Συγγνώμη «Ζοτς», αλλά το Φάιναλ-Φορ μας περιμένει

Πριν από πέντε έξι χρόνια ήταν σενάριο επιστημονικής φαντασίας: Παναθηναϊκός εναντίον Ομπράντοβιτς, του κόουτς που άλλαξε τη μοίρα του. Οχι για μια νίκη, αλλά για ένα ολόκληρο Φάιναλ-Φορ. Με τον «Εξάστερο» να παίζει την επιστροφή του στην «ελίτ» του ευρωπαϊκού μπάσκετ (από την οποία απουσιάζει από το 2012 – αιώνες για το μέγεθός του), και τον «Ζοτς» να βρίσκεται αντιμέτωπος με τη μεγαλύτερη πρόκληση από τότε που τον «χρύσωσε» η πάμπλουτη Φενέρμπαχτσε: να σηκώσει την Κούπα της Ευρωλίγκας

-να τη διεκδικήσει, τουλάχιστον- στους τελικούς που θα γίνουν στη γειτονιά της ομάδας του, την Κωνσταντινούπολη.

Χάρη στη χθεσινή του νίκη στο Τελ-Αβίβ, ο Παναθηναϊκός σε αυτή τη σειρά best-of-five (πρόκριση στις τρεις νίκες) θα αναμετρηθεί με τον «πρώην» του στα play-offs με πλεονέκτημα έδρας. Ο Ομπράντοβιτς δεν τον έχει νικήσει ποτέ στο Κλειστό του ΟΑΚΑ. Τέσσερις φορές το επισκέφτηκε, τέσσερις φορές έφυγε πικραμένος. Αλλά, ας μην το παίρνει προσωπικά. Αυτό συμβαίνει με όλους τους φιλοξενούμενους από το εξωτερικό: έρχονται στο Μαρούσι, παίζουν, χάνουν και φεύγουν. Εφέτος, το… καλό παράγινε. Το 14-1 (νίκες – ήττες) είναι η κορυφαία εντός έδρας επίδοση των «πράσινων» μετά το απόλυτο των νικών (10-0) που είχαν πετύχει (πάλι στο ΟΑΚΑ) τη σεζόν 2007-2008. Μόνον ο Ολυμπιακός κατάφερε να τον νικήσει εκεί. Για τις ξένες ομάδες, το ΟΑΚΑ είναι -εφέτος- απόρθητο κάστρο. Εάν το πλεονέκτημα έδρας είναι ένα σημαντικό «ατού» για όλους, για τον Παναθηναϊκό μπορεί να αποδειχτεί «υπερ-όπλο».

Ο Γκάμπριελ καρφώνει στον αγώνα με την Μακάμπι

Το «Γιαντ Ελιάου»… πήρε κλίση, χθες (Πέμπτη) βράδυ, ως συνήθως. Μόνο που, αυτή τη φορά, στην κατηφόρα του «τσακίστηκε» η γηπεδούχος Μακάμπι. Είναι αμφίβολο, εάν οι Ισραηλινοί έχουν να θυμούνται άλλη τέτοια πανωλεθρία όπως το επιμέρους 19-49 του δεύτερου ημιχρόνου ή το σερί 43-8 που «έτρεξε» ο Παναθηναϊκός από το 23′ έως το 38′. Μιλάμε για «ψαλίδα» 35 πόντων μέσα σε ένα δεκαπεντάλεπτο. Οι αριθμοί αυτοί μαρτυρούν τι ακριβώς συνέβη στο Τελ-Αβίβ, στο δεύτερο μισό του αγώνα, όπου η διαφορά διατηρήθηκε σταθερή στους 20 πόντους. Ηταν ένα από τα πιο «πειστικά» -αν όχι το καλύτερο- εικοσάλεπτα του Παναθηναϊκού στην εφετινή Ευρωλίγκα: 9/18 τρίποντα, με δέκα κλεψίματα και επτά ριμπάουντ περισσότερα από εκείνα των αντιπάλων.

Το πρώτο ημίχρονο ήταν ένα μυστήριο. Ο Παναθηναϊκός μπήκε στο ματς αδιάφορος, νωθρός, σαν σε φιλικό. Η επίθεση ήταν σχεδόν ανύπαρκτη (με τα 1/15 τρίποντα), ενώ η άμυνα άφηνε τους απέναντι να περνούν περίπου ανενόχλητοι. Εάν ο Παναθηναϊκός έχανε από τη Μακάμπι, θα κρεμόταν από τα «καρύδια» της Μπασκόνια. Ευτυχώς που δεν κρεμάστηκε, γιατί οι Βάσκοι έκαναν την έκπληξη: έχασαν από τη Ζαλγκίρις στη Βιτόρια. Τώρα ο Παναθηναϊκός θα πενθούσε για το χαμένο πλεονέκτημα…

Ο Παναθηναϊκός ελπίζει να κάνει τον Ομπράντοβιτς να πάρει αυτό το μελιτζανί χρώμα που φανερώνει τον εκνευρισμό του

Τέλος πάντων, εκεί που η Μακάμπι είχε αρχίσει να γίνεται πολύ επικίνδυνη (42-32 στο ημίχρονο), ο Τσάβι Πασκουάλ είχε -πάλι- μια απίθανη έμπνευση: έριξε στο παρκέ μια πεντάδα με τρεις καλούς χειριστές της μπάλας μαζί (Καλάθης, Τζέιμς, Παππάς), και δίπλα τους τον Γκάμπριελ και τον Σίνγκλετον. Αυτό ήταν! Οι διάδρομοι προς το καλάθι του έκλεισαν, και τα επτά «κλεψίματα» στο τρίτο δεκάλεπτο μετατράπηκαν σε αιφνιδιασμούς. Οταν άρχισαν να μπαίνουν και τα τρίποντα (6/10 στην τρίτη περίοδο), η… σεμνή τελετή έλαβε τέλος. Οι επτά διαδοχικοί πόντοι του Μάικ Τζέιμς, μετά το 51-51, αποφάσισαν για τον νικητή της βραδιάς.

Ο -σαρωτικός στο δεύτερο ημίχρονο- Τζέιμς ήταν εκείνος που άλλαξε τη ροή του αγώνα, με 17 πόντους (4/5 δίποντα, 3/6 τρίποντα), 7 ασίστ, 5 ριμπάουντ και μόλις ένα λάθος. Ο Κρις Σίνγκλετον τον συμπλήρωσε ιδανικά, με 13 πόντους, 8 ριμπάουντ, 2 ασίστ, 2 τάπες και… 6 «κλεψίματα» (ούτε τερματοφύλακας να ήταν…). Τελικό σκορ, 61-81.

Η Μακάμπι που… σκότωσε ο Παναθηναϊκός, δεν ήταν κανένα «θηρίο». Οχι εφέτος. Αλλά, για θυμηθείτε, πόσες «εύκολες» ομάδες είχε καταφέρει να νικήσει εκτός έδρας, μέχρι τη στιγμή του θριάμβου του στη Βιτόρια; Εκεί άρχισαν όλα. Εκείνη η νίκη ήταν το κλειδί για την αναρρίχηση του «Τριφυλλιού» στην προνομιούχο τέταρτη θέση. Στην Ισπανία «γύρισε ο διακόπτης», για να εμφανιστεί μπροστά μας ένας «άλλος» Παναθηναϊκός -έργο Πασκουάλ 100%- που χθες, απλώς, ολοκλήρωσε την επική του αντεπίθεση με πέντε διαδοχικές νίκες. Κυρίως, με τις τρεις τελευταίες (Βιτόρια, ΤΣΣΚΑ, Τελ-Αβίβ) μέσα σε ένα μήνα. Πρόκειται για έναν «άθλο», που αξίζει να ανταμειφθεί με την πρόκριση στο Φάιναλ-Φορ.

Πλήρης και γηπεδούχος, ο Παναθηναϊκός είναι το φαβορί απέναντι στη Φενέρ. Εχει ποιότητα στο ρόστερ του, έναν εξαιρετικό κόουτς, είναι σε φόρμα, «διψάει» για μια μεγάλη διάκριση που τόσο του έχει λείψει. Από χθες, έχει και το αβαντάζ της έδρας. Μέσα στο «σπίτι» του, όποιο κι αν ήταν αυτό (ΟΑΚΑ, Γλυφάδα, Σπόρτινγκ, κ.λπ.), στα Κύπελλα Ευρώπης (Πρωταθλητριών, Σουπρολίγκα και Ευρωλίγκα), μετά το 1993 μετράει 206 νίκες σε 254 αγώνες. Αλλά, έστω με αυτό το εντυπωσιακό ποσοστό του 81%, τώρα στα play-offs, είτε στην Αθήνα είτε στην Πόλη, η… πολυτέλεια ενός χαμένου ημιχρόνου δεν θα υπάρχει.

The post Συγγνώμη «Ζοτς», αλλά το Φάιναλ-Φορ μας περιμένει appeared first on Protagon.gr.