Ο Παρασκευάς Κίτσος μας μιλάει για το δίσκο «In between the eyes»

Ένας από τους πλέον καταξιωμένους μουσικούς της νεότερης γενιάς και ταλαντούχος μουσικοσυνθέτης, ο Παρασκευάς Κίτσος, παρουσιάζει την δεύτερη προσωπική δισκογραφική του δουλειά με τίτλο “In between the eyes”.

Ο δίσκος στηρίζεται πάνω σε πέντε πρωτότυπες συνθέσεις του ιδίου, καθώς και σε μία επανεκτέλεση του «A call for all demons», του μεγάλου μουσικού της jazz, Sun Ra.

Τις συνθέσεις ερμηνεύουν οκτώ εξαιρετικοί μουσικοί που με αφετηρία τον αυτοσχεδιασμό, αφήνουν

την σφραγίδα τους με μοναδικό τρόπο, σε ένα μουσικό αποτέλεσμα που εμπλουτίζει την ελληνική jazz δισκογραφία.

Στα σαράντα λεπτά της διάρκειας του το “In between the eyes”, φανερώνει τα πολλαπλά του πρόσωπα με μια ποικιλία ρυθμικών ορχηστρικών κομματιών, που χαρακτηρίζονται από υψηλή μουσικότητα και ευφάνταστους αυτοσχεδιασμούς.

Eίναι εύκολη υπόθεση να κάνεις και να παίζεις jazz στην Ελλάδα;

Σαφώς και όχι .Δεν πιστεύω όμως ότι θα πρέπει να γίνονται εκπτώσεις στην

Τέχνη που θέλει να υπηρετεί ο κάθε καλλιτέχνης.Στην παρούσα φάση της ζωής μου αυτό που με χαρακτηρίζει περισσότερο είναι το ιδίωμα της jazz μουσικής .Ίσως σε κάποια άλλη φάση αυτό αλλάξει .Ίσως και όχι.Δεν μπορώ να το απαντήσω με σιγουριά.

Στο δεύτερο σας album “In between the eyes” υπάρχουν νύξεις από πολλές μουσικές επιρροές, ακόμα και από ελληνική μουσική. Σας ενδιαφέρει να ακούγεται ελληνικό το αποτέλεσμα της μουσικής σας;

Ελληνικό το αποτέλεσμα του συγκεκριμένου δίσκου είναι δύσκολο να ακουστεί μιας και οι συνθέσεις μελωδικά αλλά και αρμονικά στηρίζονται στην jazz κουλτούρα.Αυτό όμως που με εξιτάρει είναι όταν μουσικοί με ελληνικά βιώματα (όπως ο Παντελής Στόικος που έπαιξε τρομπέτα) βάζουν έναν πιο βαλκανικό ή μεσογειακό στοιχείο στις συνθέσεις μου.Εκεί φαίνεται και η απόλυτη δύναμη του μουσικού πάνω στην σύνθεση του εκάστοτε συνθέτη.Μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω,με την καλή έννοια βέβαια.

Στο δεύτερο σας album “In between the eyes” υπάρχουν νύξεις από πολλές μουσικές επιρροές, ακόμα και από ελληνική μουσική. Σας ενδιαφέρει να ακούγεται ελληνικό το αποτέλεσμα της μουσικής σας;

Ελληνικό το αποτέλεσμα του συγκεκριμένου δίσκου είναι δύσκολο να ακουστεί μιας και οι συνθέσεις μελωδικά αλλά και αρμονικά στηρίζονται στην jazz κουλτούρα.Αυτό όμως που με εξιτάρει είναι όταν μουσικοί με ελληνικά βιώματα (όπως ο Παντελής Στόικος που έπαιξε τρομπέτα) βάζουν έναν πιο βαλκανικό ή μεσογειακό στοιχείο στις συνθέσεις μου.Εκεί φαίνεται και η απόλυτη δύναμη του μουσικού πάνω στην σύνθεση του εκάστοτε συνθέτη.Μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω,με την καλή έννοια βέβαια.

Θα παρουσιάσετε και τραγούδια κάποια στιγμή, εκτός από ορχηστρικές συνθέσεις;

Είμαι ανοιχτός σε όλες τις μορφές της μουσικής.Ναι είναι πιθανό.Εξάλλου τα πρώτα μου βιώματα στην μουσική δεν ήταν να παίζω κάποιο όργανο ,μπάσο ,κιθάρα ή κάτι άλλο.Με θυμάμαι γύρω από πολύ μικρός να κάθομαι δίπλα από το πιάνο της μητέρας μου και να τραγουδάμε μαζί με τις αδερφές μου τραγούδια του Χατζιδάκη .Αυτό ήταν που με έκανε να αγαπήσω την μουσική.Οπότε όπως είπα και προηγουμένως κάποια στιγμή ίσως γίνει και αυτό.

Ως μουσικός έχετε παίξει με πολλούς γνωστούς ερμηνευτές. Είναι κάποιοι που θα θέλατε να τραγουδήσουν συνθέσεις σας;

Αν έγραφα τραγούδια και βέβαια ,θα χαιρόμουνα πολύ αν όλοι αυτοί που έχω παίξει μαζί τους, δεχόντουσαν να τραγουδήσουν συνθέσεις μου , η διαδικασία όμως γραφής ενός τραγουδιού είναι πολύ διαφορετική από την ορχηστρική μουσική ,που προς το παρόν δεν έχω ασχοληθεί ιδιαίτερα με αυτήν.

Κυκλοφορήσατε το album μόνο σε βινύλιο. Ήτον τολμηρή κίνηση ή θεωρείτε ότι ταιριάζει περισσότερο σε αυτό που κάνετε;

Δεν νομίζω ότι είναι καθόλου τολμηρή κίνηση μιας και τον πρώτο μου προσωπικό δίσκο τον «ΠΟΛΕΜΟΣ» τον είχα τυπώσει επίσης σε βινύλιο , όπως και άλλες κυκλοφορίες από σχήματα που έπαιζα κατά καιρούς.Νομίζω οτι για κάποιον που δεν έχει ασχοληθεί ποτέ του με την συλλογή δίσκων, θα του είναι πολύ δύσκολο να καταλάβει την συγκίνηση που κρίβει η στιγμή που η βελόνα ακουμπάει πάνω στην

μαύρη επιφάνεια και η μουσική αρχίζει να υπάρχει.Είναι μοναδικό συναίσθημα.Το προτείνω ανεπιφύλακτα .