Ο παραλογισμός συνεχίζεται στο Κέντρο Εκπαίδευσης Νεοσυλλέκτων Μεσολογγίου

Τη Δευτέρα 7/11 είχε προγραμματιστεί η καθιερωμένη βολή της εκπαίδευσης.

Όλοι βρεθήκαν με τα κράνη και τα όπλα τους σε μια ανεξήγητη πολύωρη αναμονή και ορθοστασία, σε στάση προσοχής.
Οι λιποθυμίες ήταν απλά θέμα χρόνου (όπως έγινε και την Παρασκευή). Μετά από πολλή ώρα, συνολικά 5 άτομα λιποθύμησαν,2 εκ των οποίων διακομίστηκαν στο νοσοκομείο με συμπτώματα κρίσης επιληψίας . Έπεσαν για την «πατρίδα». Όπως κάποιοι την αντιλαμβάνονται.

Είναι λογικό να ασκείται χωρίς ουσιαστικό λόγο (και έλεγχο) τέτοια πίεση (σωματική και ψυχολογική) σε τόσα άτομα, και μάλιστα με τόσο σοβαρούς κινδύνους για την υγεία τους;

Φαίνεται για μια ακόμη φορά , πως εκεί που τελειώνει η λογική, αρχίζει ο στρατός.

Η διοίκηση του στρατοπέδου, ενεργεί με τη στενόμυαλη απαρχαιωμένη ¨λογική¨ των καψονιών, που άλλωστε δείχνει να έχει τόσο θετικά αποτελέσματα, στην επιφανειακή εμφάνιση του στρατεύματος. Μόνο στα πλαίσια αυτής της στρατιωτικής φιλοσοφίας θα μπορούσε να ενταχθεί η διαταγή του συνταγματάρχη , που απαγορεύει τη χρήση του στρατιωτικού μπουφάν (τζάκετ) σε όλους τους οπλίτες (πλην αξιωματικών απ ότι φάνηκε τελικά) μέχρι νεωτέρας διαταγής. Δυστυχώς όμως, ο παραλογισμός δεν περιορίζεται στο διοικητή του 239 ΣΕ Παναγιώτη Π., αλλά εκτείνεται μέχρι τα χαμηλότερα κλιμάκια της στρατιωτικής ιεραρχίας. Ακόμα και η ξεκούραση (το να ξαπλώσει κάποιος στο κρεβάτι του) στον ελεύθερο χρόνο απαγορευόταν επισήμως σε κάποιους λόχους.

Τα καψόνια στο στρατόπεδο αυτό δε σταμάτησαν ποτέ. Μεταξύ αυτών, η παρατεταμένη ορθοστασία (ολόκληρου του συντάγματος) σε αναμονή του τίποτα, και η αναγκαστική πολύωρη ακινησία σε στάση προσοχής, συγκεκριμένα σε ώρες με ιδιαίτερα αυξημένη την παρουσία κουνουπιών. Η παραμικρή κίνηση για να διώξει κανείς το κουνούπι που εκείνη τη στιγμή τον τσιμπάει απαγορεύεται κατηγορηματικά, και μάλιστα με σοβαρές επιπτώσεις, και όχι μόνο για τον ίδιο.

(Ατομικό «λάθος», ομαδική τιμωρία σε όλες τις περιπτώσεις, πράγμα κατάφορα αντίθετο προς το στρατιωτικό κώδικα).

Δεν είναι τυχαίο ότι τις τελευταίες μέρες, κατά τη διάρκεια των αναφορών ακουγόταν ένας συνεχόμενος ήχος βήχα. Οι περισσότεροι οπλίτες του στρατοπέδου απέκτησαν κάποια ελαφρά ή σοβαρότερα προβλήματα υγείας. Όπως άλλωστε είναι γνωστό, τα κουνούπια και οι σκνίπες μεταφέρουν με το σάλιο τους παράσιτα και ιούς από το αίμα του προηγούμενου ανθρώπου ή ζώου που τσίμπησαν. (Άλλα κάποιοι «άνδρες» θα πουν: βήχας είναι, θα σας περάσει κωλόψαρα.)

Επίσης κατά τη διάρκεια των προβών βήματος που ακολούθησαν της πορείας στο πεδίο βολής, οι φαντάροι ήταν καταδικασμένοι σε εξάντληση χωρίς νερό ή διάλλειμα, μέχρι «να το κάνουν ΟΛΟΙ τέλεια», χωρίς ουσιαστικά πρωινό και ύπνο, και σε χώρο με ξερόχορτα, λακκούβες αυλάκια και πέτρες, την ύπαρξη και αποφυγή των οποίων έπρεπε να φαντασιωθεί ο κάθε οπλίτης καθώς απαγορευόταν να κοιτάει κανείς προς τα κάτω.

Προφανώς δε χρειάζεται κανείς καν να αναφερθεί σε καψόνια που έγιναν σε διμοιρ