Πασκίζω τόσες ημέρες μες το νού να το χωρέσω για πού εγονάτισε δειλή η χριστιανική ψυχή μας!

 Πασκίζω τόσες ημέρες μες το νού να το χωρέσω για πού εγονάτισε δειλή η χριστιανική ψυχή μας.  Πού είναι ρωτώ εκείνο τ´Αγιο Μύρο της βαφτίσεως πάνω από της χριστιανοσύνης μας την κολυμβήθρα όπου ο Πνευματικός Ουράνιος Πατέρας μας, μ´ αυτό σταυρώνοντας: το μέτωπό μας, μας προτρέπει: "βάδιζε με το νου και λογισμόν"τα χέρια: "έργα να πράττεις καλά και νηστικούς στην ψυχή, να τρέφεις και σμίγε τα και ύψωνέ τα ψηλά στον ουρανό της καρδιάς σου την προσευχή θυμίαμα σε Εμέ να φτάνεις"τα πόδια μας, τα πέλματα από κάτω, μήτε αστραγάλους μήτε γόνατα, μα ´κείνα τα πέλματα ώστε με την αφετηρία μας της γη καλά γειωμένοι και προσγειωνόμαστε, μην έχουμε έπαρση καμία, γιατί είναι κάθε της ψυχής πτώση απότομη, να βαδίζουμε επάνω στα δικά του βήματα, μας πρέπει.