. Πλην όμως, δεν χρειάζονται ειδικές γνώσεις ούτε ενδελεχείς παρατηρήσεις για να το διαπιστώσει κάποιος. Ο κόσμος είναι αγανακτισμένος γιατί βλέπει συσσωρευμένη αδικία, τάσεις υποτέλειας και εξευτελισμού, σε ατομικό, συλλογικό και εθνικό επίπεδο, μη ανταμοιβή του κόπου του κλπ. Τα βλέπει, αγανακτεί και μετά; Τι; Τα καίριο ερώτημα λοιπόν είναι ΤΙ ΚΑΝΕΙ; ή ακόμη καλύτερα τι θα έπρεπε να κάνει, διότι μέχρι σήμερα, ό,τι και αν έκανε (απεργίες, διαδηλώσεις, τσακωμοί) απεδείχθη ΑΤΕΛΕΣΦΟΡΟ. Και θα ήταν ΜΕΓΑ ΣΦΑΛΜΑ η αγανάκτηση να οδηγήσει σε μια εξέγερση τύπου Αιγύπτου ή Λιβύης, απ΄ την στιγμή που δεν υπάρχει, τουλάχιστον κατά τα φαινόμενα, έτοιμη Πολιτική πρόταση που θα δώσει κατά το μάλλον, κοινά αποδεκτή λύση. Αυτό θα αναδειχθεί στα επόμενα.

2. «Ο κόσμος ξέρει τι θέλει». Από ΠΟΥ προκύπτει αυτό; Ο κόσμος μπορεί να φαίνεται ότι ξέρει τι θέλει, αλλά κατ΄ ουσίαν δεν γνωρίζει, διότι δυστυχώς τελεί υπό πλήρη σύγχυση, για τους εξής κυρίως λόγους:

· Είναι διασπασμένος σε μικροομάδες. Κάθε μία εξ αυτών, θυσιάζοντας χρόνο, χρήμα και ενέργεια, αντιμετωπίζει μεμονωμένως και αποσπασματικώς, ένα, δύο, τρία, ή εν πάση περιπτώσει ελάχιστο αριθμό προβλημάτων, κλάσμα του συνόλου που κατά συρροήν αναφύονται καθημερινώς. Π.χ. ΧΥΤΑ Κερατέας, Διατροφικός Κώδιξ - Μεταλλαγμένα, Ζήτημα αποδόσεως Ιθαγενείας σε αλλοδαπούς, Εχθροπάθεια, Ανεργία, Επιθέσεις - Βιαιοπραγίες - Ληστείες, Υποχωρήσεις στα Εθνικά ζητήματα - ΑΟΖ, Υποτελής - Ασθενική συμπεριφορά του κράτους απέναντι στις διαρκείς απαιτήσεις των όμορων χωρών, Κατάπτωση ηθικού Ενόπλων Δυνάμεων, Συνενώσεις σχολείων, Διάλυση δημοσίων νοσοκομείων, Εγκατάλειψη υπαίθρου, Μείωση αγροτικής παραγωγής, Πολιτιστική και πολιτισμική απαξίωση, Καταστροφή αρχαιολογικών χώρων, Κατάργηση γραμμ