Όλη η Ελλάδα σε Ένα Ταξί ή Πως να Κάνετε Κρίση Ακόμη και την Ευκαιρία!

 Γράφει ο ΤυχαίοςΈχει ενδιαφέρον να παρακολουθήσει κανείς την εξέλιξη της "κρίσης" στον τομέα των μεταφορών και ειδικότερα στο χώρο του ταξί. Όχι μόνο από πολιτική και οικονομική άποψη, όπου καταγράφεται για ακόμη μια φορά το όνειδος της πολιτικής σπέκουλας από κάθε πλευρά. Οι εξελίξεις στο χώρο της συμπαθούς αυτής επαγγελματικής τάξης απεικονίζουν σε μικρογραφία το ελληνικό πρόβλημα σε όλο το βάθος και την έκτασή του.Όπως σε κάθε τι ελληνικό λοιπόν, ο Έλληνας ταξιτζής δεν έχει αποφασίσει τι ακριβώς επάγγελμα θέλει να κάνει. Είναι δημόσιος υπάλληλος; Είναι ιδιωτικός υπάλληλος; Είναι ελέυθερος επαγγελματίας; Τελικά επιδιώκει να είναι λίγο απ' όλα. Είναι δημόσιος υπάλληλος υπό την .......έννοια ότι μέχρι σήμερα τις άδειες των ταξί τις παρέχει το κράτος. Ναι. Σου λέει λοιπόν το κράτος ότι αποφασίζομεν και διατάσσομεν στην Αθήνα - ας πούμε - να υπάρχουν τόσες άδειες ταξί. Μα βρε αδερφέ παλιά είχαμε τραμ και λεωφορεία τώρα έχουμε το μετρό, μεθαύριο κάτι άλλο. Από την άλλη ο πληθυσμός αυξάνεται. Πως είναι δυνατόν να διατηρείς τις ίδιες άδειες ή τουλάχιστον να μην διαμορφώνεις τον αριθμό ανάλογα με τις συνθήκες; Όχι. Το κράτος αποφασίζει. Κι ο επαγγελματίας ταξιτζής εκτελεί μια κρατική λειτουργία. Και το παράδοξο είναι ότι συναινεί κι ο ίδιος σ' αυτό. Δημόσιος υπάλληλος λοιπόν. Μέχρι και στα κόμιστρα. Το κράτος έρχεται και πάλι να ισοπεδώσει το κόμιστρο αφού σου λέει είναι δημόσιοι υπάλληλοι το κράτος θα αποφασίσει πόσο θα πληρώνονται. Όχι με κρατικά λεφτά βέβαια, πάντα με τα λεφτά των άλλων. Μα αγαπητέ μου ο τάδε ταξιτζής μπορεί να έχει στο ταξί του στερεοφωνικό, κλιματισμό, τηλεόραση να μην πληρωθεί παραπάνω από ένα απλό όχημα; Κι από την άλλη ο πελάτης μπορεί να μην επιλέγει άνεση. Να επιλέγει φτηνότερες υπηρεσίες γιατί έτσι τον βολεύει. Όχι σου απαντούν μαζί ταξιτζήδες και κράτος. Όλα ισοπεδωμένα. Δημόσιο.Όχι, στάσου. Εγώ δημόσιος υπάλληλος; Θα απορρήσει ο φίλος αυτοκινητιστής; Τρελλάθηκες; Εγώ είμαι ελεύθερος επαγγελματίας. Δουλεύω και πληρώνομαι και φορολογούμαι ανάλογα βάζοντας το κεφάλαιό μου στην επιχείρηση. Χα! Λανθάνεστε φίλτατε! Ένας ελεύθερος επαγγελματίας κατ' αρχήν επιδιώκει τον ανταγωνισμό. Γιατί; Μα για να πολλαπλασιάσει τα κέρδη και τις ευκαιρίες μέσα από την ικανότητα και την εργασία του διακινδυνεύοντας πάντοτε τα κεφάλαιά του. Ειδάλλως, είναι απλώς έμμισθος υπάλληλος. Με ποιόν διαπραγματεύεται ο - υποτίθεται ελεύθερος επαγγελματίας ιδιοκτήτης ταξί - τις τιμές; Με τον πελάτη; Όοοοχι! Με το κράτος! Με ποιον ανταγωνίζεται στο επίπεδο και στους όρους παροχής υπηρεσιών; Με τους άλλους συναδέλφους του; Όοοοχι! Με κανέναν γιατί απλούστατα έχει συναποφασισθεί από τον κλάδο η εξάλειψη κάθε είδους ανταγωνισμού. Δεν έχει καμία σημασία αν το ταξί είναι βρώμικο, αν ο οδηγός απαράδεκτος ή αν δεν παρέχονται στον πελάτη οι υπηρεσίες που αγοράστηκαν. Δεν επιτρέπεται ο ανταγωνισμός! Αν έχεις πρόβλημα - σου λέει ο οδηγός - κάνε καταγγελία! Μα φίλε μου η ελεύθερη αγορά δεν λειτουργεί με καταγγελίες, απλά τιμω