Χαλκίδα : Η πρωτεύουσα της Εύβοιας με το ξεχωριστό χρώμα

Πρωτεύουσα της Eύβοιας, διοικητικό, οικονομικό, βιομηχανικό και πνευματικό κέντρο, η πόλη της Xαλκίδας απλώνεται τόσο στην ευβοϊκή όσο και στη βοιωτική ακτή του πορθμού του Eυρίπου.

Σταυροδρόμι λαών και πολιτισμών λόγω της σημαντικής γεωγραφικής θέσης της και μήλον της Έριδος για τους ισχυρούς κάθε εποχής, η Χαλκίδα υπήρξε μία από τις τέσσερις ευβοϊκές πόλεις (οι άλλες ήταν η Ερέτρια, η Ιστιαία και η Κάρυστος) που έκοψαν δικά τους νομίσματα κατά την αρχαιότητα.

Η πόλη της Χαλκίδας με τη μακρά

πνευματική παράδοση έχει αναδείξει σημαντικότατες μορφές των γραμμάτων και των τεχνών, όπως τον Nίκο Σκαλκώτα, τον Γιάννη Σκαρίμπα, τον Δημήτρη Mυταρά, τον Oρέστη Mακρή και την Ελένη Χατζηαργύρη.

Την εικόνα της σύγχρονης πόλης συνθέτουν, μεταξύ άλλων, ο παραλιακός πεζόδρομος, οι μεγαλοπρεπείς ναοί (Άγιος Δημήτριος, Άγιος Νικόλαος, Αγία Παρασκευή κ.ά.), οι πλατείες, τα νεοκλασικά αρχοντικά, το δημαρχιακό μέγαρο (μέγαρο Κότσικα), το «Κόκκινο Σπίτι», το τζαμί Εμίρ Ζαδέ, τα βιομηχανικά οικοδομήματα και το ρωμαϊκό υδραγωγείο.

Ξεχωριστό χρώμα στη Xαλκίδα, που ικανοποιεί τις επιθυμίες και ανταποκρίνεται στις προσδοκίες των πολυπληθών επισκεπτών όλες τις εποχές του χρόνου, δίνουν τα πολυάριθμα εμπορικά καταστήματα, τα εστιατόρια, τα ουζερί και τα μεζεδοπωλεία, τα καφέ μπαρ και τα κλαμπ με την έντονη νυχτερινή ζωή.

Του καιρού γυρίσματα

Η Χαλκίδα φημίζεται για το ιδιόμορφο παλιρροϊκό φαινόμενο στον πορθμό του Eυρίπου.

Τα νερά του πορθμού αλλάζουν κατεύθυνση κάθε έξι ώρες. Το ρεύμα κινείται προς μία κατεύθυνση επί έξι ώρες, κι αμέσως μετά ακολουθεί ένα διάστημα περίπου οκτώ λεπτών όπου τα νερά παραμένουν στάσιμα. Εν συνεχεία κινούνται προς την αντίθετη κατεύθυνση τις επόμενες έξι ώρες κ.ο.κ.

Από την παλαιά γέφυρα, γραφική γωνιά της πόλης, στο στενότερο σημείο του πορθμού του Eυρίπου, μπορείτε να δείτε το μοναδικό παλιρροϊκό φαινόμενο της Xαλκίδας.

Εξάλλου, η εντυπωσιακή νέα γέφυρα της Χαλκίδας αποτελεί την κύρια πύλη εισόδου στην Eύβοια.

Το κάστρο Καράμπαμπα

Χτισμένο σε λόφο των βοιωτικών ακτών, σε θέση στρατηγικής σημασίας, το κάστρο Καράμπαμπα ήλεγχε τα στενά του Ευρίπου και τη Χαλκίδα.

Σύμφωνα με ορισμένους μελετητές, το κάστρο κατέχει τη θέση της αρχαίας πόλης Κανήθου (σώζονται σποραδικά ίχνη κτισμάτων και τάφων, στην επιφάνεια του εδάφους). Ο λόφος πιθανότατα οχυρώθηκε πρώτη φορά κατά τους Ρωμαϊκούς Χρόνους, αλλά είναι βέβαιο ότι δεν υπήρχε εκεί οχύρωση κατά τους Βυζαντινούς χρόνους, επί Ενετοκρατίας και στους πρώτους αιώνες της Τουρκοκρατίας.

Το σωζόμενο κάστρο είναι τουρκικό οχυρωματικό έργο του 1684, που αποσκοπούσε στην προστασία της Χαλκίδας από τους Ενετούς.

Το κάστρο πολιορκήθηκε ανεπιτυχώς από τον Μοροζίνι το 1688, αλλά και από τους Έλληνες κατά τη διάρκεια της Επανάστασης.

Οι Τούρκοι κατόρθωσαν να διατηρήσουν τον έλεγχο του κάστρου έως την απελευθέρωση της Ελλάδας.

Σε αρκετά σημεία του οχυρωματικού περιβόλου έχουν εντοιχιστεί αρχαία αρχιτεκτονικά μέλη. Στο εσωτερικό του περιβόλου βρίσκεται η εκκλησία του Προφήτη Ηλία (1895).

Κοντά στην είσοδο του κάστρου αναπαύεται στο διακριτικό μνημείο του ο πεζογράφος, ποιητής και θεατρικός συγγραφέας Γιάννης Σκαρίμπας (1893-1984), αγναντεύοντας την πόλη που τόσο πολύ αγάπησε.