Περί διοικητικών...

Πλέον έχει γίνει σαφές: Αν θες να υποστηρίζεις τον Παναθηναϊκό πρέπει να έχεις κάτι παραπάνω από απλές ποδοσφαιρικές γνώσεις. Οφείλεις να γνωρίζεις λίγο λογιστική, λίγο marketing, λίγο management και λίγο απ’ όλων των ειδών διοικητικές επιστήμες. Σαφές είναι επίσης και το γεγονός ότι αυτή η μετάλλαξη έγινε τις τελευταίες τρεις σεζόν. Από το 2008 δηλαδή που η ομάδα με το τριφύλλι στο στήθος – που μόνο τυχερό δεν αποδυκνείεται – απόφασισε να γίνει πολυμετοχική.Όχι ότι πριν δεν υπήρχε γκρίνια. Το προσονήμιο «καβούριας» που ακολουθούσε τον Καπετάνιο, Γιώργο Βαρδινογιάννη, έδειχνε ότι πάντα ο κόσμος του Παναθηναϊκού ήθελε το κάτι παραπάνω.Αυτό το κάτι παραπάνω δεν το έδωσε ούτε ο μετέπειτα πρόεδρος του Παναθηναϊκού, Γιάννης Βαρδινογιάννης ο οποίος ακολούθησε την ίδια ορθολογιστική πολιτική που ακολουθούσε επί μια 20ετία η οικογένεια του. Τα αποτελέσματα δεν τον ευνοούσαν. Ο ΟΣΦΠ είχε υπογράψει...συμβόλαιο με το Ελληνικό Πρωτάθλημα ΟΠΑΠ και το «τριφύλλι» αρκούταν στη διεκδίκηση της δεύτερης θέσης του Champions League.Όλα αυτά βέβαια είναι ιστορία. Ως ένας οπαδός του Παναθηναϊκού όμως που ποτέ δεν θέλησε να κρυφτεί πίσω απ’τα παντελόνια (ή όχι) κάποιου προέδρου, δεν μπορώ παρά να αναλογιστώ τι προτιμώ.Προτιμώ έναν πρόεδρο με το προφίλ του Νικόλα Πατέρα; Ο οποίος με περίσια ευκολία θα μπορούσε να αντιπροσωπεύει τα συναισθήματα και το προφίλ των οπαδών της ομάδας του λιμανιού; (πληρωμένες εκδρομές, χαρτζιλικάκι στους συνδέσμους, παρασκηνιακό παιχνίδι).Ή μήπως προτιμώ να έναν ορθολογιστικό σχεδιασμό, βάσει των οικονομικών δυνατοτήτων της ομάδας μου που θα προσπαθεί  ίσως ακόμα και «με τον σταυρό στο χέρι» να πετύχει κάποια αποτελέσματα;Προς θεού δεν θέλω να εκθειάσω την οικογένεια Βαρδινογιάννη. Το μόνο που θέλω να σκεφτούν όσοι δουν το κείμενο αυτό είναι μήπως έχει αλλοιωθεί το DNA των οπαδών μας και κατα συνέπεια και της ομάδας; Προσοχή!Η Αθήνα δεν έχει λιμάνι για να ξεπλένει τις βρωμιές της διοίκησης μας...Διονύσης, Ντ.