Στις επάλξεις το πάλαι ποτέ κραταιό ΠΑΣΟΚ

Με τις τρομοκρατικές επιθέσεις στις Βρυξέλλες, τον τραγέλαφο της κυβέρνησης για το Προσφυγικό και το τριήμερο της 25ης Μαρτίου, θα περίμενε κανείς να μην κινείται τίποτα, περί την συνεργασία στην ευρύτερη Κεντροαριστερά. Κι όμως! Το κοβεντολόι καλά κρατεί και, σύμφωνα με δημοσιεύματα, το καινούργιο (;) αφορά στην συμμετοχή στις

Οτι φραξιονίζουν, ο μεν για την υστεροφημία του, ο δε για την επανάκαμψη του Γιώργου Παπανδρέου. Οτι θέλουν να καθοδηγήσουν τα πράγματα για να φτιάξουν ξανά τον τρίτο πολιτικό φορέα, στα καλούπια του «πράσινου ήλιου» της Αλλαγής. Δηλαδή στο σχήμα «ΠΑΣΟΚ και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις», συμπεριλαμβανομένου και του ΣΥΡΙΖΑ. Η διάψευση του Κώστα Λαλιώτη ήταν άμεση, την Τετάρτη το βράδυ, δηλώνοντας στήριξη στις πρωτοβουλίες της Φώφης Γεννηματά.

Ας βάλουμε, όμως, τα πράγματα σε σειρά. Πράγματι ο κ. Λαλιώτης συνομιλεί τακτικά με τον κ. Ρέππα. Οι δυο τους γνωρίζονται από τα μαθητικά χρόνια, είναι συντοπίτες, από διπλανά χωριά της Αρκαδίας, και δεκαετίες φίλοι και συνομιλητές. Αν και τίποτα δεν θα πρέπει να θεωρείται αθώο, για όσους παρακολουθούν από κοντά τις διεργασίες στον ευρύτερο μεσαίο χώρο αυτό δεν θα πρέπει να ξαφνιάζει.

Η επιρροή του κ. Λαλιώτη είναι αρκετά περιορισμένη στη σημερινή ηγετική δομή του ΠΑΣΟΚ και πολύ περισσότερο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης όπου οι συσχετισμοί δυσκολεύουν. Η εποχή της κομματικής παντοδυναμίας του έχει απέλθει. Κρατάει πάντοτε ένα μικρό γραφείο στη Χαριλάου Τρικούπη, λέει τη γνώμη του με όσους συνομιλεί, συχνά στη Φώφη Γεννηματά και σε στελέχη της Δημοκρατικής Συμπαράταξης – αλλά σε συνεδριάσεις οργάνων όπου λαμβάνονται οι αποφάσεις δεν μετέχει.

Με ισχυρό όπλο τη βαρύτητα της ιστορικής του πορείας έπαιξε ρόλο για να μορφοποιηθεί το εκλογικό σχήμα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, τις παραμονές των εκλογών του Σεπτεμβρίου, αποδεχόμενος τη συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ, κυρίως από σεβασμό στη διαχρονικότητα του ιστορικού ρεύματος της Ανανεωτικής Αριστεράς .

Η συνεργασία στο χώρο του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς θα πρέπει να είναι αριστερόστροφη κι όχι δεξιόστροφη. Με άλλα λόγια να μην προ-δεσμεύεται ότι θα στηρίξει τη ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη, εφ’ όσον αύριο είναι στα πρόθυρα να κυβερνήσει

Εξάλλου, όταν ήταν ισχυρός γραμματέας του ΠΑΣΟΚ τη δεκαετία του ’90 είχε προσπαθήσει για αυτή τη συνεργασία και μάλιστα είχε επισκεφθεί δημόσια τον Λεωνίδα Κύρκο. Επίσης, ενδεικτικό γεγονός αποτελεί η δημόσια εμφάνισή του σε εκδήλωση της ΔΗΜΑΡ για τη Σοσιαλδημοκρατία, τον περασμένο Νοέμβριο – ίσως η μοναδική τα τελευταία χρόνια.

Το «θείο βρέφος» του ΠΑΣΟΚ, στα 65 του πια, δείχνει να έχει ως προτεραιότητα την πολιτική υστεροφημία του η οποία συνδέεται, όμως, με την ανασύνθεσή της προοδευτικής παράταξης. Επιδιώκει να συμβάλλει, όπως λέγεται στους παροικούντες στη Δημοκρατική Συμπαράταξη, στη διατήρηση και ανασυγκρότηση του σοσιαλδημοκρατικού ρεύματος στο πολιτικό σκηνικό της χώρας.

Κατά τους συνομιλητές του διατηρεί αποστάσεις από τη ρητορική του Ποταμιού και των Κινήσεων Πολιτών για την Σοσισλδημοκρατία, έχοντας ως βασικό κριτήριο την κλασσική διάκριση Αριστεράς – Δεξιάς. Ομως, οι επαφές ανάμεσα στα επιτελεία της κυρίας Γεννηματά και του Σταύρου Θεοδωράκη πυκνώνουν και αποκτούν δυναμική. Πόση; Θα δούμε σύντομα.

Κάπου εδώ διασταυρώνεται με τον κ. Ρέππα. Τους ενώνει η αντιδεξιά ταυτότητα που πρέπει να έχει η παράταξη του ενδιάμεσου χώρου. Ο εκφραστής του «σκληρού ροκ» εναντίον της ΝΔ του Κώστα Καραμανλή, το 2002 και ο εκ των κορυφαίων υπουργών του Κώστα Σημίτη και του Γιώργου Παπανδρέου, μαζί με τον κ. Λαλιώτη συμπίπτουν στην εκτίμηση πως η συνεργασία στον χώρο του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς θα πρέπει να είναι αριστερόστροφη κι όχι δεξιόστροφη. Με άλλα λόγια να μην προ-δεσμεύεται ότι θα στηρίξει τη ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη, εφ’ όσον αύριο είναι στα πρόθυρα να κυβερνήσει.

Επιπλέον, τόσο ο κ. Λαλιώτης όσο και ο κ. Ρέππας συμπίπτουν στην εκτίμηση ότι ένας από του βασικότερους λόγους για τους οποίους κατακρημνίστηκε το ΠΑΣΟΚ είναι η εντύπωση ότι ταυτίστηκε όχι μόνο με δεξιές πολιτικές αλλά και με τη Δεξιά. Ετερος σοβαρός λόγος θεωρείται η υιοθέτηση των μνημονιακών πολιτικών, επί κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου, χωρίς κοινωνικά αντίβαρα. Αποτέλεσμα παραδοσιακά κοινωνικά στρώματα του «πελατειακού» ΠΑΣΟΚ να πάνε στον ΣΥΡΙΖΑ ευελπιστώντας σε κάτι καλύτερο. «Τώρα που βλέπουν την εξαπάτηση από τον ΣΥΡΙΖΑ το ζήτημα είναι πώς θα τους ξανακερδίσουμε για να μην πάνε στην αποχή ή να μην ανέχονται τον Τσίπρα», επισημαίνει σε συνομιλητές του ο κ. Ρέππας.

Σίγουρα όχι με τις αποτυχούσες πολιτικές προνομίων της δεκαετίας του ’80.

Για αυτό πρότεινε, μαζί με τον Χάρη Καστανίδη και τον Φίλιππο Πετσάλνικο, στον Γ. Παπανδρέου να συμπεριλάβει στην απάντησή του στη Φώφη Γεννηματά και τη συμμετοχή του ΣΥΡΙΖΑ στο διάλογο για την Κεντροαριστερά. Ομως, σαφείς επιφυλάξεις έως αντιρρήσεις εξέφρασαν οι Φίλιππος Σαχινίδης και Γιώργος Πεταλωτής. Και μάλλον δικαιώθηκαν γιατί η πρόταση του κ. Παπανδρέου λειτούργησε αντίστροφα. Στο Διαδίκτυο πλήθος στελεχών του ΚΙΔΗΣΟ, αλλά κι ευρύτερα της Κεντροαριστεράς κατέκριναν αυτήν την επιλογή.

Κατά κύριο λόγο ενοχλήθηκαν στο επιτελείο της κυρίας Γεννηματά και της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, όπου μεταξύ άλλων έγινε λόγος για «αυτοαποκλεισμό» του κ. Παπανδρέου και του ΚΙΔΗΣΟ. Σε συνδυασμό με την κατηγορηματική τοποθέτηση του Σταύρου Θεοδωράκη ότι δεν θα συνομιλήσει με αντιμεταρρυθμιστές και την αντίρρηση της πλειοψηφίας των βουλευτών της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, η κυρία Γεννηματά ξέκοψε στο Star αργά το βράδυ της Δευτέρας κάθε επαφή με τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ.

Τα νεότερα μετά τη συζήτηση για τη Δικαιοσύνη στη Βουλή, την επόμενη εβδομάδα…

The post Στις επάλξεις το πάλαι ποτέ κραταιό ΠΑΣΟΚ appeared first on Protagon.gr.