Η ατομική συλλογικότητα και ο ομαδικός ατομισμός Ελλάδα 2011

Βρέθηκα σήμερα στο κέντρο της Αθήνας. Για μια πορεία – διαδήλωση και διαμαρτυρία. Για κανένα κόμμα και για όλα. Για τα αγέννητα παιδιά μου αλλά και για την άνεργη γυναίκα μου. Δεν πάω συχνά σε πορείες είναι η αλήθεια… Και σίγουρα δεν είμαι από τους «επαγγελματίες» οργανωτές και κράχτες… Πήγα απλά γιατί δεν πάει άλλο. Πήγα απλά γιατί χόρτασα τον καναπέ και την απάθεια. Και η αλήθεια είναι ότι είδα πολλούς αλλά τελικά ήμασταν λίγοι…

Έχω
λοιπόν απορίες! Τόσοι λίγοι θεωρούν ότι δεν πάει άλλο; Τόσοι λίγοι θέλουν να φωνάξουν και να απαιτήσουν να έρθουν πίσω τα κλεμμένα; Τελικά μάλλον τα παπαγαλάκια της εκάστοτε κυβερνητικής μειοψηφίας που καταστρατηγούν φιλίες , οικογένειες και λένε στον κόσμο να μην πάει κάνουν πολύ καλά την δουλειά τους… Και ο «λαός» πως αντιδρά; Απλά κάθεται σπίτι του… Γιατί εδώ και 37 χρόνια τα κόμματα εξουσίας έχουν βολέψει πολλούς… Και όλοι αυτοί έχουν πια κατοχυρώσει σύνταξη… Και μάλλον βολεύουν τώρα και τα παιδιά τους… Αυτά έχω να πω. Και παραθέτω την μέ
Keywords
Τυχαία Θέματα