Ασαφείς απαντήσεις της κυβέρνησης για τις ιδιωτικοποιήσεις… νησιών

Δεν γνώριζε τι να απαντήσει η Αναπληρώτρια Υπουργός Εξωτερικών Μαριλίζα Ξενογιανακοπούλου όταν ο Πάνος Παναγιωτόπουλος τη ρώτησε για το καθεστώς πώλησης Ελληνικών νήσων στο πλαίσιο των ιδιωτικοποιήσεων…από την κυβέρνηση.
«Βλέπουμε σήμερα στο τύπο, ένα ζήτημα που ανακύπτει σε σχέση με δηλώσεις Τούρκων επιχειρηματιών, ότι επιθυμούν και διαπραγματεύονται, μέσω μεγάλων ιδιωτικών γραφείων REAL ESTATE, την αγορά ελληνικών νήσων. Πέραν των.....
μεγάλων ζητημάτων, ανακύπτουν και πρακτικά θέματα τα οποία πρέπει να δούμε. Θα υπάρξει ειδική πρόνοια στο πλαίσιο των ιδιωτικοποιήσεων και για θέματα εθνικής ασφάλειας και προστασίας της εθνικής κυριαρχίας της χώρας; Θα έχουμε κάποια πρόνοια σε ακριτικές περιοχές; Θα έχουμε κάποια ειδική νομοθεσία στις περιοχές αυτές, όπου δεν θα επιτρέπεται μεταβίβαση κυριότητος, αλλά θα επιτρέπεται εκμίσθωση κάτω από προϋποθέσεις και συγκεκριμένους ελέγχους;” ρώτησε ο βουλευτής την υπουργό.
«Θέλω εδώ να σας διαβεβαιώσω ότι όλη αυτή διαδικασία θα γίνει, πρώτον, με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον και, δεύτερον – αυτό έχει ειπωθεί και από τον πρωθυπουργό και από τον κ. Βενιζέλο – με συγκεκριμένα σχέδια νόμου, που κάθε φορά θα έρχονται στη βουλή, προκειμένου ακριβώς σε κάθε στάδιο της διαδικασίας όχι απλώς να υπάρχει η διασφάλιση των προϋποθέσεων και όλων αυτών των πτυχών που θέσατε, αλλά προκειμένου και η βουλή να συμμετέχει κάθε φορά σε κάθε εφαρμογή αυτής της διαδικασίας με νομοθετική πρωτοβουλία» ήταν η πρώτη απάντηση της κυρίας Ξενογιανακοπούλου, αλλά καθόλου πειστική η διαφωστική..
Και ο Π. Παναγιωτόπουλος επανέρχεται: «Υπάρχει, όμως, ένα πρόβλημα με το θέμα των ιδιωτικών νήσων. Λόγω της ευκολίας με την οποία διακινούνται τα κεφάλαια παγκοσμίως, τα κεφάλαια αυτά μπορούν να αλλάζουν και εταιρικό προσωπείο. Δηλαδή, κεφάλαια που προέρχονται από έναν Τούρκο επιχειρηματία μπορούν θαυμάσια να μεταμφιεστούν σε κεφάλαια που προέρχονται από υπεράκτιες εταιρείες διαφορετικής προέλευσης. Πώς μπορεί να παρέμβει το ελληνικό δημόσιο; Είναι πολύ λεπτές οι ισορροπίες σε μια ιδιωτική συναλλαγή, όπου ένας ιδιοκτήτης ελληνικής ιδιωτικής νησίδος θα την μεταπωλήσει σε μια εταιρεία διεθνών συμφερόντων, πίσω από την οποία θα είναι ο χ κύριος – χωρίς αυτό να δείχνει καμία εμμονή σε βάρος της μιας ή της άλλης πλευράς».
Μ. Ξενογιανακοπούλου: «Τοποθετείτε το θέμα σε άλλη βάση. Εγώ απήντησα στο καθαρό (!) ερώτημα, σε σχέση με τις ιδιωτικοποιήσεις, είτε αυτό αφορά με τις επιχειρήσεις του ευρύτερου δημόσιου τομέα, είτε αφορά δημόσια γη, όπου εκεί η τοποθέτηση είναι σαφής, ότι θα γίνεται με νομοθετική πρωτοβουλία για όλους αυτούς τους λόγους. Γιατί και εμείς, ως υπεύθυνη κυβέρνηση, θέλουμε όλες αυτές οι προϋποθέσεις να τελούν υπό τον έλεγχο και την απόφαση του κοινοβουλίου. Αλίμονο, πώς θα γινόταν αλλιώς! Από εκεί και πέρα, σαφώς τίθενται κάποια ευρύτερα ζητήματα, αλλά αυτά είναι θέματα που έχουν να κάνουν με ιδιωτικό δίκαιο, πολυεθνικές εταιρείες, είναι διαφορετικής φύσης, όπως το θέσατε τώρα.
Δηλαδή, εσείς τι καταλάβατε;<