Ρέθυμνο – Ηρακλής 69-63

Τι κι αν όταν μπαίνει στο… αεροπλάνο νιώθει απώλεια στήριξης, τι κι αν όλες οι νίκες είναι εντός των τειχών. Από τη στιγμή που το Ρέθυμνο καταφέρνει να μετατρέψει σε «κάστρο» το γήπεδό του, πατά γερά στην Α1 και πολύ δύσκολα θα κινδυνεύσει.

Η ομάδα του Βαγγέλη Ζιάγκου ξεπέρασε και το εμπόδιο του Ηρακλή (69-64) και πλέον νιώθει ότι δύσκολα θα μπλέξει σε περιπέτειες, φτάνοντας αισίως στις 7 νίκες, όλες εντός έδρας.

Ο Φράνκαμπ αποδεικνύει πως το κορμί, το μπόι, η εικόνα δεν παίζουν ρόλο. Το κάνει με συνέπεια κάθε

αγωνιστική, το έκανε και απέναντι στον «γηραιό», όντας ο κορυφαίος των νικητών.

Από κοντά ο Χάρις, βοήθησε ο Χριστοδούλου, όλοι όσοι αγωνίστηκαν είχαν συμμετοχή στη νίκη, ακόμα κι ο πολύ άστοχος Λι, που όμως κατέβασε ριμπάουντ, πάλεψε, έκανε πράγματα που δεν καταγράφονται στατιστικά.

Ο Γιάννης Καστρίτης είδε τους παίκτες του να παλεύουν μέχρι το τέλος, να φεύγουν σε τρανζίσιον επίθεση 18 δευτερόλεπτα πριν τη λήξη με το σκορ στο 67-63, αλλά αυτό δεν έφερε το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Η εμφάνιση του Καββαδά ήταν ελκυστική (νταμπλ νταμπλ έκανε ο σέντερ της ομάδας της Θεσσαλονίκης), ο Σούλερ σούταρε κατά βούληση (αυτό δεν είναι πάντα ασφαλής μέθοδος για να φτάσεις στον στόχο σου), ο Χάνλαν είχε προσφορά, αλλά το αποτέλεσμα δεν δικαίωσε την προσπάθεια.

Κι όσο παλεύεις, πλησιάζεις, αλλά δεν φέρνεις το αποτέλεσμα που κυνηγάς, τόσο χειρότερο είναι.

Τα δεκάλεπτα: 22-20, 36-37, 54-53, 69-63.