Εώα Επιτολή...

Γράφει ο Τυχαίος «"...οι μέρες του Αυγούστου συμπίπτουν με την «εώα επιτολή» του Σείριου, την ανατολή δηλαδή του λαμπρότερου άστρου της νύχτας λίγο πριν από την ανατολή του Ήλιου...»
(από την ελληνική Wikipedia)
Μπαίνουμε λοιπόν οσονούπω στον Αύγουστο, αγαπητέ αναγνώστη. Κι ο Σείριος και η εώα επιτολή του σ' αυτή τη χρονική περίοδο είχε συνδεθεί στην αρχαιότητα με τα κυνικά καύματα (τα dies caniculariae των Λατίνων), δηλαδή με τις θερμότερες ημέρες του έτους, τα οποία καύματα οι αρχαίοι απέδιδαν στην επί πλέον αύξηση της θερμοκρασίας από την υποτιθέμενη προσθήκη της ακτινοβολίας του Σείριου στην ακτινοβολία του Ήλιου, μαθαίνουμε στο σχετικό άρθρο της Wikipedia για τον Αύγουστο.
Που μας βοηθούν όλα αυτά σε ένα ιστολόγιο πολιτικής ανάλυσης; Μα για να σου ψιθυρίσω γι' αυτά που έρχονται μ' ένα τρόπο που μόνο η ......αλληγορία μπορεί να μας προσδώσει.
Ετυμολογικά, η λέξη «Σείριος, -α, -ον» σήμαινε ο καίων, ο κατά· καίων, ο καυστικός, ο θερμός και ήταν επίθετο των ουρανίων σωμάτων, τα οποία εκπέμπουν μεγάλη θερμότητα. «Σείριος» ονομαζόταν πολλές φορές και ο Ήλιος, γεγονός που δημιούργησε στην πορεία μεγάλη σύγχυση γύρω από το διαχωρισμό των δύο άστρων. (Γι' αυτό και μέχρι σήμερα άλλοι μιλούν για το «Μακεδονικό Άστρο» και άλλοι ·για το «Μακεδονικό Ήλιο», αναφερόμενοι στο γνωστό μακεδονικό σύμβολο). Ομόρριζες λέξεις είναι ο «σειριόκαυτος», που σήμαινε ο καμένος από τον ηλιακό καύσωνα ή από το Σείριο και η «σειρήνα», μυθικό εκείνο πλάσμα που αναπαριστάνονταν άλλρτε ως γυναίκα-ψάρι και άλλοτε ως γυναίκα-πουλί και σήμαινε αρχικά «η φανερώνουσα τη δύναμίν της δια του καύσωνας του ηλίου κατά τη μεσημβρίαν», όπως μαθαίνουμε από εδώ. Θα μπορούσε άραγε η Μέρκελ να συμβολισθεί με την αρχαία Σειρήνα του Σείριου; Κατά σύμπτωση, οι Γερμανοί έχουν κι αυτή στη μυθολογία τους τη Σειρήνα. Την περίφημη Lorelei, που σήμερα είναι ένας βράχος στην ανατολική όχθη του Ρήνου στην περιοχή του Sankt Goarshausen.
Για την ελληνική μυθολογία, ο Σείριος είναι το άστρο εκείνο, στον Αστερισμό του Μεγάλου Κυνός, στο οποίο είχε μεταμορφωθεί το σκυλί του Ωρίωνα. Ο Ωρίων (Ωρίωνας) ήταν ο πιο διάσημος κυνηγός στην ελληνική μυθολογία. Σχετικά με το τέλος του Ωρίωνα υπάρχουν αρκετές διαφορετικές παραδόσεις. Σύμφωνα την κυρίαρχη παράδοση, πέθανε στη Δήλο (γνωστή τότε ως Ορτυγία) από δάγκωμα σκορπιού, που τον έστειλε είτε η Άρτεμις επειδή είχε φύγει από κοντά της ως ερωτευμένος με την Ηώ. Το δάγκωμα του Σκορπιού το έχουμε ξανασυναντήσει; Μα και βέβαια! Όταν και πάλι οι Γερμανοί - σύμπτωση(!) - είχαν δώσει στο δικό μας Πρωθυπουργό το Γιώργο το βραβείο Quadriga - το τέθριππο ελληνιστί - το οποίο αναπαριστά ένα άρμα που σύρουν τέσσερις ίπποι. Κατά σύμπτωση -πάλι!- ο Σκορπιός θεωρείται κατά τη μυθολογία υπαίτιος της καταστροφικής πορείας των ίππων που έσυραν το άρμα - το τέθριππον(!)- του θεού Ήλιου όταν το οδήγησε ο υιός του Φαέθων.
Τι έχουμε λοιπόν; Μια ανατολή του καυτερού Σείριου, του λαμπερότερου άστρου της νύχτας, στο μήνα πο