10 αυτοκίνητα που είναι για σούτο στο διάστημα

Ο Elon Musk το ‘πε και το ‘κανε. Έστειλε ένα Tesla Roadster στο διάστημα, όχι για κανέναν συγκεκριμένο επιστημονικό λόγο, αλλά γιατί μπορούσε. Υποτίθεται ότι η αποστολή εξυπηρετεί τον απώτερο στόχο της επικοινωνίας με τυχόν υπάρχουσες μορφές ζωής εκεί έξω, αλλά η αλήθεια (εκτός από εκεί έξω) είναι ότι το όλο εγχείρημα αποτελεί stunt project και boostάρισμα εγωισμού.

Εαν, όμως,

θέλαμε να το πάρουμε σοβαρά (;) υπάρχουν αυτοκίνητα που θα μπορούσαν να “μιλήσουν” στην καρδιά των εξωγήινων. Είτε ως αποτρεπτικοί παράγοντες σε ενδεχόμενη εισβολή, είτε ως παραδείγματα του ανθρώπινου μεγαλείου, είτε απλά γιατί δεν τα θέλουμε στη Γη και τα χαρίζουμε. 7 από τα μονδέλα που ακολουθούν ανήκουν στην πρώτη κατηγορία, αλλά υπάρχει κι ένα άτυπο βάθρο για να αποδείξουμε πως δεν είμαστε μόνο για να ρυπαίνουμε το διάστημα.

Nissan Murano Crosscabriolet

Όταν η Nissan παρουσίασε το Murano, η υποδοχή ήταν κάτι παραπάνω από θερμή. Ένα SUV με το μοτέρ του 350Ζ, σπορτίφ στήσιμο και ξεχωριστή εμφάνιση δεν άφησαν τον κόσμο ασυγκίνητο.

Μετά “γλυκάθηκε” και θεώρησε πως το ίδιο αυτοκίνητο, χωρίς οροφή, με την μισή -και βγάλε- στρεπτική ακαμψία, διάταξη 2+2 και το παρουσιαστικό που βλέπεις, ήταν κάτι που χρειαζόταν ο κόσμος. Όπως είναι, εισιτήριο δίχως επιστροφή για το άπειρο (και ακόμα παραπέρα).

Lexus SC430

Θυμάσαι το τρασιό που ακούει στο όνομα “Εξολοθρευτής 3: Η Εξέγερση των Μηχανών“; Από τις απειροελάχιστες καλές στιγμές ξεχωρίζει το ενσταντανέ όπου η Κριστάνα Λόκεν, ντυμένη στα δερμάτινα, φουσκώνει την “εμπροσθοφυλακή” της, προκειμένου να ανταποκρίνεται στα δεδομένα τoυ ανθρώπινου αισθησιασμού.

Όλα αυτά τα πωρωτικά, συμβαίνουν μέσα σε ένα ασημί Lexus SC430. Και είναι το highlight της καριέρας ενός μοντέλου που ήθελε να αποτελέσει την εναλλακτική στην Mercedes SL, αλλά -ποιοτικά και οδηγικά- δεν μπορούσε να σταθεί ούτε δίπλα στην CLK.

(Bonus pic της Λόκεν για να σ’ αποζημίωσω)

Mercedes R-Class

Μιλώντας για “αστέρια”, όταν η καριέρα του R Wagen ολοκληρώθηκε τον περασμένο Οκτώβριο, κάποιοι δημοσιογράφοι ρώτησαν τους υπεύθυνους της Mercedes “τί σκοπό εξυπηρέτησε στα 12 χρόνια που κυκλοφορούσε;” (συνεχίζει μόνο στην αγορά της Κίνας). Η λιτή απάντηση που έλαβαν, ήταν “κάτι θέλαμε να δοκιμάσουμε”.

Αυτό το “κάτι” δεν το μάθαμε ποτέ και πολύ πιθανόν, ούτε οι ίδιοι οι Γερμανοί το ήξεραν. Εκ των πιότερα ανούσιων αυτοκινήτων στην Ιστορία, όπως και..

Όλα τα coupe SUVs

Θα μπορούσαμε να ξαποστείλουμε και τα crossovers, αλλά τουλάχιστον από δαύτα υπάρχουν αρκετά που αξίζουν της προσοχής μας. Τα SAVs, ωστόσο, (πλην της πρώτης BMW X6) δεν υπήρχε ούτε λόγος, ούτε αφορμή για να τα λουστούμε.

SUVs δεν είναι, coupe ούτε καν, μήτε υπερυψωμένα coupeοειδή σεντάν. Ακροβατώντας σε 3 κατηγορίες, διαπρέποντας σε καμία και ασχημαίνοντας γενιά με την γενιά, τα Sport Activity Vehicles θα ήταν μια πρώτης τάξεως γραμμή άμυνας σε ενδεχόμενες επιθετικές βλέψεις των “απέξω”. Τόσο ως οπτικοί αποτρεπτικοί παράγοντες, όσο και ως φυσικά εμπόδια.

Wartburg 353

Τη στιγμή που η Δυτική Γερμανία είχε Mercedes, NSU και BMW, η Ανατολική διέθετε αυτό και τα Trabant. Τέτοιο χάσμα μεταξύ Ανατολής και Δύσης, ούτε στο NBA.

To Wartburg είναι η υλική απόδειξη της καταστροφής που μπορεί να επιφέρει η εσφαλμένη εγκαθίδρυση πολιτεύματος. Όσα εργοστάσια της BMW έπεσαν στα χέρια των Σοβιετικών το 1945, επιφορτίστηκαν με τη συναρμολόγηση του 311 και μετέπειτα του 353. Παρουσιάστηκε το 1966 και βασιζόταν σε σασί του 1938 (!), ενώ μέχρι το 1988 διατίθετο μόνο με ένα δίχρονο, τρικύλινδρο μοτέρ 993 κυβικών, μετά του απαραιτήτου μπλε ντουμανίου. Θεωρείται καλτ, αλλά καθαρά ως αυτοκίνητο, μακριά κι αγαπημένοι.

Triumph TR7

Υποτίθεται ότι το TR7 απέδιδε φόρο τιμής στα κλασικά, βρετανικά sportscars των 50’s και 60’s. Στην πραγματικότητα, έβαλε μια ωραιότατη σειρά από καρφιά στο φέρετρο της British Leyland.

Αφήνουμε κατά μέρος την εμφάνιση, που είναι υποκειμενική (και φαίνεται σαν να έχει φάει κλωτσιά στα πισινά) και περνάμε στην ουσία: 2λιτρος κινητήρας 105 ίππων και 0-100 σε 13 δεύτερα, τα οποία ακόμα και για μέσα ’70 ήταν πολλά. Το πρόβλημα δεν ήταν ότι αργούσε να τα πιάσει, αλλά ότι υπήρχε σοβαρή πιθανότητα να “πεθάνει” στην προσπάθεια. Από τα πιο αναξιόπιστα οχήματα που είδαν οι δρόμοι, με εσωτερικό που κυριολεκτικά έπεφτε κομμάτια και ανάρτηση που μπορούσε να σπάσει έπειτα από δυνατό χτύπημα σε λακκούβα

Pontiac Aztek

Φαντάσου πως είσαι ένα υπερ-εξελιγμένο ον ανώτερης νοημοσύνης και τεχνολογίας, ικανό να ταξιδεύει χιλιάδες έτη φωτός. Επειδή ακριβώς είσαι τόσο τούμπανο, καλοβλέπεις μια εισβολή στην Γη που είναι μπάνικος πλανήτης, γεμάτος ζωή. Κι ενώ όλα είναι έτοιμα για το “ντου”, συναντάς αυτό. Κάνεις, για δεν κάνεις επί τόπου αναστροφή;

Στη θέση του θα μπορούσε να είναι το Multipla, με τη διαφορά ότι το Fiat κρύβει ένα πολύ καλό αυτοκίνητο. To Aztek, από την άλλη, είναι όσο αμερικανικό γίνεται (με την χειρότερη δυνατή έννοια) και αποτέλεσε μια πρώτης τάξης αφορμή για να μπουν σκέψεις στην GM για λουκέτο. Με το τέλος της παραγωγής του το 2005, η μητρική εταιρία εκπόνησε σχέδιο ανασυγκρότησης για την Pontiac. 3 χρόνια αργότερα ανακοίνωσε πως κάποιες φίρμες θα “χαιρετήσουν” και το 2010 “έσβησε” το όνομα που μας χάρισε την Trans Am. Επόμενος σταθμός: Πλούτωνας.

Ford Model T

Από την άλλη, καλύτερα να σε σέβονται παρά να σε λυπούνται. Αυτοκινούμενα τετράτροχα υπήρχαν και πριν το 1908 που παρουσιάστηκε, με τη μορφή κάρων χωρίς άλογα. Το Model T ήταν το πρώτο που ανταποκρίθηκε με πιστότητα στην ετυμολογία του ορισμού, δημιουργώντας το αυτοκίνητο όπως το ξέρουμε σήμερα.

Πρεμιέρα για το concept της γραμμής παραγωγής, όπως και για τις έννοιες “ανταλλακτικά” και “service”, το όραμα του Henry Ford απέδειξε πως τα όρια της ανθρώπινης δημιουργικότητας τίθενται αυτοβούλως.

Bugatti Chiron

Όπως και αυτά της φαντασίας. Το 1908, 20 ίπποι και 65 χλμ/ώρα τελικής ήταν υπεραρκετά, ενώ τα όνειρα λογικά αρκούνταν στην συμπλήρωση της πρώτης εκατοντάδας. Τα 100 χλμ/ώρα ομολογουμένως ήταν πιο κοντά από τα 100 άλογα, ωστόσο και οι δύο στόχοι κυμαινόντουσαν μεταξύ στρατόσφαιρας και στρώματος όζον.

110 χρόνια μετά, οδεύουμε αισίως στην 3η χιλιάδα ιπποδύναμης και κοντεύουμε να συμπληρώσουμε την 5 εκατοντάδα από άποψη τελικής ταχύτητας. Για να μην μπερδευόμαστε: 1500 ίπποι, 463 χλμ/ώρα, όταν εξελιχτούν τα κατάλληλα ελαστικά. Μέχρι τότε, περιοριζόμαστε στα 420. Μέσα σε έναν αιώνα και μια δεκαετία, φτάσαμε να βάζουμε “κόφτες” στα 400+ χλμ/ώρα, από εκεί που χαζεύαμε με το κιάλι τα 100. Κι όλα αυτά, από ένα αυτοκίνητο που συναγωνίζεται σε δυσκολία οδήγησης το VW Golf. Σαφέστατη απόδειξη πως ο άνθρωπος δεν θα πρέπει να λογίζεται ως αουτσάιντερ σε διαπλανητικές διενέξεις.

Alfa Romeo 8C Competizione

Tέλος, δεν θα ήταν άσχημο να πλασαριστούμε ως καλλιτέχνες. Με motto “i’m a lover, not a fighter” και την ιταλική οπτασία να συμπληρώνει το πορτραίτο.

Με διαγαλαξιακή ευκολία, η ωραιότερη σιλουέτα από το 2007 που πρωτοεμφανίστηκε και μία από τις πιο αισθησιακές στην ιστορία της αυτοκίνησης. Ποια καλύτερη πρέσβειρα της ανθρώπινης έμπνευσης; H εικόνα δεν χρειάζεται περαιτέρω λεκτική συνοδεία.

Bonus pic “γυρισμένη”, δίχως λόγο