Η Βαβυλωνία της ΟΡΓΗΣ

21:16 20/9/2011 - Πηγή: Ksipnistere

Για πρώτη φορά, ίσως, στην ιστορία, τόσο συσσωρευμένη και συμπιεσμένη λαϊκή ΟΡΓΗ δεν εκδηλώνεται σε συνειδητή Οργανωμένη Πράξη, παρά μόνο λεκτικά. Εκδηλώνεται σε μια Βαβυλωνία οργισμένης λεκτικής περιγραφής και καταδίκης της δωσίλογης κυβέρνησης, του πολιτικού κόσμου, της καθεστωτικής παρακμής και του εφιάλτη της καταστροφής και του αφανισμού μας που ΖΟΥΜΕ…

Ακόμα και τα «αυθόρμητα», «τυφλά» ξεσπάσματα (πλατείες κ.λπ) έχουν σπασμωδικό και επεισοδιακό χαρακτήρα, χωρίς συνέχεια και δίχως να αφήνουν κάποια σοβαρά πολιτικά και οργανωτικά ίχνη- κεκτημένα: Ατμός που χάνεται και πυροδοτεί περαιτέρω το Μεγάλο Θυμό, συνακόλουθα την οργισμένη, ατομική μας λεκτική έξαρση, η οποία παραμένοντας σε ατομικό επίπεδο ισοδυναμεί με εκτόνωση…

Τέτοιες καταστάσεις βολεύουν μια χαρά το καθεστώς. Το βολεύει να διαθλάται η λαϊκή οργή σε ατομικά αναθέματα και κατάρες, σε αγελαίες εκφορτίσεις, σε τυφλές εκρήξεις του λαού ο οποίος, όταν θα επιτίθενται οι δυνάμεις καταστολής, θα αναζητά τη σωτηρία του στην τρεχάλα των ποδιών του…

Σήμερα, μάλιστα, έχει αναχθεί σε επιστήμη η προώθηση της αγελαίας, τυφλής, ατομικιστικής έκρηξης: Η «ατομική εξέγερση», η ατομική απόρριψη του καθεστώτος και τα «ατομικά πυρά» εναντίον του.

Τέτοιες είναι και οι «μαζικές εξεγέρσεις» που κυριαρχούνται ΟΧΙ από τις συνειδητές πολιτικές και οργανωτικές ορίζουσες, αλλά από τις τυφλές (ψυχολογικές) ορίζουσες της ψευδούς συνείδησης του εξεγερμένου ατομικισμού.

Αυτά πολύ εύκολα καναλιζάρονται, χειραγωγούνται και ακόμα: Παρέχουν το γόνιμο έδαφος για ποικίλες προβοκάτσιες των καθεστωτικών μηχανισμών, αλλά και άλλες πολύχρωμες ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ πλήθους πολιτικών τυχοδιωκτών…

Οι διεθνείς μηχανισμοί της Νέας Τάξης και τα πολιτικά τους όργανα σε κάθε χώρα μπορούν να παίζουν και να προωθούν αυτό το παιχνίδι της εξέγερσης των ατομικοτήτων, ακριβώς διότι έχουν αλωθεί τα πολιτικά υποκείμενα, οι κοινωνικές συλλογικότητες, κάθε κύτταρο ΚΟΙΝΟΤΙΣΜΟΥ.

Με την άλωση αυτών των κοινωνικών και πολιτικών ιμάντων οι λαοί δεν έχουν στηρίγματα για να κινητοποιηθούν οργανωμένα, με στόχους και προοπτικές.

Για να μπει κάποιος σε σκληρούς αγώνες θέλει θεμέλια, Πίστη σε στόχους και προοπτικές του αγώνα. Οι αγώνες και κυρίως οι εξεγέρσεις δεν είναι παιχνίδια ατομικής έκρηξης και τρεχάλες δίχως Πολιτική και Οργάνωση…

Συνεπώς, όταν απουσιάζουν παντελώς τα πολιτικά επαναστατικά υποκείμενα, τα κύτταρα συλλογικότητας και οι ιμάντες της κοινοτικής δράσης, τότε αυτό που απομένει είναι οι τυφλές και αγελαίες λαϊκές εκρήξεις: Εκρήξεις που απλώς αποτελούν το αθροιστικό σύνολο των «ατομικών εξεγέρσεων»…

Το μεγάλο ιστορικό έγκλημα που έχει συντελεστεί είναι η μετάλλαξη και ενσωμάτωση στους μηχανισμούς της Νέας Τάξης της παραδοσιακής αριστεράς: Κυρίως της Σοσιαλδημοκρατικής, και ευρωκομμουνιστικής και των πολύχρωμων «αριστερίστικων» ποικιλιών τους.

Αυτή η «αριστερά» έπαψε να είναι Αριστερά. Απλώς έγι

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο >>

Keywords