Απλώς "Λάθη επί Λαθών" ή ...

Κώστα Δημ. Χρονόπουλου
Αρθρογράφου -Σχολιογράφου
Δεν μου λέει απολύτως τίποτα η παραδοχή από μέρους του αδαούς κου Τόμσεν των λαθών του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα...
Αντίθετα με θλίβει - για μια ακόμη φορά - η στάση των δικών μας.
Θυμίζω ότι ανάλογες παραδοχές, αλλά και προειδοποιήσεις είχαμε από την αρχή της κρίσης /δεινών μας.
- Όταν το "Δίδυμο της Συμφοράς"(Πρωθυπουργός και Υπουργός Οικονομικών) μας έβαλαν - με τις γνωστές απαράδεκτες μεθοδεύσεις τους -στο ΔΝΤ ... για να μας σώσουν, τότε προϊστάμενος του ΔΝΤ κος Στρός Κάν - όπως ο ίδιος ανέφερε - διαφώνησε και εξήγησε τις αρνητικές συνέπειες του εγχειρήματος στον κο " Λεφτά υπάρχουν". Φωνή βοώντος.
Μας οφείλει μια εξήγηση ο πρώην Πρωθυπουργός.
-Ο Επίτροπος κος Ρεν , αργότερα, ανέφερε: "Αν την Άνοιξη του 2010 είχε αναδιαρθωθεί το ελληνικό χρέος θα αντιμετωπίζαμε δραματικές συνέπειες μετάδοσης".
- Τέλος 2013 από την Γερμανική Καγκελαρία δόθηκε το μήνυμα / ομολογία ότι "Αν έφευγε η Ελλάδα από το ευρώ /ΟΝΕ θα φεύγαμε όλοι".
- Και η κα Λαγκάρτ έχει αναφερθεί στο παρελθόν σε λάθη και παραλείψεις στο σχεδιασμό του προγράμματος διάσωσης. Δεν έχει νόημα να συνεχίσω και με άλλες παραδοχές τους. Κοντολογίς : Κατ' επανάληψη και για χρόνια είχαμε άμεση ή έμμεση αναφορά στον κακό /ατυχή σχεδιασμό των δανειστών μας. Επιπρόσθετη απόδειξη αποτελούν οι διαφωνίες /διαφοροποιήσεις και, ενίοτε, η διάσταση μεταξύ ΕΕ και ΔΝΤ για το ελληνικό πρόγραμμα.
Θα μου παρατηρήσετε ότι "αυτά είναι γνωστά, τι να κάνουμε τώρα;". Απλούστατα αυτό που έπρεπε να είχαμε (ως χώρα, "Πολιτικό Σύστημα", Πολιτεία) κάνει από την αρχή:
Ν α ε κ μ ε τ α λ λ ε υ τ ο ύ μ ε τ ι ς δ ι κ έ ς τ ο υ ς ο μ ο λ ο γ ί ε ς λ α θ ώ ν τ ο υ ς κ α ι ν α ζ η τ ή σ ο υ μ ε ο λ ι κ ή α ν α τ ρ ο π ή τ ω ν σ υ μ φ ω ν ι ώ ν. Α π ο δ έ σ μ ε υ σ η α π ό κ ά θ ε η θ ι κ ή υ π ο χ ρ έ ω σ ή μ α ς α π έ ν α ν τ ί τ ο υ ς.

Και όχι να συνεχίζουμε αδιαμαρτύρητα να εφαρμόζουμε τις αποφάσεις τους.
Όταν δίνεται "μάννα εξ Ουρανού ": μοναδικές - επαναλαμβανόμενες ευκαιρίες από εκείνους , αναγνώρισης των σφαλμάτων τους, γιατί μένουμε αδρανείς και συζητούμε για "Μέτρα - Αντίμετρα" και "Κόφτες"; Δεν είναι ανησυχητικό; Δεν απογοητεύει η ανευθυνότητα των ΚΟΜΜΑΤΑΝΘΡΩΠΩΝ που ρυθμίζουν τις τύχες μας;
Πριν 6 περίπου χρόνια έγραφα: "Δεν με ανησυχεί τόσο η κρίση per se /καθ' αυτήν, αλλά το ότι το Π.Σ (Πολιτικό Σύστημα) μας δεν διαθέτει έμπειρους, κατάλληλους ανθρώπους οι οποίοι θα είχαν την ικανότητα και την βούληση να μας βγάλουν από την κρίση , βάσει σχεδίου και εκμετάλλευσης ευκαιριών.
Χάθηκαν αδικαιολόγητα τεράστιες /μοναδικές ευκαιρίες και συνεχίζουν να χάνονται : Κρίμα !".
Σε τρία - κατά διαστήματα - άρθρα μου (με τίτλο: "Μορμολύκειο η ευειδής Ελλάς", "Δεύτε λάβετε ύστατων ευκαιριών " και "Ύστατη ευκαιρία".
Είχα τονίσει /αναδείξει ότι:
Την χρησιμοποίησαν την Ελλάδα ως : Μορμολύκειο/ Μπαμπούλα/ Σκιάχτρο (αλλά και ως ινδικό χοιρίδιο / πειραματόζωο)
οι Δανειστές /Κουαρτέτο/ Θεσμοί προκειμένου να φοβίσουν άλλες χώρες της ΕΕ ώστε να προσέξουν "μήπως γίνουν Ελλάδα".
Χρεωκοπήσαμε οικονομικά - αίτιο - γιατί πρώτα χρεωκοπήσαμε πολιτικά, ηθικά, αξιακά- αιτιατό-.
Η Πατρίδα έχασε την ταυτότητα της. Της την πήραν ημέτεροι και ξένοι αγαπητικοί και την αναγκάζουν να εξευτελίζεται προκειμένου να επιβιώσει (!).
"Όντως ήταν λάθος ή επίκληση του λάθους ως άλλοθι αναφορικά με το πρόγραμμα στήριξης της Ελλάδας".
Παραδέχτηκαν πως το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο.
Τα συμφέροντα των Γερμανών και των Γάλλων τους επέβαλαν να ξεφορτωθούν (τότε) τα ελληνικά ομόλογα. Αλλά ήταν άπειροι στην διαχείριση κρίσεων. Δηλ. το διαφημιζόμενο now how τους απεδείχθη άνθρακες.
Είχα προτείνει τι θα έπρεπε να γίνει. Ακόμη περιμένω να μου εξηγήσουν (παρά το ότι - όπως είμαι σε θέση να γνωρίζω- βρήκαν λογικές και επωφελείς τις θέσεις μου).

ΥΓ Τα παραπάνω εξηγούν γιατί προσωπικά δεν χάρηκα επειδή εξετέθη ο κος Τόμσεν παραδεχόμενος την λάθος συνταγή τους.
Αντίθετα- για πολλοστή φορά - λυπήθηκα για όλους αυτούς τους Κρατούντες οι οποίοι συνεχίζουν να αδρανούν /αδιαφορούν /αδυνατούν; να προσφέρουν θετικές υπηρεσίες στην Πατρίδα !
Αυτοί διαπράττουν ( διαχρονικά ) και αμετανόητα τα τραγικότερα λάθη.