Για 30 χρόνια έδεσαν τη χώρα στα δεσμά της νέας Φραγκοκρατίας και ... πανηγυρίζουν!

«Το σχέδιο στήριξης της Ελλάδας βασίζεται σε έναν αυστηρό όρο: προβλέπει την ενίσχυση της επιτήρησης της Ελλάδας και την επιβολή διαρκούς παρουσίας της αποστολής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής επί τόπου με στόχο την παροχή βοήθειας προς την Ελλάδα ώστε να εκσυγχρονίσει την λειτουργία του Κράτους», συμπλήρωσε ο Ολι Ρεν.
Mε δύο απλές κουβέντες ο αξιωματούχος της τρόϊκας περιέγραψε την συμφωνία ολοκληρωτικής παράδοσης της Ελλάδας σστην ξένη κατοχή και την έναρξη της νέας Φραγκοκρατίας. Πόσο θα διαρκέσει αυτό; Αν δεν παρουσιαστεί ένας νέος Κατακουζηνός για να .........
δώσει τέλος στην Φραγκοκρατία, μέχρι το 2042 (τουλάχιστον)! Αν όλα πάνε καλά!
Αυτή είναι η τελική ημερομηνία ωρίμανσης των ομολόγων που συμφωνήθηκε να αλλάξουν χθες και μέχρι τότε συμφωνήθηκε η χώρα να τελεί υπό τον έλεγχο των δυτικών δυνάμεων: Το 2042.
Τότε η Ελλάδα θα έχει απελευθερωθεί από τα δεσμά της, αν βέβαια υπάρχει Ελλάδα τότε στα σύνορα που την ξέρουμε και με τον λαό που την κατοικεί σήμερα.
Φυσικά κανείς δεν πιστεύει ότι η κατάσταση θα φτάσει μέχρι το 2042 με ομαλούς ρυθμούς. Η ανάληψη του ελέγχου της χώρας από τους ξένους θα δημιουργήσει σταδιακά ένα κίνημα αντίστασης που ίσως δεν περιοριστεί απλά και μόνο σε διαδηλώσεις. Αυτό δεν το λέμε εμείς, το λέει η Ιστορία. Η ίδια η συμφωνία είναι θνησιγενής και αυτό το αντιλαμβάνονται οι πάντες, όλοι όσοι συμμετέχουν σε αυτή.
Γιατί δίνονται τα 130 δισ. ευρώ:
-Δίνονται για να ικανοποιηθούν οι τράπεζες και οι δανειστές, αλλά και για να μην επιβαρυνθεί επιπλέον η γερμανική οικονομία (εδώ «πάει το κούρεμα»). Δεν είχαν τρόπο να ικανοποιήσουν τις τράπεζες που ελέγχουν (και) τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, αν η Ελλάδα κήρυττε πτώχευση και να δώσουν τα χρήματα απ’ευθείας στις τράπεζες. Είναι παράνομο και δεν θα το δεχόταν κανείς ευρωπαϊκός λαός. Αντίθετα με την Ελλάδα που θεωρούμε φυσιολογικό να γίνονται συνεχείς «ενέσεις» ρευστότητας στις … ιδιωτικές τράπεζες, στο εξωτερικό αυτό γίνεται μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις. Έτσι μέσω της Ελλάδας (και όχι γιατί μας αγαπάνε ή γιατί θέλουν να μας σώσουν) σώζονται οι τράπεζες και οι οίκοι που έχουν τα ελληνικά δάνεια που βέβαια δεν χάνουν παρά ένα πολύ μικρό μέρων των κερδών τους σε τόκους.
-Το κρίσιμο και το πρόβλημα για την Ελλάδα, αντίθετα με ότι πιστεύεται γενικώς, δεν είναι το χρέος, αλλά το έλλειμμα. Χωρίς έλλειμμα, το οποιοδήποτε χρέος πληρώνεται σε βάθος χρόνου. Με έλλειμμα, όσα λεφτά και να πέσουν, χάνονται σε ένα «βαρέλι δίχως πάτο». Άρα πρέπει να περιοριστεί το έλλειμμα. Πως θα γίνει αυτό με ύφεση της τάξης του 6,8% και με προοπτικές να ανέβει και όχι να μειωθεί; Με «θανάσιμες» περικοπές, με εγχείρηση χωρίς αναισθητικό που θα ρίξει τη χώρα σε βιοτικό επίπεδο δεκαετίας ’50. Θεωρούν ότι όταν καταστραφεί η υφιστάμενη τάξη πραγμάτων, θα μπορέσουν να περιορίσουν τις δαπάνες. Για τον λόγο αυτό δεν μιλάνε καθόλου για ανάπτυξη. Δεν τους ενδιαφέρει η ανάπτυξη. Ύφεση θέλουν. Βίαιη εσωτερική υποτίμηση. Και καλύπτουν όλη αυτή την πολιτική με τον μανδύα της «ανταγωνιστικότητα