Επισημοποίηση ή χωρισμός: Tι από τα δύο να κάνεις

Όταν μπαίνουμε σε μία σχέση στην αρχή υπάρχει ο έντονος ενθουσιασμός και η λαχτάρα για να την κρατήσουμε. Αν αυτή η σχέση καταλήξει να γίνει μακροχρόνια τότε τα πράγματα ίσως να βρίσκονται πίσω από ένα δίλημμα. Να χωρίσω, ή να παντρευτώ;

Ποιότητα

Όλα έχουν να κάνουν με την ποιότητα αυτής της σχέσης. Αν υπάρχει καλή και σωστή επικοινωνία. Αν νιώθεις ακόμα ενθουσιασμό ή αγάπη. Αν παίρνεις την αντίστοιχη αγάπη και ενθουσιασμό τότε δεν έχεις πολλά να σκεφτείς. Το θέμα είναι ότι μία σχέση που έχει καταλήξει να φτάσει τα

5-6 χρόνια συνιστά σημείο αναφοράς στη ζωή ενός ανθρώπου.

Και αυτό γιατί ή θα πρέπει να έρθει η απόφαση της επισημοποίησης ή έστω της συνέχισης αυτής της σχέσης ή του χωρισμού. Αν βλέπεις τον εαυτό σου μέχρι τα βαθιά γεράματα με αυτόν τον άνθρωπο, αν εκείνος βλέπει το ίδιο σε εσένα τότε ναι. Κάντε το βήμα να προχωρήσετε ένα βήμα παραπάνω, είτε λέγεται γάμος, είτε οικογένεια κλπ.

Αν ωστόσο έχει χαθεί το ενδιαφέρον, νιώθεις ότι θες να φλερτάρεις, ότι δε σε φαντάζεσαι με αυτό το άτομο τότε πρέπει να προχωρήσεις. Διότι τόσα χρόνια μετά πρέπει να ξέρεις αν αποτελούσαν «επένδυση» για το μέλλον σου (κάνοντας οικογένεια κλπ). Διαφορετικά αν θες άλλα πράγματα από αυτόν ή εκείνος από εσένα, μη χάνεις άλλον χρόνο.

Αγάπη και ενδιαφέρον

Όπως προαναφέρθηκε, η αγάπη και η λαχτάρα για έναν άνθρωπο είναι η απάντηση στο ερώτημα χωρισμός ή γάμος-επισημοποίηση. Όταν ο ένας από τους δύο ή και οι 2 μένους σε μία κατάσταση λόγω συνήθειας γιατί φοβούνται τον χωρισμό, αυτό δεν πρόκειται να οδηγήσει σε ένα ευτυχισμένο ζευγάρι.

Όταν η αγάπη έχει μετατραπεί σε τσακωμούς και έλλειψη ενδιαφέροντος τότε ξέρεις ποια είναι η απάντηση. Το σεξ μειώνεται σε συχνότητα. Βλέπεις τον σύντροφό σου σα να είναι απλά φίλος ή γνωστός σου πια. Γενικότερα τη στιγμή που συνειδητοποιείς ότι τα συναισθήματα έχουν αλλάξει ή έχουν αρχίσει να φεύγουν οφείλεις και εσύ να φύγεις.

Κοινοί στόχοι

Καλό θα είναι γενικά όταν αρχίζει η σχέση να καταλαβαίνουν και οι δύο πλευρές τι θέλουν ως άνθρωποι. Είναι άλλο να έχει προσυμφωνηθεί ότι απλά θα έχετε σχέση και τίποτα πέραν τούτου. Άλλο όμως είναι να σκέφτεται ένας από τους δύο ότι θέλει να κάνει οικογένεια και να καταπιέζεται στην αδράνεια.

Το θέμα είναι και οι δύο να είναι ικανοποιημένοι. Όχι μόνο ο ένας.  Όταν ειδικά έχουν περάσει τα χρόνια και τα όνειρα και οι στόχοι του καθενός μένουν πίσω δεν αξίζει να συνεχιστεί η σχέση. Ο φόβος πάντα υπάρχει, ότι δηλαδή δεν έχει συνηθίσει κανένας πως είναι να μην έχει σχέση με τον άλλον. Πρέπει η απόφαση όμως να παρθεί με ωριμότητα. Γίνεται με απλή συζήτηση και διάλογο. Είναι εντελώς πρακτικό και ρεαλιστικό το όλο ζήτημα.

Πάντα υπάρχει άλλωστε κάποιος ή κάποια που θα έχει κοινούς στόχους με εμάς. Αρκεί να θέλουμε να τον-την δούμε. Δε μεγαλώνουμε για να περνάμε μίζερα τη ζωή μας, αλλά για να εξελισσόμαστε προς αυτά που θέλουμε να έχουμε και να γίνουμε.