Αφιερώνεται στη Μάνα του Αλέξη

21:11 6/12/2010 - Πηγή: Ksipnistere
ΣΤΟΥ ΤΑΦΟΥ ΣΟΥ ΤΗΝ ΕΡΗΜΙΑ

Θα’ σουν στη στράτα μου οδηγός, της νύχτας μου φεγγάρι,

θα’ μουν τη μέρα στήριγμα, τη νύχτα προσκεφάλι,

αν προσπερνούσε ο χάροντας και δεν σ’ είχε προσέξει.

Όμως, ούτε σε ρώτησε μήτε κι έμενα, γιε μου.

Με πνίγει το παράπονο, δεν πήρε πρώτα εμένα,

να μη σε ιδώ στα χέρια του τα καταματωμένα,

να μη γροικώ το βήμα του, να μη θωρώ το βλέμμα

κι εσέ σβησμένο μη σε δω μεσοστρατίς στο χώμα.

Πού να
σταθώ, αγόρι μου για να’ μαι πιο κοντά σου;

Να πάρω νύχτα τα βουνά και μέρα τα λαγκάδια;

Της θάλασσας να κατεβώ τ’ αμέτρητα τα βύθια,

για στ’ ουρανού τα πέρατα ν’ ανέβω να πετάξω;

Δεν το μπορώ, λεβέντη μου, μονάχη μου-το ξέρεις,

χωρίς εσένα δίπλα μου να μου κρατάς το χέρι.

Όμως, στη μάνα ο καημός δίνει φτερά στα πόδια

και της ελπίδας το δρομί τ’ ανεβοκατεβαίνει
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο >>
Keywords
γιε μου, παραιτηση λεβεντη, βημα, ρωτησε, το βημα, βουνα, γιε μου, εσε, καημος, νυχτα, οδηγος, φεγγαρι, φτερα, χερι, χωμα, αγορι, ποδια, χερια
Τυχαία Θέματα
νκ πλαστικα, vq-1 homepage, κεφτεδακια, ahmadinejad, shuffle
iNews > Blogs > Ksipnistere