Mαρινάκης προέκυψε μετά την άρνηση των Αγγελόπουλων

Είναι ωραίο να βλέπεις δύο αδέλφια αγαπημένα. Όπως, από την άλλη, είναι άσχημο δύο αδέλφια να τα χωρίζει το μίσος, και οι διαφορές τους να λύνονται στα δικαστήρια, ακόμα και με αίμα. Συμβαίνουν.Ο Γιώργος και ο Παναγιώτης Αγγελόπουλοι είναι φίλοι. Αδέλφια, δηλαδή. Αδελφός ταυτότης Φίλος κατά την έννοιαν την αριθμοσοφική. Μην το πάμε βαθειά. Όταν λες ότι είσαι φίλος του. Και εννοείς πράγματι τι σημαίνει αυτό, τότε είσαι αδελφός του. Τα αδέλφια θα τσακωθούν, θα ψυχρανθούν . Οι φίλοι, ποτέ. Οι πραγματικοί φίλοι. Επειδή τους συνδέει μία παραδοχή υπεράνω και του θαυμασμού. Είπαμε. Μην το πάμε βαθειά.Δεν το αποκλείω να τους έδεσε ακόμα περισσότερο ο Ολυμπιακός. Μιλάμε για Αγγελόπουλους. Ήταν αδέλφια, όχι μόνον βιολογικά, ήταν φίλοι και η υπαρξιακή τους σχέση να ανακάλυψε ευρύτερους ορίζοντες με την εμπλοκή τους στο μπάσκετ.Με την ευκαιρία αποκαλύπτω. Δεν γουστάρουν το ποδόσφαιρο. Είναι ψωνισμένοι με το μπάσκετ, κι όχι λόγω του ότι και οι δύο είναι υψηλόσωμοι. Και την αγάπη τους στο μπάσκετ αυτοί οι δύο παθιασμένοι γάβροι τη δείχνουν όχι στον πρωταθλητισμό του Ολυμπιακού αλλά κυρίως, στην οργανωμένη δουλειά που έχει γίνει στα τμήματα υποδομής.Το είχαν σκεφθεί, το παρασκέφθηκαν και τελικά δεν ανταποκρίθηκαν στην πρόταση του Σωκράτη Κόκκαλη να πάρουν το πακέτο μετοχών της ΠΑΕ. Τελικά, ο κλήρος έπεσε στον Μαρινάκη.