Το μωρό της Ρόζμαρι

Το ζήτημα των οκτώ απασχόλησε και απασχολεί πολύ τον διεθνή τύπο. Το Σαββατοκύριακο, ο Nick Cohen σε άρθρο του στον Observer σημειώνει ότι «η τύχη των οκτώ τούρκων αεροπόρων θα δείξει αν υπάρχει δημοκρατία στην Ελλάδα». Τη Δευτέρα, αμέσως μετά την ανακοίνωση αναβολής της απόφασης για την τύχη των Οκτώ από τον Άρειο Πάγο, βρέθηκα να συζητώ με δύο ξένους ρεπόρτερ που καλύπτουν το θέμα. Παρ’ ότι γνώριζαν κάθε λεπτομέρεια και κατανοούσαν τις αιτίες που οδήγησαν σε αυτή την κατάσταση, εντούτοις εξακολουθούσαν να απορούν πως είναι δυνατό ένα τέτοιο ζήτημα να έχει γίνει αντικείμενο πολιτικής επιρροής, τη στιγμή που σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, το πράγμα έληξε με πολύ πιο απλό τρόπο. Συζητούσαμε για το άρθρο του Cohen και ο ένας από τους δύο σχολίασε «μπορεί η Ελλάδα να γέννησε τη δημοκρατία, αλλά μου φαίνεται ότι σήμερα η δημοκρατία στην Ελλάδα μοιάζει με παραμελημένο μωρό. Ελπίζω την Πέμπτη να μη συζητάμε για το μωρό της Ρόζμαρι».

Η συνάδελφός του, επισήμανε ότι η αντοχή και τα όρια της δημοκρατίας δοκιμάζονται σε όλες τις χώρες της Ευρώπης, αλλά όχι βέβαια σε τέτοιο βαθμό. Είπε χαρακτηριστικά ότι, «σε οποιαδήποτε άλλη χώρα η υπόθεση αυτή θα είχε λήξει, οι Τούρκοι αεροπόροι θα ήταν ασφαλείς. Υπάρχουν πράγματα που μπορεί να αποτύχει μια χώρα, άλλα που μπορεί να τα διαπραγματεύεται, μα η υπεράσπιση της ζωής, δεν είναι ένα από αυτά. Δεν μπορεί να γίνει καμία συζήτηση για κάτι τέτοιο».

Αυτό που δεν είμαι σίγουρη ότι έχουμε καταλάβει είναι ότι το ζήτημα τον οκτώ συμβαίνει στη χώρα μας, αλλά απασχολεί και την Ευρώπη. Το καλό ή κακό στην εποχή που ζούμε είναι ότι τίποτε δε μένει πια εντός συνόρων. Όσο υπάρχει πρόσβαση στον διεθνή τύπο, τα γεγονότα ταξιδεύουν και συνδιαμορφώνουν τη σκέψη μας. Έτσι, οι πολίτες, οι πολιτικοί, ακόμη και οι δικαστικοί στη Γαλλία, την Αγγλία ή την Ιταλία, μπορούν να διαμορφώνουν άποψη σχετικά με το κύρος και την ποιότητα της ελληνικής δικαιοσύνης.

Βρέθηκα στη δυσάρεστη θέση να προσπαθώ να υπερασπιστώ τη δημοκρατία και τους θεσμούς της χώρας που ζω. Και λέω δυσάρεστη γιατί, όσα ακολούθησαν από προχτές κάθε άλλο παρά τιμούν το κύρος του Αρείου Πάγου και το επίπεδο της δικαιοσύνης στη χώρα μας.

Όλη αυτή η συζήτηση, μου θύμισε ότι παλιά στα χωριά, τα περιστατικά της ενδοοικογενειακής βίας, δεν τα «έβλεπε ποτέ ο ήλιος». Ένα παιδί μπορεί να κακοποιούνταν για χρόνια, χωρίς ποτέ να μαθευτεί τίποτε. Η δημοκρατία δεν είναι μια τέτοια περίπτωση. Όταν κακοποιείται αυτό το «μωρό», το μαθαίνουν όλοι, μέσα και έξω από το «σπίτι». Δείτε τι μαθαίνουμε κάθε μέρα για τη Βενεζουέλα, την Πολωνία, την Τουρκία. Αν την Πέμπτη ο Άρειος Πάγος αποφασίσει την έκδοση των Οκτώ, το πιθανότερο είναι το ζήτημα να πάει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Η Ευρώπη που λατρεύουμε να μισούμε, θα κάνει το καθήκον που η γενέτειρα της δημοκρατίας απέτυχε να εκπληρώσει: να προστατεύσει οκτώ ανθρώπους από τα βασανιστήρια και τον θάνατο.

Και το χειρότερο; Όλοι θα ξέρουν ότι η Ελλάδα κακοποιεί δημόσια και επίσημα, το μωρό που γέννησε.

The post Το μωρό της Ρόζμαρι appeared first on Protagon.gr.