Χρυσή Αυγή : Εγκληματική συμμορία στη φυλακή με δικαίωμα συμμετοχής στις εκλογές

Η ποινική καταδίκη της Χρυσής Αυγής είναι γεγονός. Αν και πρόκειται για πρωτόδικη καταδικαστική απόφαση και κανείς δεν μπορεί να ξέρει τελικά ποιο θα είναι το ύψος των τελικών ποινών για κάθε έναν καταδικασθέντα χρυσαυγίτη μετά από τυχόν έφεση, εντούτοις είναι βέβαιο ότι τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει το γεγονός ότι η Χρυσή Αυγή αποτελεί εγκληματική νεοναζιστική οργάνωση

και με τη βούλα της Δικαιοσύνης.

Τι θα γίνει με τα κόμματα των Κασιδιάρη και Λαγού;

Η Χρυσή Αυγή καταδικάστηκε πολιτικά από τον ελληνικό λαό στις εκλογές του Ιουλίου του 2019 μένοντας εκτός βουλής, το δικαστήριο την καταδίκασε ποινικά και πλέον η μπάλα περνάει στα χέρια της βουλής, της νομοθετικής εξουσίας προκειμένου να αποκλειστεί από την κάθοδο στις επόμενες εκλογές τόσο αυτή καθ’ αυτή η εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής αλλά και  οποιεσδήποτε άλλες φασιστικές παραφυάδες της.

Μάλιστα πολλοί αναρωτιούνται γιατί ακόμα δεν έχει αντιδράσει ο Άρειος Πάγος που πρόσφατα έκανε δεκτή την κατάθεση της ιδρυτικής διακήρυξης δύο κομμάτων, ενός με τον τίτλο «Έλληνες για την Πατρίδα» που ίδρυσε ο τότε υπόδικος και σήμερα καταδικασθείς για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης Ηλίας Κασιδιάρης με 13 χρόνια και 6 μήνες κάθειρξη, και ενός δεύτερου κόμματος με τον τίτλο Ε.ΛΑ.ΣΥΝ (Εθνική Λαϊκή Συνείδηση) που ίδρυσε ο επίσης τότε υπόδικος και σήμερα καταδικασθείς για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης Γιάννης Λαγός με 13 χρόνια και 8 μήνες κάθειρξη.

Αμφότερα τα δύο αυτά «νέα» κόμματα αποτελούνται από πρώην μέλη της Χρυσής Αυγής καθώς και πρώην βουλευτές αυτής της νεοναζιστικής συμμορίας που επίσης έχουν καταδικαστεί για συμμετοχή και διεύθυνση σε εγκληματική οργάνωση, όπως οι επικεφαλής τους Λαγός και Κασιδιάρης.

Στέρηση πολιτικών δικαιωμάτων

Το θέμα έχει ανοίξει εδώ και αρκετές μέρες με τους καβγάδες μεταξύ των κομμάτων για τις αλλαγές στον ποινικό κώδικα και τη μείωση των ποινών για τα αδικήματα της εγκληματικής οργάνωσης. Παράλληλα έχει ανοίξει και το ζήτημα της στέρησης των πολιτικών δικαιωμάτων των καταδικασθέντων χρυσαυγιτών, καθώς με βάση το ισχύον θεσμικό πλαίσιο θα πρέπει να υπάρξει τελεσίδικη καταδικαστική απόφαση και όχι απλώς πρωτόδικη.

Προς αυτή την κατεύθυνση έχουν αναπτυχθεί ήδη διάφορες πρωτοβουλίες σε κοινοβουλευτικό επίπεδο από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, ωστόσο η κυβερνητική πλειοψηφία της βουλής είχε απορρίψει αυτές τις πρωτοβουλίες και έχει αφήσει ανοιχτό το ζήτημα για περαιτέρω ενέργειες, με το επιχείρημα ότι πρώτα θα έπρεπε να ανακοινωθούν οι ποινές από το δικαστήριο.

Ο Κώστας Τσιάρας είχε απορρίψει τις σχετικές τροπολογίες που είχαν καταθέσει ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ και το ΚΚΕ ως αντισυνταγματικές με το επιχείρημα ότι δεν μπορεί να υπάρξει στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων με αλλαγή στον εκλογικό νόμο αν δεν υπάρχει αμετάκλητη δικαστική απόφαση, ενώ άφησε να εννοηθεί ότι θα έρθουν αλλαγές στον ποινικό κώδικα.

Ο υφυπουργός Εσωτερικών Θόδωρος Λιβάνιος είχε δηλώσει ότι θα έρθει νόμος στη βουλή ώστε να αποκλειστούν από τις επόμενες εκλογές τα μέλη της Χρυσής Αυγής, ωστόσο ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας έχει αποφύγει να γίνει συγκεκριμένος για το τι είδους πρωτοβουλίες θα αναλάβει η κυβέρνηση προς αυτή την κατεύθυνση.

Σε κάθε περίπτωση, αξίζει να σημειωθεί ότι με βάση το νομοθετικό πλαίσιο όπως ισχύει αυτή τη στιγμή οι Χρυσαυγίτες θα μπορούν και μέσα από τη φυλακή να κατέλθουν σε εκλογικούς συνδυασμούς.

Από τη δικαιοσύνη η ευθύνη στη βουλή

Σήμερα η Φώφη Γεννηματά συναντήθηκε με τον πρόεδρο της Βουλής Κώστα Τασούλα και του παρέδωσε επιστολή με την οποία ζήτησε τη σύγκληση της αρμόδιας επιτροπής (Δημόσιας Διοίκησης, Δημόσιας Τάξης και Δικαιοσύνης) της Βουλής με σκοπό την κοινή νομοθετική παρέμβαση από όλα τα κόμματα για τον αποκλεισμό από τις εκλογές της Χρυσής Αυγής, των μελών της αλλά και για κάθε πιθανό παρακλάδι της.

«Μετά τη δικαστική κρίση, η ευθύνη της οργανωμένης Πολιτείας μετατοπίζεται στο νομοθετικό πεδίο. Είναι επομένως επιτακτική ανάγκη να εισαχθούν άμεσα, στην ισχύουσα νομοθεσία, ειδικές προβλέψεις, έτσι ώστε να αποφευχθεί η μελλοντική συμμετοχή στις εκλογές προσώπων και συνδυασμών υποψηφίων με αποδεδειγμένη εγκληματική δράση, που μάλιστα κατατείνει στην προσβολή της ελεύθερης λειτουργίας του δημοκρατικού πολιτεύματος, κατά την έννοια του άρθρου 29 του Συντάγματος.

Διακομματική συναίνεση

Η αντιμετώπιση της φασιστικής απειλής είναι ζήτημα ύψιστης σημασίας, που οφείλει να ενώνει όλες τις δημοκρατικές πολιτικές δυνάμεις του τόπου. Δεν προσφέρεται για διχαστική αντιπαράθεση η υπεράσπιση της Δημοκρατίας. Για τον λόγο αυτό, οφείλουμε όλοι, υπερβαίνοντας τις πολιτικές μας διαφορές, να επιδείξουμε σύνεση και την αναγκαία ελάχιστη συνεννόηση για κοινές πρωτοβουλίες και παρεμβάσεις» αναφέρει στην επιστολή της προς τον κ. Τασούλα η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ.

Υπενθυμίζεται ότι στην ίδια λογική το ΚΙΝΑΛ είχε καταθέσει τροπολογία στη βουλή, η οποία εισήγαγε στον εκλογική νόμο κώλυμα εκλογιμότητας για τα πρόσωπα που έχουν καταδικασθεί για συμμετοχή η διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης όπως στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής.

«Συνδυασμοί κομμάτων ή συνασπισμών κομμάτων στους οποίους συμμετέχουν πρόσωπα που έχουν καταδικασθεί για κακούργημα κατά του δημοκρατικού πολιτεύματος ή της δημόσιας τάξης, καθώς και συνδυασμοί κομμάτων ή συνασπισμών κομμάτων, από το καταστατικό, τη διακήρυξη αρχών, τη λειτουργία και την εν γένει δράση των οποίων προκύπτει ότι παραβιάζουν ή απειλούν την ελεύθερη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος, δεν ανακηρύσσονται. Η παρούσα διάταξη ως προς τις συνέπειές της ισχύει από την άσκηση της ποινικής δίωξης σε βάρος αυτών που
καταδικάστηκαν και ανεξαρτήτως του χρόνου κατά τον οποίον εκδόθηκε η απόφαση» αναφερόταν χαρακτηριστικά στην τροπολογία του ΚΙΝΑΛ που είχε απορρίψει η κυβέρνηση.

Στερούνται αυτοδίκαια

Αντίστοιχα και ο ΣΥΡΙΖΑ είχε καταθέσει δική του τροπολογία σύμφωνα με την οποία προτεινόταν να αποστερούνται αυτοδίκαια και διαρκώς το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι όσοι βουλευτές ή ευρωβουλευτές έχουν καταδικαστεί σε οποιαδήποτε ποινή στερητική της ελευθερίας για τα εγκλήματα του άρθρου 187 του Ποινικού Κώδικα («εγκληματική οργάνωση») και κατά το χρόνο της τέλεσής τους είχαν την ιδιότητα του μέλους του ελληνικού ή του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου ή καταδικάστηκαν ως συναυτουργοί και συμμέτοχοι μέλους του ελληνικού ή του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου που τέλεσε τις παραπάνω πράξεις.

Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στην αιτιολογική έκθεση, η παρούσα τροπολογία συνιστά έννομη συνέπεια καταδικαστικής απόφασης, που επέρχεται αυτόθροα και μπορεί να εφαρμοστεί και αναδρομικά, δηλ. ακόμη και σε σχέση με καταδικαστικές αποφάσεις που έχουν ήδη επιβληθεί.

Συγκεκριμένα το άρθρο που εισήγαγε στην εκλογική νομοθεσία η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ και απορρίφθηκε από την κυβέρνηση προέβλεπε συγκεκριμένα:

Η περ. β) του άρθρου 5 του π.δ. 26/2012 «Κωδικοποίηση σ’ ενιαίο κείμενο των διατάξεων της νομοθεσίας για την εκλογή βουλευτών» (Α’ 57) αντικαθίσταται ως εξής:

«β) Για χρονικό διάστημα δέκα (10) ετών, ως συνέπεια που επέρχεται αυτοδίκαια, όσοι αα) έχουν καταδικαστεί σε ποινή ισόβιας κάθειρξης, ββ) έχουν καταδικαστεί σε κάθειρξη για τα κακουργήματα των άρθρων 134, 135, 137Α, 138, 139, 140, 143, 144, 146, 148, 157, 159 και 159Α του Ποινικού Κώδικα.

Επίσης αποστερούνται αυτοδίκαια και διαρκώς το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι όσοι έχουν καταδικαστεί σε οποιαδήποτε ποινή στερητική της ελευθερίας για τα εγκλήματα του άρθρου 187 του Ποινικού Κώδικα («εγκληματική οργάνωση») και κατά το χρόνο της τέλεσής τους είχαν την ιδιότητα του μέλους του ελληνικού ή του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου ή καταδικάστηκαν ως συναυτουργοί και συμμέτοχοι μέλους του ελληνικού ή του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου που τέλεσε τις παραπάνω πράξεις».

Συνολική καταδίκη του ναζισμού

Το ΚΚΕ είχε καταθέσει τροπολογία με την οποία ζητούσε τη στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων των χρυσαυγιτών με βάση την πρωτόδικη απόφαση ενώ δεν περιοριζόταν στο ζήτημα του αποκλεισμού τους από τις εθνικές εκλογές και τις ευρωεκλογές αλλά και από τις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές.

Μάλιστα προς αυτή την κατεύθυνση σε όλα τα δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια το ΚΚΕ θέτει σε πολιτικό επίπεδο θέμα αποκλεισμού των συμβούλων της Χρυσής Αυγής που έχουν εκλεγεί στην αυτοδιοίκηση, ενώ αντίστοιχα έχει θέσει και στην ευρωβουλή το θέμα του αποκλεισμού του Γιάννη Λαγού. Μάλιστα αντίστοιχη πρωτοβουλία έχει αναλάβει και ο ευρωβουλευτής του ΚΙΝΑΛ Νίκος Ανδρουλάκης.

Η τροπολογία που κατέθεσε το ΚΚΕ στη βουλή με θέμα «τη συνολική καταδίκη της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής» -και η οποία επίσης απορρίφθηκε από την κυβερνητική πλειοψηφία- έχει ως εξής:

«1. Το άρθρο 5 στοιχείο β) του Π.Δ. 26/2012 τροποποιείται ως εξής: Όσοι στερήθηκαν το δικαίωμα αυτό λόγω ποινικής καταδίκης για τα εγκλήματα των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 187 Π.Κ.

2. α) Στο άρθρο 14 του ν. 3852/2010, όπως ισχύει, προστίθεται παράγραφος 10, ως εξής: Δήμαρχοι, δημοτικοί σύμβουλοι, σύμβουλοι ή πρόεδροι κοινοτήτων που έχουν καταδικαστεί για τα εγκλήματα των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 187 Π.Κ. εκπίπτουν αυτοδίκαια από το αξίωμά τους.

β) Στο άρθρο 117 του ν. 3852/2010, όπως ισχύει, προστίθεται παράγραφος 7, ως εξής: Περιφερειάρχες ή περιφερειακοί σύμβουλοι που έχουν καταδικαστεί για τα εγκλήματα των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 187 Π.Κ. εκπίπτουν αυτοδίκαια από το αξίωμά τους.

3. Στο άρθρο 2 του ν. 4255/2014, όπως ισχύει, προστίθεται παρ. 5, ως εξής: Μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που έχει καταδικαστεί για τα εγκλήματα των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 187 Π.Κ. εκπίπτει αυτοδίκαια από το αξίωμά του».

Να κηρυχτεί παράνομη

Ως στοιχειώδη σεβασμό στον αγώνα όλων όσοι αντιτάχθηκαν στη Χρυσή Αυγή τα προηγούμενα χρόνια, ο βουλευτής του ΜέΡΑ25 Κρίτων Αρσένης ζήτησε να κηρύσσεται παράνομη η σύσταση και λειτουργεία φιλοφασιστικών και φιλοναζιστικών κομμάτων, ενώ από την πλευρά του ο Γιάνης Βαρουφάκης επεσήμανε ότι μπορεί η Χρυσή Αυγή να καταδικάστηκε, ωστόσο οι ιδέες της συνεχίζουν να υπάρχουν στην κοινωνία.

Η ιστορία γράφεται από ανθρώπους που παίρνουν μια ξεκάθαρη στάση στα πράγματα και την υπερασπίζονται ανεξαρτήτως κόστους. Από στοιχειώδη σεβασμό στον αγώνα τους, οφείλει η κυβέρνηση να κηρύξει παράνομη τη σύσταση φιλοναζιστικού ή φιλοφασιστικού κόμματος, όπως έχουν κάνει άλλες ευρωπαϊκές χώρες» υπογράμμισε ο βουλευτής του ΜέΡΑ25.

Δύο δυνατότητες

Το ζήτημα της στέρησης των πολιτικών δικαιωμάτων για τους χρυσαυγίτες είτε για οποιοδήποτε άλλη φασιστική εγκληματική οργάνωση, κατά τον καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου του Πανεπιστημίου Αθηνών Γιώργο Σωτηρέλη μπορεί να λυθεί με δύο τρόπους. Είτε με την επαναφορά των επίμαχων διατάξεων του προηγούμενου ποινικού κώδικα που κατάργησε ο ΣΥΡΙΖΑ το 2019 είτε με την σχετική τροποποίηση της εκλογικής νομοθεσίας.

«Υπάρχουν δύο δυνατότητες: Να επανέλθουν οι διατάξεις. Η άλλη λύση είναι η στέρηση των πολιτικών δικαιωμάτων να προβλεφθεί από τις διατάξεις του εκλογικού δικαίου», έχει δηλώσει ο Γιώργος Σωτηρέλης.

Φύλο συκής

Σε κάθε περίπτωση πάντως και πέραν από τις όποιους νομοθετικούς ή δικονομικούς περιορισμούς το ζήτημα είναι κατεξοχήν πολιτικό. Κατά πόσο δηλαδή μπορεί κανείς να παραχωρεί χώρο στους φορείς του φασισμού. Άλλωστε κατά την περίοδο της κοινοβουλευτικής ανόδου της Χρυσής Αυγής πολλές από τις θεσμικές πρόνοιες είτε σε επίπεδο νόμων είτε σε επίπεδο συντάγματος, είτε σε επίπεδο κανονισμού της Βουλής, είτε και σε επίπεδο ΕΣΡ λειτούργησαν στην πράξη ως φύλο συκής για όσους αρνούνταν να δώσουν αποφασιστικά τη μάχη της πολιτικής απομόνωσης της Χρυσής Αυγής και του φασισμού.

Ο κίνδυνος

Σε ορισμένες δε περιπτώσεις το θεσμικό πλαίσιο της λειτουργίας του πολιτεύματος και των κομμάτων χρησιμοποιήθηκε τα προηγούμενα χρόνια για να ξεπλυθεί ως ένα δήθεν κανονικό κοινοβουλευτικό κόμμα ή έστω ακροδεξιό κόμμα αλλά με κοινοβουλευτική εκπροσώπηση η Χρυσή Αυγή.

Από την άλλη πλευρά βέβαια υπάρχει και η άποψη που λέει πως ο εκλογικός αποκλεισμός φορέων του φασισμού που είναι θεμιτή ενέχει τον κίνδυνο, ιδίως αν η σχετική νομοθετική παρέμβαση δεν είναι πολύ συγκεκριμένη, να στραφεί και κατά της Αριστεράς, ιδίως αν οι έχοντες την νομοθετική πρωτοβουλία διαπνέονται από την ανιστόρητη και επικίνδυνη αντίληψη περί των «δύο άκρων» ή με άλλες διατυπώσεις του «μαύρου και κόκκινου φασισμού» εξισώνοντας το φασισμό με τον κομμουνισμό.

Στην καθομιλουμένη η διατύπωση αυτής της αντίληψης εκφράζεται με την «καταδίκη της βίας από όπου και αν προέρχεται» αν και δεν είναι ειλικρινής αυτή η άποψη καθώς στην πράξη εκφράζεται πάντα με μεροληψία που λειτουργεί υπέρ της ακροδεξιάς και κατά της Αριστεράς.

Είναι προς προβληματισμό το γεγονός ότι η αστυνομία που έχει θεσμικά το «μονοπώλιο της βίας», αποδείχτηκε κατά την ακροαματική διαδικασία της δίκης της Χρυσής Αυγής ότι είχε στενότατες σχέσεις με την εγκληματική αυτή οργάνωση και τα εγκλήματα της Χρυσής Αυγής δεν θα μπορούσαν να διαπραχθούν χωρίς αστυνομικές πλάτες.

Σε κάθε περίπτωση είναι γνωστό από τη δεκαετία του 1990 ότι η Χρυσή Αυγή ευθυνόταν για δολοφονίες και δολοφονικά χτυπήματα κατά μεταναστών και αριστερών ωστόσο ουδείς από το επίσημο κράτος μέχρι τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα είχε κινηθεί εναντίον της με βάση τον ποινικό νόμο, όπως θα όφειλε.